"ကိုယ္ပင္ပန္းေနၿပီ !"
မ်က္ရည္ၾကည္ဥေတြရစ္ဝဲကာ ႏႈတ္ခမ္းကိုလွ်ာျဖင့္ တစ္ခ်က္သပ္ရင္းထြက္လာသည့္ ေမာဟိုက္တုန္ရီေနသည့္သူ႔အသံကိုက ေဂ်ာင္ကုကို အထိန္းခ်ဳပ္ေတြမဲ့ေစတဲ့အထိ...။ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းဆိုတာ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးလႊမ္းမိုးႏိုင္လြန္းတာ...။
"ေမာင့္ကိုစိတ္ထဲရွိေသးရဲ႕လား"
နဖူးေပၚဝဲက်ေနသည့္ အညိဳေရာင္ဆံစႏုႏုကေလးေတြကို သပ္တင္ေပးရင္းေမးေတာ့ ကိုယ့္ကိုမၾကည့္ေတာ့ပါပဲ မ်က္ႏွာလႊဲေနျပန္သည္...။ ေဂ်ာင္ကုအဲ့ဒါေတြမႀကိဳက္တာ...။ အဲ့ဒီလိုမပြင့္တပြင့္ မထုံတတ္ေတးလုပ္တာေလာက္ စိတ္တိုတာမရွိ...။
"မေျဖရင္ မရပ္ေပးဘူး !"
ေသးသြယ္လွသည့္ခါးေလးကိုထိန္းကိုင္ကာ အဆက္မျပတ္တိုးဝင္မိရင္း ေႏြးေထြးမႈတံတိုင္းေတြၾကား မရပ္တန႔္ႏိုင္တဲ့အထိ ေဂ်ာင္ကုနစ္ေျမာေနမိသည္...။
"ဟင့္အင္း~~နာတယ္ ! နာတယ္~~အ့ !"
နာက်င္မႈေတြသည္ စိတ္ႏွလုံးသားအထိပါ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသလိုပင္...။ ဘာျဖစ္လို႔ဒီေလာက္ထိ အၿငိဳးႀကီးေနရသလဲ...။ ထယ္ေယာင္းကိုမွ သူဒီလိုျဖစ္ေနတာ...။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စိတ္ေက်နပ္မႈရေစတဲ့ ဆက္ႏြယ္မႈမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ သူ႔စိတ္ဆႏၵတစ္ခုျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႔ ထယ္ေယာင္းက သူ႔အတြက္ဘာလဲ...။ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးလဲ...။ အဲ့ဒီလို မဟုတ္တဲ့အေတြး မေတြးခ်င္ေပမယ့္ သူက~~။
"ေမာင္ ~~ရပ္ပါ !
ရပ္ပါေတာ့ ကိုယ္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"ေမာင့္ကိုနမ္း !"
အင္း~~ဟုတ္ၿပီ...။ ေမာင္စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္ေစရမယ္...။ ေမာင္ေက်နပ္တဲ့အထိ ထယ္ေယာင္းေဖ်ာ္ေျဖေပးမယ္...။ ဟုတ္တယ္ ေမာင့္အတြက္ ထယ္ေယာင္းက အဲ့လိုလူစားမ်ိဳးပဲဟာ...။
"ႁပြတ္ !"
မ်က္ႏွာအႏွံ႔က်ေရာက္လာသည့္ ေႏြးေထြးသည့္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံရဲ႕အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြသည္ ေပါက္ကြဲခါနီး မီးေတာင္တစ္ခုကဲ့သို႔...။ ႏႈတ္ခမ္းေပၚထိေတြ႕လာသည့္ ပြင့္ဖက္ကေလးသည္ ခြၽန္ျမသည့္ဓားသြားေတြအလား ထင္မွတ္ရသည္...။ ကြၽမ္းက်င္စြာပိုင္ႏိုင္စြာ အနမ္းေတြကိုပုံေဖာ္ေနသည့္ ပုံရိပ္ေလးကို မင္သက္ေနရင္းမွ သူ႔ဆႏၵေတြသည္ ဘယ္အခ်ိန္ကေနဘယ္လို ၿပီးေျမာက္ခဲ့ရမွန္း သူပင္မသိလိုက္ႏိုင္တဲ့အထိ ဒီႏူးညံ့မႈေလးထဲ သူေပ်ာ္ဝင္ခဲ့ရသည္...။
YOU ARE READING
~~STRING~~ (Completed)
Romanceအိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ရတယ်ဆိုတာ နိုင်ငံလေးတစ်နိုင်ငံကို ထူထောင်ရတာနဲ့တူတယ်~~ ယုံကြည်မှုဆိုတဲ့ ကော်လေးနဲ့ကပ်ထားနိုင်မှ အဲ့ဒီအိမ်ထောင်ရေးက ခိုင်မြဲတာတဲ့~~ အတွေ့တွေ အငွေ့တွေဆိုတာ နေရောင်လာရင် ပျောက်တဲ့နှင်းလိုပါပဲ~~ တကယ်တမ်းစစ်မှန်တဲ့ ခိုင်မြဲမှုဆိုတာ မ...
Part - 39
Start from the beginning
