အရင္ဘဝတုန္းကသူက ဟြန္ရီနွင့္စာခ်ဳပ္ခ်ဳက္ထားခဲ့တယ္။သူကဟြန္ရီက လူသားဘာသာစကားကို ေျပာနိုင္တယ္ဆိုတာ သိၿပီးသားဘဲ။ကြတ္ခူးကလည္း ဟြန္ရီထက္ပိုၿပီး စြမ္းအားျမင့္တယ္။ဒါေၾကာင့္ သူကလည္းစကားေျပာနိုင္တာျဖစ္နိုင္တယ္။
"....... "ၾကတၡဴး
"......."ဟြန္ရီ
"မင္းကအရူးေတာ့မဟုတ္ဘူးဘဲ"က်င္းရွင္ကေျပာလိုက္တယ္။
ကြတ္ခူးက ဟြန္ရီကိုရိုက္လိုက္ၿပီး ေမးလိုက္တယ္"မင္းကစကားေျပာတတ္ရဲ႕သားနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဝူဝူ လို႔ဘဲေအာ္ေနရလဲ?"
ဟြန္ရီက ကြတ္ခူးနဲ႔တစ္ေလ်ွာက္လံုးကစားေနတာေၾကာင့္သူကေျမႀကီးေပၚလဲက်ဟန္ေဆာင္လိုက္တယ္။
*********************************************************
Chapter(210)
မင္းကအထီးလား(2)
ဝူရုန္က ကြတ္ခူးရဲ႕အသံကိုၾကားေတာ့ ထိတ္လန္႔သြားၿပီးေမးလိုက္တယ္"မင္းကအထီးလား?"
"ဘယ္အရာကမ်ား က်ြန္ေတာ့္ကိုအမလို႔ထင္ေအာင္ မင္းကိုလုပ္ေပးလိုက္တာလဲ?"ကြတ္ခူးကေျပာစရာ စကားေတာင္ေပ်ာက္သြားတယ္။
"မင္းက ဥကေလးကို ဝပ္ေပးခဲ့တာေလ။ဒါေၾကာင့္ မင္းကအမလို႔ငါထင္ခဲ့တာ"
"........"ကြတ္ခူး
"မင္းတို႔ စကားေျပာတတ္ရဲ႕သားနဲ႔ဘာေၾကာင့္တစ္ခါမွ မေျပာခဲ့ရတာလဲ?"ဝူရုန္ကေမးလိုက္တယ္။
"က်ြန္ေတာ္တို႔ ဒါကိုသံုးဖို႔မလိုခဲ့ဘူးေလ"
"ထားပါေတာ့"ဝူရုန္က မ်က္နွာဖံုးေပၚက တိုက္စားေဆြ႕ေႁမ့ေစတဲ့ အရည္ကိုလက္ၫွိဳးထိုးျပၿပီးေမးလိုက္တယ္"မင္းကဒါကိုဘာလဲဆိုတာသိလား?ဒါကမြန္းစတားရဲ႕တံေတြးလား?"
"ဒါကမြန္းစတားရဲ႕တံေတြးဘဲ။ကမာၻေပၚမွာ မြန္းစတားေတြကအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ က်ြန္ေတာ္ ဒါကိုသိရဖို႔တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သြားရွာဖို႔လိုအပ္တယ္"ကြတ္ခူးကေျပာလိုက္တယ္။
"ေကာင္းၿပီေလ။မင္းကဒါကိုစံုစမ္းၾကည့္။မင္းကဒီထက္ပိုတဲ့အေၾကာင္းရင္းေတြကိုေတာင္မွရလာနိုင္တယ္"ဝူရုန္ကေျပာလိုက္တယ္။
Ch(209+210)
Start from the beginning
