"ေဖေဖ့မွာမွ မရွိတာ... အိမ္ျပန္ရင္တိုက္မယ္ေနာ္သား"

"ဟင့္~~ႏို႔ႏို႔~~အင့္~~ဝါး"

ကေလးတို႔သဘာဝ လိုခ်င္တာမရေလေတာ့ သားဟာ အာေခါင္ျခစ္ကာက်ဴက်ဴပါေအာင္ ေအာ္ငိုပါေလေတာ့တယ္...။ ေဘးမွာကားေမာင္းေနတဲ့သူကိုလည္း အားနာလွၿပီ...။

"ေတာက္စ္ !!!"

႐ုတ္တရက္ ဘရိတ္အုပ္ကာ က်ယ္ေလာင္စြာေတာက္ေခါက္လိုက္သံေၾကာင့္ သားသည္ ငိုေနတာကိုခ်က္ခ်င္းရပ္ကာ ထယ္ေယာင္းရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ပါေတာ့သည္...။

"ေဆာရီး~~ကားေတြပိတ္ေနေတာ့ စိတ္ရႈပ္သြားလို႔... ကေလးလန႔္သြားေသးလား...??"

ကားေမာင္းေနရင္းမွ သားအားလွမ္းၾကည့္ကာဆိုေလေတာ့ ထယ္ေယာင္းတစ္ခ်က္အားနာသြားရကာ ပ်ာပ်ာသလဲျပန္ေျဖလိုက္သည္...။

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး... သားကအဲ့လိုပဲ ေနမေကာင္းရင္ နည္းနည္းအီတတ္လို႔ပါ"

ေဆး႐ုံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေပါက္စေလးက အိပ္ေပ်ာ္လို႔ေနၿပီ...။ ကားပါကင္ထိုးၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ထယ္ေယာင္းဟာ ကိုယ့္ေရွ႕က‌ေန သြားႏွင့္တာေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုလည္း အေနာက္ကေနလိုက္ရသည္...။

"သားကိုျပေနက်ေဒါက္တာက ဒီေန႔ duty off ရက္မို႔ တျခားဆရာဝန္ပဲရွိတယ္တဲ့... နာမည္စာရင္းေပးရမွာဆိုေတာ့~~"

ထယ္ေယာင္းက မ်က္ႏွာေလးညႇိဳးငယ္ကာ စိတ္ပ်က္ေနသည့္ဟန္ျဖင့္ ေဂ်ာင္ကုကို ေတြေတြေလးေငးၾကည့္လို႔လာသည္...။

"ကေလးေပးထားခဲ့ေလ... က်ဳပ္ခ်ီထားေပးမယ္"

"အင္း~~ကိုယ္မၾကာပါဘူး"

ေပါက္စေလးအား လက္ေျပာင္းခ်ီၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ထယ္ေယာင္းက အခန္းတစ္ခုထဲသို႔ဝင္သြားသည္။

ေဂ်ာင္ကုလက္ထဲက ေပါက္စကေတာ့ အိပ္လိုက္တာမွ ခုနကသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း...။ ေပါက္စလို႔သာေခၚေနမိတာ ကေလးက ဝဖိုင့္ဖိုင့္ေလးရယ္...။ ေနမေကာင္းလို႔သာ အီေနတာ တကယ္ေတာ့ခ်စ္ေမႊးေလး...။

ပါးေလးႏွစ္ဖက္ဟာ ေဖာင္းအိကာကိုက္ခ်င္စရာ...။ လက္လုံး ေပါင္လုံးေလးေတြဟာ တုတ္တစ္လွ်က္...။ ၿပီးေတာ့ ေပါက္စမ်က္လုံးေလးဟာ ျပာျပာေလး...။ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းနဲ႔မတူပဲ သူ႔အေမနဲ႔သြားတူတာျဖစ္မည္...။

~~STRING~~ (Completed)Место, где живут истории. Откройте их для себя