~~STRING~~ (Completed)

Part - 24

ကေလးေရွ႕မၾကားဝံ့မနာသာစကားေတြနဲ႔ ထယ္ေယာင္းကို ေျပာဆိုေနလိုက္တာမ်ား...။ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး သားကိုထယ္ေယာင္းလက္ထဲထိုးထည့္ကာ အေပၚထပ္သို႔ ဒုန္းစိုင္းတက္သြားတဲ့သူေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းမွာ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ႏိုင္...။

ျပႆနာမျဖစ္ခ်င္ပါဘူးဆိုေနမွ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုကိုျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ...။ ထယ္ေယာင္းဘယ္လိုေနမွ ဂြၽန္နဲ႔သင့္ျမတ္မွာလဲ...။ အၿမဲတစ္ခုေက်ေအးၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ခုကေပၚလာတယ္...။ ဒီဘာမဟုတ္တဲ့စကားေၾကာင့္ ျပႆနာထပ္တက္ရျပန္ၿပီ...။

ထယ္ေယာင္းေျပာတဲ့အထဲ ဘာေတြမ်ားရင့္သီးၿပီး ေစာ္ကားေနမိလို႔ အခုလိုေျပာထြက္ရတာလဲ...။ ဂြၽန္က ဘာမဆိုတတ္ႏိုင္မွန္း ထယ္ေယာင္းသိၿပီးသား...။ သားက ထယ္ေယာင္းကေလး၊ ထယ္ေယာင္းရဲ႕ေသြးမဟုတ္ေပမယ့္ ညီမေလးအသက္နဲ႔လဲၿပီး ေမြးထုတ္ခဲ့ရတဲ့ကေလးမို႔ ကိုယ့္သားအရင္းေလးတစ္ေယာက္လိုပါပဲ...။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ဂြၽန႔္ကိုမသိေစခ်င္သလို အသိေပးမွာလည္းမဟုတ္ဘူး...။

ဂြၽန္သာ အျဖစ္မွန္ကိုသိခဲ့ရင္ ထယ္ေယာင္းကိုပိုမုန္းမွာ...။ ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ သူ႔ကိုအသုံးခ်ပါတယ္ဆိုၿပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္မုန္းလိမ့္မလဲ...။

"အဟင့္~~ဝါး~~အင့္ !"

လက္ထဲခ်ီထားတဲ့သားကလည္း ငိုေနတာေၾကာင့္ ကေလးကို ထမင္းေကြၽးဖို႔လုပ္ရမည္...။ သားကသိပ္ၿပီးၾကာၾကာမငိုတတ္တာပဲ ေက်းဇူးတင္ရမည္...။ ပါးစပ္ထဲတစ္ခုခုထည့္ေပးလိုက္တာနဲ႔ အငိုတိတ္တဲ့ကေလး...။

သားကိုထမင္းေကြၽးေနတုန္းမွာပဲ ေဝါကနဲေမာင္းထြက္သြားတဲ့ ကားသံေၾကာင့္ ဂြၽန္ကုမၸဏီကိုသြားၿပီမွန္း ထယ္ေယာင္းသိလိုက္သည္...။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ပါေစေတာ့...။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘာမွကိုအက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းမျပခ်င္ေတာ့ဘူး...။

ၾကာေတာ့ ထယ္ေယာင္းလည္းလူပဲ ရွက္တတ္တယ္...။ ကိုယ့္ဘက္ကေန လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးမွားခဲ့တာလည္းမရွိ...။ ဂြၽန္ကေတာင္ အႀကီးကိုအႀကီးမွန္းမသိ ရင့္ရင့္သီးသီးေတြေျပာထြက္ေသးတာ ထယ္ေယာင္းကေရာ ဘာလို႔မေနႏိုင္ရမွာလဲ...။