"ငါက အခုဂရန္းမစၥတာနဲ႔ေျပာစရာရွိေသးတယ္။အခုေနာက္က်ေနၿပီ။မင္းက အရင္ဆံုး အနားယူဖို႔သြားေတာ့"ေခါင္းေဆာင္ဝူက ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဟုတ္"
လူတိုင္းက စိတ္ပ်က္သြားတယ္။
"ဝူရုန္က ဘာေတာင္းဆိုတာလဲ?"ေခါင္းေဆာင္ဝူက ဝူခ်န္ဇီကို ေမးလိုက္တယ္။
ဝူခ်န္ဇီက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး"သူေျပာတာက သူ႕ခင္ပြန္းက ေမွာ္လက္နက္ေတြကို စိတ္ဝင္စားလို႔ လင္းဖူဘုရားေက်ာင္းက ေကာင္းကင္ဘံုနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ေမွာ္လက္နက္ကို အနီးကပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္တဲ့။သူက အရွင္မင္းႀကီးထံမွာ ဆုလာဘ္အတြက္ ဒီေတာင္းဆိုတာမႈ လုပ္ခဲ့တာဘဲ"
"ဘုရားထဲကို ဝင္ဖို႔ဆုိတာ မလြယတ္ကူဘူး။အရွင္မင္းႀကီးက သူ႕ကို ဘုရားထဲဝင္ ခြင့္ျပဳဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး"ေခါင္းေဆာင္ဝူက ေျပာလိုက္တယ္။
"ဟုတ္တယ္ သူက သေဘာတူမွာ မဟုတ္ဘူး"ဝူခ်န္ဇီက အင္ပါယာအရွင္ရဲ႕အျပဳအမူကို ျပန္ေတြးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
အနည္းဆံုးေတာ့ သူက အခ်ိန္တိုအတြင္း သေဘာတူမွာ မဟုတ္ဘူး။
"ဒီေတာ့ သူက အရွင္မင္းႀကီးက ခြင့္မျပဳေသးကတည္းက မင္းရဲ႕အကူအညီကိုေတာင္းတာေပါ့။ဒါကဆိုးဝါးတာ ျဖစ္လာနိုင္လား?"
"ငါလည္း ဒါကို စိုးရိမ္ေနတာ။ငါက သူကတစ္ခုခုကို ႀကံစည္ထားတယ္လို႔ထင္ေနတယ္"
"ဒါဆိုလည္း သူ႕ကိုမကူညီနဲ႔ေပါ့"
"ဒါကအရမ္းဆိုးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။သူက ငါတို႔ကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ စီစဥ္ထားရင္ ငါတို႔ကလည္း သူ႕ကို ျပန္ဆန္႔က်င္ထာေပါ့"ဝူခ်န္ဇီက ေလွာင္လိုက္တယ္။
"မင္းက ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လို႔လဲ?"
"ငါ့မွာၿပီးျပည့္စံုတဲ့ အစီအစဥ္ရွိတယ္။ဟုတ္သားဘဲ။ဂိုလင္းၿမိဳ႕ကလူ ဘယ္ေလာက္ေသသြားတလဲ?"ဝူခ်န္ဇီကေမးလိုက္တယ္။
"အားလံုးေပါင္းသံုးဆယ့္တစ္ေယာက္"
"သိပ္မမ်ားဘူးဘဲ"ဝူခ်န္ဇီကမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။
291-292
Start from the beginning
