"တအားမစုပ်နဲ့ နာတယ်"
"ပြွတ်~~ပြွတ်~~ပြွတ် !"
ပြောနေတာကိုအရေးပင်မစိုက်တဲ့အပြင် အထိန်းအကွပ်မဲ့လှစွာ ထွက်လာတဲ့အသံတွေကြောင့် ထယ်ယောင်းမှာ နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ရင်း အသံမထွက်အောင် ထိန်းနေရသည်...။ ဂျွန်ဟာ နို့မဝတဲ့ကလေးတွေလိုပဲ မထွက်သည့်ကြားကကို အတင်းကိုစုပ်ယူနေတော့တာဖြစ်၏...။
"ဟင့်~~အ့"
ကျိန်းစပ်ကာနာကျင်နေရသည့်ကြားက ဂျွန်ရဲ့အပြုအစုတွေကြား ထယ်ယောင်းသာယာနေမိသည်...။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဂျွန်ရဲ့ခါးထက် သိုင်းခွရင်းနဲ့မှ ဂျွန်ရဲ့ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်...။
"အင့်~~ဟင့် !"
"ဝါး~~ဝါး~~ဝါး"
စူးကနဲနေအောင်ထွက်လာတဲ့ သားရဲ့ငိုသံလေးကြောင့် ထယ်ယောင်းမှာ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းပင်မသိ...။ ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ဂျွန်လည်း ရပ်တန့်သွားရကာ နှစ်ဦးသားအကြည့်ချင်း ဆုံပြီးနောက်မှာတော့~~~
"သား !!"
လှစ်ကနဲနေအောင် ပြေးထွက်သွားတဲ့ဂျွန်ကြောင့်
ကြောင်အအနဲ့ ကျန်ခဲ့ရသည်က ထယ်ယောင်းပင်...။ ကိုယ့်အခြေအနေကိုယ်ပြန်တွေးရင်း ရှက်လာရတာကြောင့် လိပ်တက်နေတဲ့အင်္ကျီကိုအသာလေးဆွဲချတော့ နာကျင်မှုကပြောပြမတတ်...။ခုနက ဂျွန့်ရဲ့လက်ချက်ကြောင့် ရင်ဘတ်တွေနာနေပြီး ကျိန်းစပ်ကာအထိမခံနိုင် ဖြစ်နေရသည်...။
dinning room ဘက်ပြန်ဝင်လာတော့ သားက ဂျွန့်ရဲ့ပခုံးပေါ်မှာ မေးတင်လျှက်သား ကပ်ချွဲနေတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲကြည်နူးမိသွားသည်...။
"သားကို ကိုယ့်ကိုပေး ဂျွန်... ကိုယ်ပဲသိပ်လိုက်တော့မယ်... ဂျွန်ရေချိုးဖို့ နောက်ကျနေလိမ့်မယ်... ရာသီဥတုကအေးလာပြီ... လာ~~ဖေ့ဆီလာ သား"
သားကိုချီဖို့ပြင်လိုက်ပေမယ့် အတင်းတွန်းထိုးကာ ဂျွန့်ကိုသာ တွယ်ဖက်ထားတာကြောင့် ဘယ်လိုမှခေါ်လို့မရ...။
"ဖေဖေနဲ့အိပ်မယ်လေသားရဲ့"
"အင့်~~အိပ်ဝူး... ပါးနဲ့အိပ်မှာ"
YOU ARE READING
~~STRING~~ (Completed)
Romanceအိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ရတယ်ဆိုတာ နိုင်ငံလေးတစ်နိုင်ငံကို ထူထောင်ရတာနဲ့တူတယ်~~ ယုံကြည်မှုဆိုတဲ့ ကော်လေးနဲ့ကပ်ထားနိုင်မှ အဲ့ဒီအိမ်ထောင်ရေးက ခိုင်မြဲတာတဲ့~~ အတွေ့တွေ အငွေ့တွေဆိုတာ နေရောင်လာရင် ပျောက်တဲ့နှင်းလိုပါပဲ~~ တကယ်တမ်းစစ်မှန်တဲ့ ခိုင်မြဲမှုဆိုတာ မ...
Part - 25
Start from the beginning
