ဝိညာဥ်​ရေးရာအပင် ဆရာသခင်အဖြစ် ကူး​ပြောင်းလာခြင်း

Chapter 25: Earning and Spending

Unicode

ဆယ်ရက်ကျော်လွန်ပြီး​နောက် .....

မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပဲ စပျစ်သီးတွေ ရင့်မှည့်လာပြီး လယ်တစ်ဧကထက် ပိုတဲ့စပျစ်သီးတွေနဲ့စိုက်ပျိုးထားတယ်။ ယခုတစ်ကြိမ်တွင် စပျစ်သီးအစည်းပေါင်း ၁၆၀၀ ကျော်ရှိသည်။ ရွှီမုရန်နှင့် ရှောင်ကျင့်ထျင်တို့သည် ပထမဆုံးမှည့်သည့် စပျစ်သီးကို ခူးဆွတ်ကြကာ စပျစ်သီးအစည်းငါးရာကို မြို့ထဲသို့ ပို့လိုက်ကြသည်။

သူတို့သည် ရွယ့်ဟယ်စားသောက်ဆိုင်နှင့် မြို့တွင်းရှိမိသားစုများစွာနှင့် နှုတ်တိုက်စာချုပ်ချုပ်ဆိုထားသောကြောင့် ယခုတစ်ကြိမ်တွင် စပျစ်သီးများ လျင်မြန်စွာ ကုန်သွားသည်။ အစည်းသုံးရာကို ရွယ့်ဟယ်စားသောက်ဆိုင်ပိုင်ရှင်ထံ တစ်စည်းကို ကြေးဒင်္ဂါးပြား ၂၀၀ ဈေးဖြင့် ရောင်းချခဲ့ပြီး၊ အခြားအစည်းနှစ်ရာကို မိသားစုကြီးများသို့ တစ်စည်းစီအတွက် ကြေးဒင်္ဂါးပြား ၂၅၀ ဖြင့်ရောင်းချခဲ့သည်။

စပျစ်သီးအစည်းငါးရာ စုစုပေါင်းငွေဒင်္ဂါး၁၁၂ပြား ကိုရရှိခဲ့ပြီး၊ ယခုအခါ ငွေအလုံအလောက်ရှိနေသည့် ရှောင်ကျင့်ထျင်သည် ရွှီမုရန်အား ငွေဒင်္ဂါးပြား ၃၀ ငွေအိတ်ကြီးတစ်လုံးကိုပေးလိုက် သူ့မှာငွေအိတ်ကိုင်ထားရင်း အိပ်မက်မက်နေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ရွှီမုရန်ကငွေအိတ်နှင့် ပေါ့ပါးစွာလမ်း​လျှောက်လာ​လေသည်။

" ငါတို့ အခုပြန်ကြမလား? " ရွှီမုရန်က မေးသည်။

ရှောင်ကျင့်ထျင်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး " မဟုတ်ဘူး၊ လက်နက်ဆိုင်ကိုသွားပြီး ထောင်ချောက်ဆင်ဖို့ တစ်ခုခုဝယ်ရအောင်။ " လို့ပြောလိုက်တယ်။

ရွှီမုရန်က ခေါင်းညိတ်ပြီး " ကောင်းပြီ! " အလယ်အလတ်တန်းစား လယ်ကွင်းများတွင် သီးနှံများမှည့်လုနီးပါးဖြစ်နေသဖြင့် စောစောပြင်ဆင်ရန် လိုအပ်၏။

ရှောင်ကျင့်ထျင်သည် သံညှပ်အချို့နှင့် စူးရှသောဆူးအချို့ကို ဝယ်ယူရန် ငွေဒင်္ဂါး၁၂ပြားကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

လက်နက်အရောင်းဆိုင်ရှိ လက်စွပ်မြှားတစ်စုံက ရွှီမုရန်၏ မျက်လုံးများကို ဆွဲဆောင်ခဲ့သည်။ ရှောင်ကျင့်ထျင်သည် ရွှီမုရန်၏ အကြည့်နောက်သို့လိုက်ကာ နံရံပေါ်ရှိ လက်စွပ်မြှားများကိုကြည့်လိုက်ပြီး " မင်းကြိုက်လား? မင်းကြိုက်ရင်ဝယ်လေ " လို့ပြောလိုက်တယ်။ နံရံမှာချိတ်ဆွဲထားတဲ့ မြှားတံတွေဟာ သာမန်ပစ္စည်းတွေမဟုတ်မှန်း သိသာပါတယ်။ ရွှီမုရန်သည် တောထဲတွင် အမဲလိုက်ခြင်းကို နှစ်သက်သော်လည်း သူ့တွင်သင့်လျော်သော လက်နက်များ မရှိသည့်အတွက် မလုံခြုံပေ။