"ဂြၽန္က အတင္းဘာျဖစ္လဲ~~"

ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု လြတ္ထြက္သြားတာႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ထယ္ေယာင္းမွာ အသက္ကိုဝဝရႉရသည္...။

"အတင္း~~အတင္းလုပ္တယ္
ျငင္ျငင္သာသာဘယ္ေတာ့မွမရွိဘူး အခုလဲ~"

မ်က္ရည္ေတြဝဲတက္လာၿပီး ခဏအၾကာမွာေတာ့ လက္သီးဆုပ္ခပ္ဖြဖြေတြက ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ရင္အုပ္ထက္မွာ...။ ႏႈတ္ခမ္းပါးလ်လ်ေလးဟာ ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ စိုစြတ္ေျပာင္လက္လွ်က္...။

"ငယ္က အရမ္းလွတာကိုး... ၿပီးေတာ့ တအားႏူးညံ့ေတာ့ ဂြၽန္က စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘူးေပါ့"

"ေတာ္ၿပီ မေျပာနဲ႔ေတာ့ !"

"အဲ့ဒါဆို ျဖည့္ဆည္းေပးမွာလား~~ဟင္
ဂြၽန္ျငင္သာေပးမယ္ေလေနာ္~~ဒီမွာ"

ေျပာရင္းလက္ေတြက ထယ္ေယာင္းလက္ကိုဆြဲယူကာ သူ႔အရာေပၚတင္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံးေအးစက္ေတာင့္တင္းကာ အာေခါင္ေတြပင္ေျခာက္လာသလို...။ တာဝါစတစ္ခုသာ သိုင္းပတ္ထားေပမယ့္ ဂြၽန႔္ပိုင္ဆိုင္မႈက အထဲကေနေခါင္းေထာင္ကာ အဆင္သင့္ပင္ျဖစ္လို႔ေနၿပီ...။ အရင္တစ္ေခါက္က ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ဂြၽန္႔စိတ္ႀကိဳက္လိုက္ေလ်ာေပးၿပီး ေနာက္၃ရက္ေလာက္ ထယ္ေယာင္းအိပ္ယာထဲကပင္ မထႏိုင္ေတာ့ပဲ ဆရာဝန္ပင့္ကာ ေဆးထိုးယူရတဲ့အဆင့္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္...။

ေခါင္းၿငိမ့္လွ်က္အေျဖျပန္ေပးမိေတာ့ ဂြၽန္က ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တာဝါစကိုခြၽတ္ခ်လိုက္တာေၾကာင့္ မ်က္လုံးေတြကိုဖိပိတ္ထားမိေတာ့သည္...။ ၿပီးတာႏွင့္ ထယ္ေယာင္းကိုယ္ေလးကို နံရံမွာအၾကမ္းပတမ္းဆြဲကပ္ကာ ရွပ္အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို အတင္းဆြဲျဖဳတ္ေတာ့သည္...။

ဂြၽန္က ထယ္ေယာင္းမ်က္ႏွာကိုဆြဲေမာ့ကာ အၾကည့္ခ်င္းဆုံေစသည္...။ အသက္ရႉသံေတြျပင္းကာ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ႏွင့္ မ်က္စိထဲျမင္ေနရသည့္ ရင္အုပ္ခပ္က်ယ္က်ယ္ေပၚကို ထယ္ေယာင္းလက္ေတြပြတ္သတ္မိေတာ့ ေခါင္းကေနထိန္းကိုင္ကာ ထယ္ေယာင္းႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဦးတည္တိုက္ခိုက္ေတာ့သည္...။

"ႁပြတ္စ္ ~~ႁပြတ္စ္ !"

ပါးလွ်လွ်ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံဟာ ေဂ်ာင္ကုရဲ႕စိတ္ကို အထိန္းအကြပ္မဲ့ေစသည္...။ လွ်ာဖ်ားခ်င္း ရစ္ပတ္ေဆာ့ကစားေနရာမွ ပါးေစာင္းတစ္ေလ်ာက္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုပြတ္တိုက္ဆြဲသြားရင္း ျဖဴအုအုလည္တိုင္ထက္ ေခတၱနားခိုမိသည္...။ ထို႔ေနာက္ညႇပ္႐ိုး၊ ရင္အုပ္ေတြအထိပါ အနီစက္ေလးေတြခ်န္တဲ့အထိ အမွတ္အသားျပဳရင္း အထိမခံႏိုင္တဲ့တစ္ေနရာမွာ အၾကာႀကီးနားခိုမိျပန္သည္...။

~~STRING~~ (Completed)Where stories live. Discover now