Drowned (DUTCH)

C. 39

Ik begon nu pas echt in te zien hoe leuk ik Nathan vond, en hoe leuk hij mij vond. Het had nooit echt tot me doorgedrongen, maar ik ging dingen steeds meer opmerken.
Hoe hij onze blikken vasthield en weigerde om weg te kijken. Hoe er een dromerig en vriendelijk glimlachje verscheen als hij naar me keek. De manier waarop hij me een kneepje in mijn hand gaf of hoe hij me kusjes op mijn voorhoofd en slaap gaf.
Hij deed alles al voordat ik het zelf doorhad. Ik had dingen over het algemeen laat door.

Ik moet echt eens wat minder met mezelf bezig zijn.

Nadat we naar de winkel gegaan waren en Nathan en ik gedanst hadden op radiomuziek waar ik een hekel aan had kwamen we weer thuis, dit keer met een kerstboom.

We versierden het met zijn drieën; Nathan, mijn moeder, en ik. En toen zo'n beetje alle kerstballen en lichtjes die we hadden erin hingen zette ik een stap naar achter.
We wisten dat je een kerstboom eigenlijk uit moest laten zakken, maar ik wilde de kerstboom meteen versieren en na het aan te dringen gaf mijn moeder eraan toe en had ze de versieringen gehaald.

Kerst was nooit zo'n bijzonder ding bij ons thuis; de kerstboom opzetten was het leukst. Hoewel ik elk jaar enthousiast was als het echt kerst was, was het helemaal niet leuk.
Mijn 'vader' kon namelijk dingen heel goed verpesten en hij maakte er bijna elke kerst gebruik van.

Dus goede kerstherinneringen had ik niet, maar misschien zou het dit jaar eindelijk een keer veranderen.

Nathan kwam naast me staan om samen met me de boom te verwonderen en sloeg zijn arm om me heen.

Ik denk dat ik mijn gevoelens al die tijd voor hem afgesloten had. Maar nu ik ze geopend had, voelde ik me beter dan ooit.
Ik was vrolijk, warm van binnen, verliefd.

Ik gaf Nathan een kus door op mijn tenen te gaan staan, en hoewel ik het langer wilde laten duren haakte ik al snel af omdat mijn moeder erbij stond.

Volgensmij had ze het niet eens doorgehad, wat ik eigenlijk alleen maar beter vond. In dit huis werd liefde nooit zo openbaar gedeeld. Niet dat we veel te delen hadden dan, hier.
Ik wilde alleen zijn met Nathan en keek naar mijn moeder die de kerstverlichting aanzette.

"Wij gaan naar boven, oké?" Vroeg ik toen ze rechtop ging staan.
Ze keek naar ons en voordat ze iets in de richting van "geen vieze dingen doen" kon zeggen pakte ik Nathan's hand en trok ik hem mee de trap op.

Ik liep mijn kamer in, totaal vergeten dat het zo'n troep was, en duwde Nathan vervolgens weer mijn kamer uit.

"Een moment, niet binnenkomen oké?"

Ik gaf hem niet eens de tijd om antwoord te geven; deed de deur al dicht en begon al mijn kleding in mijn kast te proppen.

Haastig keek ik mijn kamer rond en liep ik weer naar de deur. Ik opende het en liet Nathan naar binnen.

"Opgeruimd genoeg?" Vroeg hij plagerig terwijl hij binnenliep.
Ik sloot de deur, draaide me om, haalde mijn hand door mijn haar en net toen ik "ja" wilde zeggen zag ik een bh liggen.

Serieus, Addison?
Je hebt je zorgen gemaakt om een paar shirts maar laat je bh liggen in het midden van je kamer?

Ik hoopte dat hij het nog niet gezien had en liep er naartoe terwijl ik niet probeerde op te laten merken dat er iets mis was.

Maar Nathan had me door en keek naar mijn voeten die de bh snel onder mijn bed schoven en ik voelde mijn gezicht rood worden.

Ik wist eigenlijk niet eens waarom ik me ervoor schaamde, ik bedoel, elk meisje droeg er een, dus waar maakte ik me druk om?

"Dat had je dus niet mogen zien," mompelde ik toen ik zeker wist dat het niet zichtbaar meer was onder mijn bed. Ik liep naar hem toe en bleef voor hem staan.

"De streepjes waren wel leuk," grijnsde hij plagend.

"Omg stop," zei ik beschaamd, maar uiteindelijk begonnen we allebei raar te lachen terwijl er niets grappigs was en ik liet mezelf op mijn bed vallen.

Ik vroeg me nog elke keer af hoe hij me zo goed vrolijk kon maken, alsof hij een of ander mensengave had. Hij kon peilen hoe ik me voelde en het was alsof hij mijn gedachtes kon lezen en hij maakte van die stomme grapjes als ik me kut voelde die me lieten lachen.

Misschien lag het gewoon aan mij, en kon hij helemaal niet goed omgaan met anderen, maar in ieder geval was hij met mij goed bezig. Of misschien kon ik alleen maar aan positieve dingen denken omdat ik verliefd was. Grote kans van wel.

Nathan kwam naast me zitten en ik kroop tegen hem aan. Hij sloeg zijn arm om me heen en ik genoot van elke seconde dat ik bij hem was.

Ik wilde zeggen dat ik van hem hield, maar ik kon het mijn strot niet uitkrijgen. Alsof mijn keel zich elke keer dichtkneep als ik het maar in mijn hoofd haalde.

Dus ik zei niets, en in plaats daarvan leunde ik naar zijn gezicht en zoende ik hem. Het was duidelijk dat hij het niet verwachtte, maar hij herstelde zich en plaatste zijn hand op mijn wang. Zacht en teder.

Het was de tweede keer dat ik écht iets voelde. De eerste keer was onze eerste zoen, en nu, bij deze, ontdekte ik pas mijn verlangens en liefde naar hem.

Dus we zoenden gepassioneerd en ik wilde voorlopig niet stoppen, maar moest uiteindelijk wel om op adem te komen.

Toen onze lippen van elkaar afkwamen keken we elkaar even aan, en toen sloeg Nathan zijn arm weer om me heen en ik begroef mijn hoofd op zijn borst.

We zeiden niets, bleven alleen maar heel lang zo zitten.

Vote, Comment & Follow.