Legends of Olympus (On Hold)

A Stone

Bella's POV

Bella, are you there?

I grabbed an empty jar from one of the shelves. It's been a couple of minutes since we entered the facility.

And she's still not waking up.

Bella!

Mula sa sulok ng aking mga mata, sinamaan ko ng tingin si Zack na kagaya nina Ash at Amber ay naglilibot din sa main floor ng facility. 

This is all his fault!

Nagsimula na namang bumilis ang tibok ng aking puso dahil sa namumuong kaba at galit. Dali-dali akong nagtago sa likod ng isang shelf at napasandal dito. Napahawak ako sa dibdib ko, at humugot ng malalim na hininga. 

Bella, you need to wake up... I can't-

Nilunok ko ang takot na namuo sa lalamunan ko.

I can't stay out so long. I'm not used to it.

"Fuck-" I mumbled under my breath. 

Tumungo ako sa isang madilim na sulok. Inilapat ko ang aking mga palad sa pader at saka napayuko ng ulo.

Sa bawat segundong hindi nagpaparamdam ang kapatid ko, lumalala ang takot ko.

Nagsimula nang mamasa ang aking mga mata. "Bella..."

I can't go on without you.

I've been using her body since I woke up. This is the longest I have been, without hearing her voice.

"Bella?"

Dali-dali akong umikot at nakita si Zack.

Kinuyom ko ang aking magkabilang palad upang maitago ko ang panginginig nito. Bumaba ang tingin ni Zack sa mga kamay ko kaya agad kong ipinalikod ang mga ito.

"Bakit?" tanong ko.

Matagal-tagal niya akong tinitigan.

I didn't stutter... did I?

My eyes fluttered uncontrollably. I wasn't worried that he will find out. I was worried about where my fucking sister is.

Humakbang si Zack papalapit sa'kin dahilan na mapaatras ako.

Gumuhit ang pag-aalala sa kanyang mukha. "Okay ka lang?" 

No, I'm not.

Tumango ako.

I'm scared.

For the first time, I was frightened. I was panicking. And to make things worse, I have a body. Everything's new to me. The way my heart is racing. Hell. I can't even control my hands and knees from trembling.

Feeling fear is new to me.

"Nanginginig ka," puna niya.

I can't breathe. "A-Ang lamig kasi-"

Why can't he just leave me?! What I need is air and he is suffocating me.

Magsasalita na sana ulit siya nang unahan ko siya.

"Pwede bang umalis ka?"

Tumikom ang kanyang bibig. Ilang sandali pa'y tumango-tango siya, saka iniwan akong mag-isa sa sulok.

Dinama ko ang presensya niya at nang makalayo na siya, sumandal ako sa pader at ipinadausdos ang aking likod dito hanggang sa maglupasay ako sa sahig.

Bella, where are you?