A Glimpse Of Hell (COMPLETED)

Chapter 39

Nagawa naming lumabas ng sasakyan kanina bago ito sumalpok sa pader nang mawala na ang kung ano mang pumipigil dito.

Katatapos ko lang bendahan ang kamay ni Sage na nagkaroon ng malaking sugat. Nagulat pa kanina si Hazel sa biglaang pagdating ko kasama si Sage na dumudugo ang kamay. Mabuti na lang at wala si Emma dito sa bahay.

Kahit na hindi ako mapakali sa nangyari ay pinilit kong kumalma. Ilang beses ko na bang natakasan ang kamatayan? Baka sa susunod ay hindi na ako palarin at tuluyan nang matuluyan.

Kanina pa ako tinatanong ni Sage kung may masakit ba sa katawan ko. Bukod sa mga mumunting sugat na natamo ko dahil sa malakas na pagsabog ng salamin ay wala na.

"How's your investigation?" matalim na tanong ni Sage sa kararating lang na si Kyle na nakauniporme pa.

"No traces. I also checked the nearby CCTV's but I found nothing," imporma niya. "Wala ba kayong nakita na sumusunod sa inyo o napansin na kahina-hinala?"

Nanatiling tikom ang bibig ko. Pinakinggan ko lang silang mag-usap. Ayaw kong sabihin ang nasa aking isipan at kung sino ang nasa likod ng pangyayari.

"Isa lang ang sigurado. Base sa kwento niyo ay si Sabrina ang target ng kung sino man ang may gawa nun," rinig kong wika ni Hazel.

That bitch is targeting me. She intended to kill me. But how come that she's alive? I'm 100% sure that she's dead that time. I ripped off her head and left her lifeless body in that cold cell so what the heck is happening?

"Huy Sabrina!" untag sa akin ni Hazel. "Kanina ka pa namin kinakausap."

Nag-angat ako ng tingin at nakatitig silang tatlo sa akin lalo na si Sage na salubong ang kilay.

"Meron ka bang ideya kung sino ang nagtangkang pumatay sa iyo?" tanong ni Kyle.

"Huh? W-Wala," kaila ko.

I need to fix this on my own. I don't want to involve anyone with the problem that I've caused. I can handle her. Kumuyom ang kamao ko.

Mula sa titig sa akin ni Sage ay halatang hindi siya naniniwala sa sinabi ko. "You almost died. I hope you didn't forget that. If you have a suspect in your mind, you'd better tell me now," aniya sa madilim na mukha.

"W-Wala nga. Wala naman akong kaaway," pangungumbinsi ko.

Hindi na nagpumilit si Sage. Inihatid ko sila sa may pinto nang umalis sila ni Kyle. Sinulyapan ako ni Sage nang pasakay na siya. Nginitian ko siya at bahagyang kumaway. He just nodded.

Nanatili akong nakasandal sa hamba ng pintuan kahit na nakaalis na sila.

"It's Agatha. Tama ba?" pukaw sa akin ni Hazel.

Huminga ako ng malalim. "Paano mo nalaman?"

Bakit ko pa ba ikakaila kung alam naman pala niya. I know Hazel. Siya ang tipo ng tao na hindi pakialamero. Ayaw kong sabihin kay Sage dahil baka kung ano na naman ang gawin niya na makakasira sa kung ano mang plano nila.

Marahang tumawa si Hazel. "You came out alive in that prison. It only means that you've get rid of her."

"She's alive," wika ko.

"I know," sagot naman niya.

Hinarap ko si Hazel. "Ano bang meron dun sa kapatid mo?"

Umirap siya sa akin. "Huwag mo ngang mabanggit-banggit na kapatid ko siya."

"Ano nga?" inis kong tanong.

"Basta. Pero ito lang ang masasabi ko, mag-ingat ka, lalo na kapag may nararamdaman kang kakaiba," babala niya.