unicode
အခန်း (၇၁)
“ဟွန့် မင်းက အသက်ငယ်သေးလို့ ငါ မင်းကို အပြစ်မပေးတော့ဘူး”
“ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို အပြစ်ပေးနေလို့လဲ၊ ငါမင်းနဲ့ ဆော့ကစားလို့တောင်မှ မဝသေးဘူး၊ နီနီလေး မင်း သူ့ကို သွားချ”
နတ်လက်နက်အား ကလေးငယ်တစ်ဦးတဖွယ် နာမည်ကို ခေါ်လိုက်ပြီးနောက် စေခိုင်းတော့ နတ်လက်နက်မှ နီနီလေးဟု ခေါ်ဝေါ်မှုအား အမည်ပေးမှုအဖြစ် နာခံသော တလက်လက် အရောင်များ ထုတ်လွှတ်လာပြီးလျှင် ကျန်းဖေယွင်နတ်မင်းအား သွား၍ တိုက်ခိုက်လေတော့သည်။
“နီနီလေး သူ့ကို ရိုက်၊ သူ့ကိုရိုက်”
ကျိုးဟူက သူ့လက်မှ ပြေးထွက်သွားပြီး ကျန်းဖေယွင်နတ်မင်းအား ရိုက်နှက်နေသော ကြာပွတ်ငယ်အား အနောက်မှနေ၍ လက်သီးလက်မောင်းတန်းကာ အားပေးနေလေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းအား ကြည့်နေကြသော နတ်အများကမူ ကျန်းဖေယွင် နတ်မင်းအား သနားရမလို ဖြစ်ပျက်နေသမျှအား ရယ်မောရမလို ဖြစ်နေကြလေတော့၏။
ကျန်းဖေယွင်နတ်မင်းသည်က တိုက်ရင်းခိုက်ရင်းဖြင့် အနောက်သို့ ပက်လက်လှန်ကျသည်တွင် ကျိုးဟူက အပေါ်တွင် တက်ခွလိုက်ပြီးနောက် ပုခုံးတွင် ကျဆင်းနေသော ဆံနွယ်တို့အား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တစ်ဖက် တစ်ချက်စီ ဆွဲလိုက်ပြီးနောက်၊
“မင်း ငါ့နဲ့ ဆော့ဦးမလား”
“မင်းဖယ်စမ်း”
“မင်း ဆော့နိုင်သေးလား၊ နီနီလေး”
“မင်း”
ကျိုးဟူကတော့ ဖြစ်လာသမျှကို မှုဟန်မတူပါပဲနှင့် ကျန်းဖေယွင်နတ်မင်း၏ ဗိုက်ပေါ်တွင် မြင်းစီးသကဲ့သို့ပင် ခုန်လိုက်သေး၏။ သို့နှင့် ထိုတွင်မှ ယီမင် တားဆီးရန် အရှေ့သို့ ခြေလှမ်းချလိုက်ပြီးနောက်၊
“ကျိုးဟူ လာခဲ့”
ယီမင်၏ အသံကြားသည်နှင့် ကျိုးဟူက နားရွက်ကုတ်သွားသော ကြောင်ပေါက်စလေး အလား ခွထိုင်ထားရာမှ ထရပ်လိုက်ပြီးနောက် အနားသို့ ဆုတ်ကန်ကန်သော ခြေလှမ်းတို့ဖြင့် ရောက်လာလေသည်။ နီနီလေး သည်ပင် လက်တွင် လာရောက် ရစ်ပတ်ပြီးနောက် သူလည်း ထိတ်လန့်ပါသည်ဟူသော အပြုအမူကို ပြသလေသည်။
