The Girl in Worst Section (Completed)

Chapter 56

"T-Tigilan mo nga, Velasquez. L-Last na 'yon."

"Last? Husband and wife usually kiss, right?" aniya.

"Gago, hindi naman talaga tayo mag-asawa. Tumigil ka na nga. Biro lang 'yon."

"You want to be my legal wife? No problem," aniya at kinuha ang cellphone para mag-dial. "Hello, Attorney I have a request. Can you make a marriage contract? Yes, I need it now."

Nanlaki ang mata ko sa narinig. "Gago ka ba?! Tigilan mo nga 'yan! Gusto mo bang palayasin ako ni Papa sa bahay?! Ni hindi pa nga ako graduate. Ni hindi pa nga ako marunong mag-luto kasi sunog-sunog! Tigilan mo 'yan."

"Ah 'yon? 'Yong pakakasalan ko ang naririnig mong sumisigaw. Yeah, she is. Can you do that for me? Thank you. By the way, sorry for the inconvenience." Pinatay niya ang tawag.

Tangina sineryoso niya ba talaga 'yon? "Lakas mo talaga manggago minsan."

"Now I know why you don't want to be my girlfriend because you want to be my wife," ngumisi siya.

"Ulol."

Magpapakasal ako kapag successful na ako, kapag may sarili na akong trabaho, at kapag wala nang gulo na nangyayari. Kailangan kong mag-aral, ano! Iyon na nga lang ang gift ko kina Mama tapos pababayaan ko pa?

Tumahol ulit si Lucy kaya maayos ko siyang inupo sa hita ko pero humiga lang siya at parang nag-papaawa effect. Hinaplos ko ang tiyan niya at tumigil naman siya sa pag-tahol na ginagawa.

"Hindi mo na dapat dinala sila Lucy," kawawa naman siya at baka nahihirapan na.

"Why? She's lonely and so are our birds too."

"Mas okay na nasa bahay siya para hindi siya mapagod saka baka mapaanak siya nang wala sa oras." Hinawakan ko ang mga ibon dahil dumudulas sila. "Tapos hindi mo pa dinala ang pagkain? Ano'ng kakainin nila?"

"I have stocks in my house, Miranda. Don't worry and if ever she gives birth then let's take her to vet immediately."

Hinaplos ko ang tiyan ni Lucy. Naka-diaper siya para hindi siya mag-poop sa kotse. Tapos sina Ziggy naman ay may sapin sa cage nila.

"Bakit ka ba kasi dinadala ni Darius sa kung ano-anong lugar," bulong ko. "Baka mamatay siya kapag nanganak, Velasquez. Hanggang one or two lang ang pwede niyang ipanganak."

"She won't die," aniya

Alam ko naman 'yon. Ang layo ng bahay ni Phoenix At para hindi ma-bored ay binuksan ko na lang ang cellphone at kinonnect doon sa stereo niya.

"'Oy, may tumatawag sa 'yo." Kinuha ko ang cellphone niya na nagcha-charge. "Si Dash?"

Bumalik sa isip ko 'yong mga turingan nila sa isa't isa.

"Answer it, maybe it's important," utos niya. "And ask him why he called."

Ginawa ko naman ang sinabi niya. Sinagot ko ang tawag at tinapat sa tainga ko.

"[Nix, bakit hindi mo ba sinasagot ang tawag namin?!]" Galit na bungad ni Dash. Puno ng iritasyon ang boses niya. "[Ano ayaw mo pa rin bumit—]"

"Teka lang, masyado kang high. Hindi ko keri," pigil ko dahil ramdam ko talaga ang inis at galit sa boses niya. "Chill ka lang."

"[Darlene-Si Darlene? Magkasama sila? I-loud speaker mo, Torres—Tumahimik nga kayo! Bakit hawak mo ang cellphone ni Nix? Did something happen?]"

Magkakasama ba silang lahat?

"Wala lang. Magkasama kasi kami, e. Bakit ka raw pala tumawag?"

"[Date ba 'yan?]" boses ni Harvey.

"Hindi, gago," sagot ko.