"သားငိုရင် သူ့အဖွားနဲ့အဖိုးချော့လိမ့်မယ်
ကိုယ်ငိုနေရင် ကိုယ်စိတ်ဆိုးနေရင်သာ~~အင့် !"
စကားသံထပ်မထွက်လာတော့ပဲ ရှိုက်သံတွေကသာ အခန်းထဲကြီးစိုးလို့လာသည်...။ ကျောခိုင်းထားရာကနေ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တော့ ဖြူအုအုမျက်နှာလေးထက် မျက်ရည်စီးကြောင်းတို့က တလှိမ့်ချင်းကျဆင်းနေတာများ...။
"ဘာဖြစ်လို့ငိုပြန်တာလဲ
ခင်ဗျားကလေးလားပြော !"
"ဂျွန်က ကိုယ့်စကားမှနားမထောင်ပဲ
ကိုယ်ကမသွားနဲ့လို့ပြောနေတာကို~~"
မျက်ရည်တွေကို လက်မနဲ့ခပ်ဖွဖွလေးဆွဲသုတ်ပေးတော့ ငြိမ်ခံရှာသည်...။ စကားတွေတတွတ်တွတ်ပြောနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုကြည့်ရင်းမှ အသည်းတွေယားလာရသည်...။ စိတ်ရှိတဲ့အတိုင်းလုပ်မိရင်လည်း ငိုရတာကသူပဲဖြစ်လျှက်။
"ဘာလို့မသွားစေချင်တာလဲ... ဂျွန်စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ တစ်ခုခုလုပ်မိရင် ဘယ့်နှယ့်လုပ်မလဲ~~ဟင် !"
မျက်လွှာချထားရာကနေ မျက်တောင်တိုစိတ်စိတ်လေးတွေ တဖျတ်ဖျတ်ခတ်လို့လာသည်...။ ပြီးလျှင် ဂျောင်မျက်နှာကို တစ်ချက်စိုက်ကြည့်ရင်းမှ အကြည့်လွှဲကာ....
"ဟင့်အင်း~~ကိုယ်
ကိုယ်မသိဘူး !"
"အဲ့ဒါဆို ဂျွန့်ကိုချစ်လား~~ပြော"
ဒီမေးခွန်းက ဘာမှကိုမဆိုင်တာ...။
"ဟင့်အင်း !"
"ဟင့်အင်း~~ဟင့်အင်းနဲ့ ဘာကိုဟင့်အင်းတာလဲ... တစ်ခုတော့ဖြေ~~ လူကိုဆွဲတုန်းကတော့ ဆွဲထားပြီး"
သြ~~ဂျွန်ရယ် လူလည်ကျပါပေ့...။ အနိုင်ယူချင်လွန်းလှချည်ကောနော်...။ မေးခွန်းနှစ်ခုစလုံးက သူ့ဘက်ကသာတာတွေချည်းပဲ...။ သူ့ကျတော့ လူကိုချစ်တဲ့အကြောင်း အခုထက်ထိဝန်မခံသေးပဲ...။
"ဂျွန်~ ဂျွန် အလိုရှိတဲ့အချိန်တိုင်း
ကိုယ်မပေးပဲနေခဲ့ဖူးလို့လား "
နဂိုထဲကမှ တုန်ရီနေတဲ့အသံလေးဟာ ပိုလို့ပင်တိုးဝင်သွားတော့သည်...။ ခေါင်းကိုငုံ့ချထားရင်းမှ အင်္ကျီအောက်အနားစလေးတွေကို လက်နဲ့ဆွဲချေနေတာကြောင့် ဆွဲယူကာလက်တစ်ဖက်ကို ချုပ်ကိုင်ထားလိုက်တော့ ဂျောင်ကုမျက်နှာကို မော်ကြည့်လာတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးထက်မှာ ပန်းနုရောင်လှိုင်းက ဖြတ်ပြေးတော့သည်...။ ရှက်တတ်လိုက်တာလည်း လွန်ရော...။
YOU ARE READING
~~STRING~~ (Completed)
Romanceအိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ရတယ်ဆိုတာ နိုင်ငံလေးတစ်နိုင်ငံကို ထူထောင်ရတာနဲ့တူတယ်~~ ယုံကြည်မှုဆိုတဲ့ ကော်လေးနဲ့ကပ်ထားနိုင်မှ အဲ့ဒီအိမ်ထောင်ရေးက ခိုင်မြဲတာတဲ့~~ အတွေ့တွေ အငွေ့တွေဆိုတာ နေရောင်လာရင် ပျောက်တဲ့နှင်းလိုပါပဲ~~ တကယ်တမ်းစစ်မှန်တဲ့ ခိုင်မြဲမှုဆိုတာ မ...
Part - 34
Start from the beginning
