ေဟးရြမ္ထန္ကေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားစြာေျပာလိုက္တယ္ "အင္း က်ြန္ေတာ္ကသိသြားၿပီ။က်ြန္ေတာ္ကဒါကိုျမင္ခဲ့တယ္။မင္းကတကယ္ဘဲသူ႕ကိုဂရုစိုက္တယ္"
ေဟးရြမ္ရီကဝူရုန္ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
ဝူရုန္ကရွက္ရြံ႕စြာနဲ႔အစားအစာထဲကိုေခါင္းဝင္ေတာ့မလိုေခါင္းငံု႔ထားလိုက္တယ္။
"ဒါေပမဲ့ တကယ္လို႔မင္းကေန႔တိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ေသာရင္းနွီးမႈေတြကိုျပသမယ္ဆိုရင္ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္"ေဟးရြမ္ထန္ကဆက္ေျပာလိုက္တယ္။
ဝူရုန္ကသူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ေနာက္က်ရင္မင္းကငါတို႔ကဘယ္ေလာက္ရင္းနွီးတယ္ဆိုတာျမင္ရပါလိမ့္မယ္။
ရြမ္ရီ ဟုတ္တယ္မလား?"
သူကေဟးရြမ္ရီကိုမ်က္ေတာင္တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္၍ၾကည့္လိုက္ၿပီးသူ႕လက္ထဲကတူနဲ႔ေဟးရြမ္ရီေရွ႕ကပန္းကန္ကိုထိလိုက္တယ္။
ေဟးရြမ္ရီကဒီအရိပ္အႁမြတ္ေၾကာင့္ေျပာလိုက္တယ္"အင္း"
"ဒါကေကာင္းတယ္။ဒါကေကာင္းတယ္"ေဟးရြမ္ထန္သည္ၿပံဳးရႊင္စြာနဲ႔သူ႕ရဲ႕တူကိုေကာက္ယူလိုက္ၿပီးနံရိုးတစ္တံုးကိုယူလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့သူကမယူရေသးခင္မွာဘဲဝူရုန္ကထပ္ၿပီးယူသြားျပန္တယ္။
"ေဟး.."ေဟးရြမ္ထန္သည္ဝူရုန္ကိုသုန္မႈန္စြာၾကည့္လိုက္တယ္။
"ဒါကေနာက္ဆံုးတစ္တံုးဘဲ။ငါကထပ္ၿပီးဒီလိုမလုပ္ေတာ့ဘူး"
"တကယ္လား?"ေဟးရြမ္ထန္ကနံရိုးကုိမယူေတာ့ဘူး။သူကနံရိုးတံုးကိုယူရမယ့္အစားဒီတႀကိမ္မွာေတာ့ဘဲသားတစ္တံုးကိုယူလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ဒါကလည္းထပ္ၿပီးလုသြားခံရတယ္။
"မင္းကတိေပးထားတယ္ေလ။ဒါက..."သူကဝူရုန္ကထပ္ၿပီးသူ႕အသားတံုးကိုလုယူသြားတယ္လို႔ထင္လိုက္ေပမဲ့သူကၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႕အကိုႀကီးကဘဲသားကိုယူလိုက္တာျဖစ္ၿပီးဝူရုန္ပန္းကန္ထဲကိုထည့္ေပးတာကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီးငိုၿပီးေျပာလိုက္တယ္"အကိုႀကီး မင္းေတာင္မွက်ြန္ေတာ့္ကိုအနိုင္က်င့္ေနတယ္"
ေဟးရြမ္ရီ၏မ်က္ခံုးေတြကျမင့္တက္သြားတယ္။
"မင္းဘဲငါတို႔ကိုရင္းနွီးေနတာကိုျမင္ခ်င္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား?ၾကည့္ေလ!ငါတို႔ကတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဟင္းထည့္ေပးတာကိုမင္းကၾကည့္သင့္တာမဟုတ္ဘူးလား?"
Chapter(128+129+130)
Начните с самого начала
