"နောက်တစ်ခါဒီလိုထပ်မလုပ်နဲ့
ကျန်းမာရေးထိခိုက်လိမ့်မယ်"

"ဖယ်~~ဟင့်~~မလုပ် !"

ငြင်းဆန်နေသူက မျက်လုံးတို့မှေးစင်းကာ ခေါင်းလေးမော့လျှက်...။ ဂျောင်ကုလက်တွေဟာ ထိုအရာပေါ်မှာ အထက်အောက်စုန်ဆန်ချီအောင် ပြေးလွှားလို့နေသည်...။

"အာ့~~အ့~~ဂျွန် ! ဂျွန်~~!
တော်~~တော့~~ဟင့်~~အ့~~အင့် !"

ဂျောင်ကုပခုံးပေါ်မေးကလေးတင်ကာ ခွေးပေါက်လေးလို တအီအီနဲ့ညည်းရှာသည်...။ လည်တိုင်ထက်မှာ နားခိုနေတဲ့အသက်ရှူသံငွေ့ငွေ့ထက် သူ့အသံတွေက ဂျောင်ကုစိတ်ကို ရှုပ်ထွေးနောက်ကျိစေသည်...။

"ပြီး~~ပြီးတော့မယ် ~~ဖယ်~~အ့ !"

ပြီးဆုံးသွားတာနှင့်တပြိုင်နက်ထဲမှာပဲ ဂျွန့်အင်္ကျီစကို ကုတ်ဆွဲထားတဲ့ ထယ်ယောင်းရဲ့လက်အစုံဟာ အလိုလိုပြေလျော့လို့သွားလေသည်...။ ဂျွန့်ကိုမျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတာကြောင့် ပခုံးပေါ်မျက်နှာကိုမှောက်ချထားရင်း အသက်ကိုခပ်ပြင်းပြင်းရှူထုတ်ရသည်...။

"သွားအိပ်တော့လေ~~ဒီတိုင်းငြိမ်မနေနဲ့
အအေးပတ်ပြီးနေမကောင်းဖြစ်နေမယ်"

"ဂျွန့်ကိုစောင့်ဦးမယ် !"

"စောင့်မနေနဲ့သွားအိပ်တော့
ဒီမှာပေရေကုန်လို့ ရေချိုးရဦးမှာ"

"ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် !"

ကြည့်~~တွေ့လား...။ အဲ့လိုအူကြောင်ကြောင်လုပ်တာ...။ မေးခွန်းတွေကတော့ဆက်တိုက်...။ လူကတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာကို ကြောက်နေတာများ...။

"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ~~ခင်ဗျားကြောင့်လေ
ဒီမှာကြည့်~~နည်းတာမဟုတ်ဘူး !"

ဂျွန့်လက်ဖဝါးပေါ် ပေကျံနေတဲ့အရည်တွေကိုကြည့်ပြီး ထယ်ယောင်းမှာ နေလို့မတတ်တော့...။ သေလိုက်ပါတော့...။ ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်မေ့ပြီး အရစ်တွေရှည်ကာ မေးခွန်းထုတ်မိတာ...။

"သွားအိပ်တော့ ပြီးရင်လိုက်လာခဲ့မယ်"

"ဂျွန် ရရဲ့လားဟင်~~ကိုယ် ! ဟို~~ကိုယ် !"

"သွားတော့လို့ပြောနေတယ်မလား~တောက်စ် !!"

အံကြိတ်ကာတောက်ခေါက်လိုက်တာကြောင့် ထယ်ယောင်းမှာ ထိုနေရာကနေ ပြေးထွက်လာခဲ့ရသည်...။ မဟုတ်ရင် ဒီထပ်ပိုပြီးအပြောခံရမှာ...။ အဲ့ဒီညက ဂျွန်ရေချိုးခန်းထဲကနေ တော်တော်နှင့်ထွက်မလာ...။

~~STRING~~ (Completed)Where stories live. Discover now