Part - 29 (Rated M)

Start from the beginning
                                        

"ဟင့်အင်း~~ကိုယ်
ကိုယ်~~ရှက်တယ် !"

"ရှက်မနေနဲ့~~ကိုယ်မရတော့ဘူး
ကိုယ့်အကောင်က အထဲကိုဝင်ချင်နေပြီ
ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချကြည့် !"

"ကြောက်တယ်~~အဲ့ဒါကြီးက
ဟိုလိုပဲလုပ်ပါ~~ကိုယ်မလုပ်ရဲလို့"

"မကြောက်နဲ့~~ကိုယ်ရှိတယ်
ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချကြည့် "

တပ်မက်မှုအပြည့်နဲ့ ကြည့်နေတဲ့ဂျွန်ကြောင့် ထယ်ယောင်းမှာ မဝံ့မရဲဖြင့်...။ အနောက်မှာမထိတထိလာလုပ်နေတဲ့ မာကျောကျောအရာကြောင့် ထယ်ယောင်းကိုယ်တိုင်လည်း အတွင်းထဲကနေ လိုချင်တပ်မက်နေသည်...။

"ကိုယ့်ယောကျ်ားပဲ မရှက်ရဘူး"

ဂျွန်ကပြောနေရင်းနဲ့မှ ထယ်ယောင်းလက်လေးကို နောက်ပြန်ဆွဲယူကာ ထောင်မတ်နေတဲ့အရာပေါ် တင်ပေးလိုက်တာကြောင့် ထယ်ယောင်းရင်တွေခုန်လာသည်...။

"အ့~~ ဟင့် !"

နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချနေတဲ့ပုံဟာ အကြည့်လွှဲရက်စရာပင်မရှိ...။ အဆုံးထိမဝင်သေးတာကြောင့် ဂျောင်ကုမှာမရိုးမယွနဲ့...။ ဂျောင်ကုရဲ့ဗိုက်ကို လက်နဲ့ထောက်ကာအားယူလျှက် ဖြည်းဖြည်းချင်း အထိုင်အထလုပ်နေတဲ့သူကြောင့် စိတ်ကမရှည်ချင်...။

"အာ့~~ဂျွန်ကလဲ !
အ့ !အာ့ !အင့် !"

ခါးလေးကနေထိန်းကိုင်ကာ တစ်ဆုံးထိတိုးဝင်ပစ်လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေဝဲလျှက် ဂျောင်ကုကိုပြန်အော်နေသေးတာ...။ ခါးအားကိုသုံးကာ နှစ်ချက်သုံးချက်လောက် အောက်ကနေ အဆက်မပြတ်ထိုးဆောင့်လိုက်တော့ ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းအသံလေးတွေက နားထဲရိုက်ခတ်လျှက်...။

"shitt~~သေတော့မှာပဲ !"

"အ့~~မရတော့ဘူး
နာတယ်~~ဒီလိုကြီး~~ဟင့် !"

တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာ ဆံပင်လေးတွေက နဖူးပေါ်ဝဲခါလျှက်...။ မျက်နှာလေးကနီရဲကာ နှဖူးကြောတွေထောင်လျက်သား...။ လှရက်လိုက်တဲ့မြင်ကွင်း...။ ဒီမြင်ကွင်းလေးကို အပိုင်သာ သိမ်းထားလိုက်ချင်မိတော့သည်...။ အတွင်းထဲကနေ ညှစ်ထားတာကြောင့်‌ ဂျောင်ကုကို ပိုပြီးလိုချင်တပ်မက်မှုဖြစ်စေသည်...။ အခုချိန်ထိ ပြီးဆုံးဖို့ဆန္ဒသူ့မှာမရှိ...။ လိုချင်ပြီးရင်း လိုချင်မိသည်...။

~~STRING~~ (Completed)Where stories live. Discover now