Drowned (DUTCH)

C. 3

Nathan^

----------------------------------------------

"Ritje nodig?"

Ik keek opzij en zag toen de supermarkt-jongen in zijn auto, rijdend op mijn tempo.

"Mijn benen werken prima."
"Je hoofd niet."
"Dat bepaal ik zelf wel."
"Je bent dronken."

Ik zuchtte, keek voor me uit, deed alsof ik hem niet zag of hoorde.

"Laat me je thuis brengen zodat ik weet dat je veilig thuiskomt." Zei hij.
"Stalker."
"Is dat een compliment?"

Ik rolde mijn ogen en keek hem geïrriteerd aan.

"Kom op. Ik breng je wel thuis."

Wauw, als ik door zou lopen zou hij waarschijnlijk net zolang naast me rijden totdat ik thuis was.

"Jezus, goed." Mompelde ik terwijl ik stopte.
Hij stopte zijn auto en ik liep eromheen om vervolgens in te stappen.

Ik kon niet geloven dat ik nu bij een vreemde in de auto stapte.

"Waarheen?"
"Rechtdoor." Zei ik terwijl ik een stukje onderuit zakte. Hij begon te rijden en ik zweeg de hele rit, hopend dat hij me dan met rust zou laten.

Ik zei het wanneer hij links of rechts moest, net zolang tot we aankwamen.
Zwijgend stapte ik uit de auto. Ik deed de deur dicht, keek kort naar hem, en liep toen naar mijn voordeur.

Toen ik binnen was reed hij pas weg.

Gelukkig waren beide ouders niet thuis en hoefde ik me geen zorgen te maken over het feit dat ik dronken was en moest opletten dat het niet opvallend was.

Het was half 3 s'middags. Ik was dronken.
P u i n h o o p.

+

Toen ik de volgende dag bij mijn kluis stond om mijn boeken te wisselen, schrok ik toen ik me omdraaide en de supermarkt-jongen voor me stond.

"Jezus christus."
Ik keek geïrriteerd naar hem.

"Ga je me nog bedanken voor gisteren?"
"Niet echt..,"
"Hmm.," Zei hij.
"Ik ga." Zei ik terwijl ik langs hem liep.

"Ik kan je altijd een rit geven als je er een nodig hebt!" Riep hij me na.

"Dat wil ik niet. stalker!" Riep ik terug.

+

Al 3 dagen had mijn vader me niet geslagen.
Een soort nieuw record.

Ik, mijn moeder en 'vader', zaten aan de eettafel. We aten, akelige stilte.
Zo ging dat elke avond. We zaten met zijn drieën aan de tafel, zwijgend.
En als er geen stilte was, dan was er ruzie.

"Dus hoe gaat het op school?"

Mijn moeder was altijd degene die de sfeer probeerde op te vrolijken.
Het werkte niet.

"Prima."
Vreselijk.

Ik spijbelde bijna altijd, ook al vielen mijn onvoldoendes mee.
Frans was de enige onvoldoende, maar daar stond ik al langer dan een jaar onvoldoende voor.
Ze glimlachte even en de stilte kwam terug.

+

"Brooke?"
"Uhu?" Ze nam een trek van haar sigaret.
"Is er vandaag een feest van iemand, of zo?"
"Nope."
Ik zuchtte.

"Is er alcohol te vinden in dit huis?"
"Addi..,"
Addi was mijn bijnaam, en hoewel ik het mega-raar vond klinken accepteerde ik het maar.
Op zijn minst had ik een bijnaam..,

"Wat?"
"Dit is de eerste keer deze week dat ik je nuchter zie." Zei ze.
"Dus?"
"Misschien moet je minder drinken."
"Ik kan zelf beslissingen nemen."

"Wat is er gebeurd tussen Leo en jij?"
Ik trok mijn mond open om iets te zeggen, net zo bot als ik de hele tijd al was, maar besloot mijn mond te houden.

"Dus?" Vroeg ze.
"Je wilt het weten?"
"Yah, anders zou ik het niet vragen?"
"Hij wilde sex."
"Serieus?"
"Ja."

Ik keek weg, een beetje beschaamd.
"Wat een lul." Mompelde ze.

"Kan ik nu mijn alcohol krijgen?"

Brooke zuchtte en net zoals elke andere aan wie ik het vroeg, stond ze op en ging ze het halen.

+

"Hallo, Addison."

Ik keek opzij en zuchtte geïrriteerd toen ik opnieuw de jongen uit de supermarkt zag.

"Kom je hier om me te stalken?" Vroeg ik terwijl ik een boek uit mijn kluis haalde en het in mijn tas propte. Ik had hem nog nooit in mijn hele leven gezien en nu zie ik deze jongen elke dag. Ik wil dit godverdomme niet.

"Nee..,"
"Oké, ga, dan." Zei ik terwijl ik nog een boek uit mijn kluisje pakte. Het viel op de grond en vloekend boog ik naar beneden om het op te pakken.
De jongen was me voor en pakte het voordat ik de kans kreeg. Hij gaf het aan me, zwijgend stopte ik het in mijn tas en deed ik mijn kluis dicht.

"Doei."
Ik gaf hem een neppe glimlach en liep toen weg. Maar hij achtervolgde me, begon naast me te lopen.

"Kunnen we elkaar beter leren kennen, misschien?"
Ik zuchtte.

"Nah,"

"Kom op?"
Ik zweeg.

"Alsjeblieft?"
Ik zuchtte en stopte met lopen.

"Als ik ja zeg, stop je dan met me te stalken en laat je me dan met rust?"

"Ik ben geen stalker..,"
"Ik vroeg iets."

"Ja, oké, ik zal je met rust laten als je ja zegt." Zei hij.

Er was niets mis met de jongen. Gewoon een normale gozer, iemand die helemaal niet in mijn buurt zou moeten komen.
Hij was goed, braaf, en ik was het tegenovergestelde van dat.
Hij was niet het type dat achter meisjes aanzat en ik vroeg me af wat hij zo graag wilde van me.

"Oké." Zei ik.

"Dus we hebben een date?"
"Wacht, date?" Ik fronste.

Hij haalde iets uit zijn tas, schreef iets in een schrift en scheurde het eruit. Vervolgens gaf hij het aan me.

"Vrijdag, 7 uur?"

Ik keek naar het briefje wat hij me gaf met een adres wat ik niet kende.
Ik had al plannen voor vrijdagavond.
Ik knikte.

"Ik ga." Zei ik toen.

Hij glimlachte, zelfs een beetje opgelucht, en knikte.
"Ja, oké." Zei hij.

Hij was raar.
Maar misschien wel oké.

Vote, Comment & Follow.