"အရမ်းနာနေလား !"
"အင်း !"
ပေါက်သွားတဲ့နေရာလေးကို အသာလေးတို့ထိကာ မေးကြည့်လိုက်တော့ မျက်လွှာလေးချကာ ပြန်ဖြေရှာသည်...။
ခန္တာကိုယ်အနှံ့ကိုသေချာစိုက်ကြည့်ရင်း အောက်ပိုင်းမှာ အဝတ်မလုံတာကြောင့် ပေါင်တံဖြူဖြူလေးတွေဟာ မီးရောင်အောက်မှာထင်းလျှက်...။ အင်္ကျီကလိပ်တက်နေတာကြောင့် တချို့နေရာတွေမှာ ဂျောင်ကုပေးထားတဲ့ အမှတ်အသားလေးတွေပင် မြင်နေရသည်...။
ဒါကိုသူသိမယ့်ပုံမပေါ် ...။ အနည်းငယ် စချင်စိတ်ဖြစ်လာတာကြောင့် ထိုအမှတ်ကလေးပေါ် လက်လေးတင်ကာ ပွတ်သတ်လိုက်တဲ့အခါ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေး တစ်ချက်တုန်တက်လို့သွားလေသည်...။
မျက်လုံးတွေဖွင့်ကာ ဂျောင်ကုကို ငေးကြည့်နေပေမယ့် အဆင့်တက်ကာ အပေါ်သို့ပွတ်ဆွဲသွားရင်း ထပ်မေးလိုက်သည်...။
"ဒီနေရာလေးကော"
"အာ့~~နာတယ် မလုပ်ပါနဲ့ !"
အင်္ကျီအောက်လက်လျှိုဝင်ကာ ဂွမ်းစိုင်လေးလိုနုအိနေတဲ့ အသားစိုင်အိအိလေးတစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင်ကာဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့ ငိုသံလေးက ထွက်လို့လာသည်...။
"အရမ်းနာသွားလား...??"
နားနားကပ်ကာမေးတော့ ခေါင်းလေးပြန်ညိတ်ပြသည်...။
"ခင်ဗျားက အရမ်းလှနေတော့ ညက စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူးဖြစ်သွားတယ်... ဆောရီး"
"အဲ့လိုမပြောနဲ့ !"
"အဲ့လိုမပြောလို့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ... လှလို့လှတဲ့အကြောင်းပြောတာလေ... တကယ်ပြောတာ... မမြင်နိုင်တဲ့နေရာတွေအထိ အရမ်းလှတာပဲသိလား... ရင်ဘတ်လေးတွေလဲလှတယ်... ပြီးတော့~"
"ကိုယ်~~ကိုယ်ရှက်လာပြီ မပြောနဲ့တော့"
အတင်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်နေတာကြောင့် မေးဖျားလေးကနေဆွဲမော့ကာ မျက်နှာအနှံ့လိုက်နမ်းတဲ့အခါ အရင်လိုမရုန်းတော့ပဲ မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ထားပုံက လက်ခံသည့်သဘော...။
"ခဏခဏနမ်းချင်အောင်မလုပ်နဲ့"
"လွှတ်ပေးတော့ !"
YOU ARE READING
~~STRING~~ (Completed)
Romanceအိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ရတယ်ဆိုတာ နိုင်ငံလေးတစ်နိုင်ငံကို ထူထောင်ရတာနဲ့တူတယ်~~ ယုံကြည်မှုဆိုတဲ့ ကော်လေးနဲ့ကပ်ထားနိုင်မှ အဲ့ဒီအိမ်ထောင်ရေးက ခိုင်မြဲတာတဲ့~~ အတွေ့တွေ အငွေ့တွေဆိုတာ နေရောင်လာရင် ပျောက်တဲ့နှင်းလိုပါပဲ~~ တကယ်တမ်းစစ်မှန်တဲ့ ခိုင်မြဲမှုဆိုတာ မ...
Part - 18
Start from the beginning
