အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ဝင္ေပါက္ရဲ႕ေမ်ွာ္စင္ကေန မိန္းမစိုးတစ္ေယာက္က မိသားစုဆယ္စုက က်င့္ႀကံသူေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေအာ္လိုက္တယ္"အားလံုးဘဲ တိတ္တိတ္ေနၾကပါ"
လူတိုင္းက စကားေျပာေနတာကို ရပ္တန္႔လိုက္တယ္။
မိန္းမစိုးက လူတိုင္းအသံတိတ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ၿပီးမွ စကားေျပာလိုက္တယ္"က်ြန္ေတာ္တို႔ အရင္နွစ္ေတြတုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့ ၿပိဳင္ပြဲေတြလိုမ်ိဳးဘဲ ၿပိဳင္ပြဲဝင္သူေတြကို အဆင့္တူက်င့္ႀကံသူေတြခ်င္း အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီး တိုက္ခိုက္ရမယ္။စင္ေပၚမွာေနာက္ဆံုးက်န္ရွိသူက အနိုင္ရသူျဖစ္တယ္။ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာ စည္းမ်ဥ္းသံုးခု သတ္မွတ္ထားတယ္။ပထမအခ်က္အေနနဲ႔ မင္းတို႔က စာရင္းသြင္းထားတဲ့အတိုင္း တိုက္ခိုက္ရမယ္"
ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္ဝူရွိက ဒီစည္းမ်ဥ္းကိုၾကားေတာ့ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။
"ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ တစ္ေယာက္ကိုမွ ေမွာ္လက္နက္ေတြ အသံုးျပဳခြင့္မျပဳဘူး။စည္းမ်ိဳးကို ခ်ိဳးေဖာက္တဲ့လူက ၿပိဳင္ပြဲကေန ကန္ထုတ္ခံရမယ္"
လူအုပ္ႀကီးက ဒါကိုၾကားေတာ့ ညည္းညဴၾကတယ္။သူတို႔က ေမွာ္လက္နက္ေတြကို ျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီး အခုက်ေတာ့ အသံုးမျပဳရေတာ့ဘူး။
ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္ ဝူရွိက ပိုၿပီး တင္းမာလာတယ္။
မိန္းမစိုးက လူအုပ္ႀကီးကို တည္ၿငိမ္စြာ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဆက္ေျပာလိုက္တယ္"တတိယအခ်က္က...."
လူတိုင္းက ပါးစပ္ပိတ္လိုက္တယ္။
"တတိယအခ်က္က တစ္ေယာက္ကိုမွ ၿပိဳင္ပြဲမွာ ဒဏ္ရာရတာျဖစ္ေစ ေသဆံုးတာျဖစ္ေစ လက္တံု႔ျပန္ကလဲ့စားေခ်ခြင့္မျပဳဘူး"
ဒါက လူအုပ္ထဲကို ဗုန္းတစ္လံုးပစ္ထည့္လိုက္သလိုဘဲ။
ဝူခ်န္လြီက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္"ဒီၿပိဳင္ပြဲက ဘာေၾကာင့္ သူေသ ကိုယ္ေသတိုက္ၾကလို႔ ေျပာေနတာနဲ႔တူေနတာလဲ?"
ဝူခ်ြင္ခ်င္က ပုိၿပီးျပင္းျပင္းထန္ထန္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။ဘာေၾကာင့္ ဒီစည္းမ်ဥ္းက ဝူရုန္ကို ရည္ရြယ္တယ္လို႔ ခံစားရတာလဲ?ဒါေပမဲ့ အဆင့္တစ္က်င့္ႀကံသူေတြက သံုးနွစ္ကေန ငါးနွစ္အရြယ္အတြင္း ကေလးေတြသာျဖစ္ၿပီး ခက္ထန္ၾကမ္းတန္းရက္စက္စြာ တိုက္ခိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး။
275-277
ابدأ من البداية
