Chapter(149+150+151+152)

Start from the beginning
                                    

"တကယ္လို႔သူတို႔ကိုထြက္သြားခိုင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ဒီပ်က္စီးျခင္းကလည္းကြဲထြက္သြားနိုင္တာဘဲ။လူတိုင္းကေတာ့ပ်က္စီးျခင္းႀကံဳရမွာမဟုတ္တာလဲျဖစ္နိုင္တယ္ေလ။က်ြန္မတို႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္သစ္တစ္ခ်ိဳ႕ကအသက္ရွင္က်န္ရစ္ဖို႔ဒီပ်က္စီးျခင္းကိုမေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တာလဲျဖစ္နိုင္တယ္"ယိုစုရန္ကေျပာလိုက္တယ္။

ဝူပုဖန္ကသူမေျပာလိုက္တဲ့မ်ိဳးဆက္သစ္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့အသက္ရွင္က်န္ရစ္ဖို႔မေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ဘူးလို႔ေျပာတာၾကားေတာ့သူ႕ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကနွစ္ႁမွဳပ္သြားၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ငါအျပင္ထြက္ၿပီးလမ္းေလ်ွာက္လိုက္အုန္းမယ္"

ဒါေပမဲ့သူကပုဂ်င္ၿခံဝင္းကထြက္ၿပီးဘယ္ကိုသြားရမလဲဆိုတာမသိပါဘူး။ဒါေၾကာင့္သူကၿခံဝင္းထဲမွာပတ္ေလ်ွာက္ေနမိတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲသူကအေရွ႕ၿခံဝင္းဘက္မွဆူညံ့သံေတြကိုၾကားလိုက္ရတယ္။

သူကၾကည့္လိုက္ေတာ့ဝူခ်ြန္စုကဦးေဆာင္ၿပီးလူတစ္စုကေျမာက္ဘက္ၿခံဝင္းကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔သြားေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။

သူကသူတို႔ကိုတားဖို႔ေျခလွမ္းလမ္းလိုက္ေပမဲ့သူကရပ္တန္႔လိုက္တယ္။တကယ္လို႔သူကဒီအခ်ိန္မွာသူတို႔ကိုတားနိုင္ရင္ေတာင္အၿမဲတမ္းေတာ့တားနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။

သူကသူတို႔ကိုလ်စ္လ်ဴရွဴဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။သူကဝင္်ပါက္က်နထြက္လာၿပီးေလ်ွာက္လာၿပီးေနာက္သူကၿခံဝင္းတစ္ခုလံုးစ်ာပနအျပင္အဆင္ေတြျဖစ္သည့္အျဖဴေရာင္ပိတ္စေတြအျဖဴ်ရာင္မီးအိမ္ေတြအျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေတြကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။အေစာင့္ေတြနဲ႔အေစခံေတြကဝမ္းနည္းျခင္ူအထိန္းအမွတ္ဝတ္စံုကိုဝတ္ဆင္ထားၾကတယ္။ဒီမွာတစ္ေယာင္ကမွစကားမေျပာပါဘူး။ဒီေနရာမွာရွိတဲ့ေလထုကေတာင္ထိုင္းမႈိင္းေနတယ္။တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ညည္းညဴေနတဲ့အသံေတြကိုၾကားေနရတယ္။

ဒါကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔သူကအေနာက္ၿခံဝင္းဆိုတာနားလည္လိုက္တယ္။

ရုတ္တရက္ဝူပုဖန္ကေသဆံုးတဲ့သူေတြကိုသြားၾကည့္ဖို႔စိတ္ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ဒါေပမဲ့သူကစီနီယာေတြကဂ်ဴနီယာေတြရဲ႕စ်ာပနကိုတက္ေရာက္ခြင့္မရွိဘူးဆိုတာသတိရသြားၿပီးရပ္တန္႔လိုက္တယ္။ဒါ့အျပင္သူကအေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းကလူေတြကိုသူတို႕ရဲ႕ဆံုးရွံဳးမႈအတြက္နွစ္သိမ့္ေပးနိုင္ပါ့မလားဆိုတာမေသခ်ာဘူး။ဒါေၾကာင့္သူကအေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းကလွည့္ျပန္လိုက္ၿပီးေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကိုဦးတည္ၿပီးသြားလိုက္တယ္။
&&&&&&&&&&

COTAW(Zawgyi)Where stories live. Discover now