ဒါေပမဲ့ ဘာကမွားေနတာလဲ?
သူမက ဒီလူကို ထပ္ၿပီးေလ့လာလိုက္တယ္။ရုတ္တရက္ ဒီလူက အငမ္းမရစားေသာက္ေနတာကို ရပ္တန္႔လိုက္ၿပီး စတင္ၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္ေတြကို နည္းနည္းခ်င္းသာ စားေနၿပီးေတာ့ စားေသာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာသံမွမထြက္လာေတာ့ဘူး။
ဝူေဝ့ရြယ္က ထပ္ၿပီး ၿပံဳးလာနိုင္တယ္။ဒါကမွ သူမကနွစ္သက္တဲ့အျပဳအမူဘဲ။
သူက လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ရက္ေလာက္က အစားမစားခဲ့ရတာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕အျပဳအမူေတြက ဆံုးရွံဳးသြားတာျဖစ္လိမ့္မယ္။
ဝူေဝ့ရြယ္က ေဟးရြမ္ရီရဲ႕အိပ္ရာထဲက ဘယ္လိုၾကမ္းလိုက္သလဲဆိုတာေတြးမိတာနွင့္ ရွက္ေသြးဖ်ာသြားတယ္။သူမက သူ႕ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကို သူမရဲ႕လက္ကိုင္ပုဝါနွင့္ သုတ္ေပးလိုက္တယ္။
"မင္းက ႏူးညံ့တဲ့သိမ္ေမြ႕တဲ့ဇနီးေလးဘဲ"ဒီလူက ၿပံဳးၿဖဲၿဖဲလုပ္လိုက္တယ္။
ဝူေဝ့ရြယ္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။သူမက မွားေနတာမဟုတ္ဘူး။ဒီလူရဲ႕အသံက တကယ့္ကို ျခားနားေနတယ္။
ဒီလူက ထရပ္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕လက္ကို ကိုင္လိုက္ၿပီး"အခု ငါတို႔ မင္းရဲ႕မိသားစုကို သြားရေအာင္"
"ေကာင္းၿပီ"ဝူေဝ့ရြယ္က ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။
သူတို႔က အခန္းအျပင္ကို ေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္။ဝူေဝ့ရြယ္က ေသးငယ္တဲ့လမ္းက်ဥ္းတစ္ခုလို ေသးလြန္းတဲ့ ၿခံဝင္းကို ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူမကေဒါသထြက္လာၿပီး သူမရဲ႕မ်က္လံုးေတြက နီရဲလာၿပီး အံ့ႀကိတ္ထားလိုက္တယ္။အခန္းေရွ႕က တံတိုင္းက အျခားေသာတံတိုင္းေတြနွင့္ ယွဥ္လိုက္ရင္ သစ္လြန္းတာေၾကာင့္ အသစ္ထပ္လုပ္ထားတာနွင့္တူတယ္။ၿပီးေတာ့ တံတိုင္းနားမွာ တံခါးတစ္ခုရွိေနတယ္။
အဲဒီလူက ဝူေဝ့ရြယ္ကို ဘယ္ဘက္မွာရွိေနတဲ့ သစ္သားတံခါးရွိရာကို ဆြဲေခၚသြားလိုက္ၿပီး တံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီး အျပင္ကို ထြက္လိုက္တယ္။
ဝူေဝ့ရြယ္က သူမျမင္ရတာကို မယံုၾကည္နိုင္ဘူး။တံခါးအျပင္ဘက္မွာေတာ့ ေသးငယ္တဲ့ လမ္းက်ဥ္းေလးရွိေနၿပီး သူမကိုေခၚေဆာင္သြားမယ့္ တြန္းလွည္းလဲရွိေနတယ္။
335-336
Start from the beginning
