Legends of Olympus (On Hold)

The Tenth

Bella's POV

Oh my Ghouls! Silang lahat ay galit.

Pati rin pala ako.

Pero kasi, nakita ko kanina yung maraming wires na nakakonekta kay Reign sa ICU at baka babalik ako do'n mamaya para pumutol ng isa.

Iniisip ko lang kung saan ko nalagay yung gunting ko...

Sa'n ba talaga 'yun?

Nasa conference room kami ng dorm namin ngayon dahil pinatawag kami ni Paige pagkatapos ng nangyari sa Academy.

"Mrs. Sol has given us the freedom to investigate what happened, as a team, or individually."

Tahimik lang ako habang pinaglalaruan ang tenga ni Spooky, ang teddy bear na binigay sa'kin ni lolo Hades. Sobrang tagal na nito sa'kin, ih, at kung ano-ano na ang nagawa ko kay Spooky kaya nga nagkasira-sira na siya, pero katulad ko, hindi pa rin siya namatay.

Kaya ginawa ko na siyang super best friend ko!

Tapos kapag may makapatay nga kay Spooky...

Humagikgik ako.

Siya ang ipapalit ko.

"So we're going to investigate this individually first," suhestyon ni Paige. "And then let's gather by the end of the day to discuss what we've found."

Napabuntong-hininga ako.

Ibig sabihin wala na akong oras maghanap ng gunting...

Palihim akong napasinghap.

Eh di mag-summon nalang ako ng blade pagkabalik ko sa ICU-

'Reign is family, Bella.'

Napakurap-kurap ako pagkatapos marinig ang malalim kong boses sa sarili kong isipan.

Ah, oo nga pala...

Si Reign nga pala yung nagluluto ng paborito nating pagkain, ano?

'Yes, we love her.'

Eh di amazing with a zombie! Hihi! Patayin ang gusto ring pumatay kay Reign namin!

"We won't have classes for the next few days while Amber and Mrs. Sol check on the entire campus and repair," ani Paige. "Until the Alphas have returned from war, then we are the only ones here that can protect the Academy if anything else happens."

Mula sa sulok ng aking mga mata, tinignan ko si Paige dahil sa sobrang kaseryosohan ng boses niya.

Ramdam ko naman kasi dito yung bigat ng bawat salita na binibigkas niya, ih!

"You can go," tugon ni Paige.

Agad kong tinawag ang kadiliman mula sa aking anino para takpan ako at ilipat ako sa nandidilim kong kwarto.

Dumiretso ako sa rocking chair sa tabi ng aking higaan. Maingat kong inilagay si Spooky dito, saka napangiti nang mapansing dumudugo na naman yung balahibo ng tenga niya kakalaro ko nito.

Lumuhod ako sa harap nito.

"Masakit?" tanong ko.

Pagkatapos, dahan-dahan akong napahawak sa aking tenga. Gamit ang aking matutuling kuko, sinugatan ko rin ang likod ng aking tenga hanggang sa maramdaman ko ang paglabas ng dugo rin dito.

"Charan!" Ipinakita ko kay Spooky ang mga daliri kong may bahid ng sariwang dugo. "Same na tayo!"

Humagikgik ako bago tumayo.