A Glimpse Of Hell (COMPLETED)

Chapter 1

I cursed aloud when I ended the call. I stepped on the gas and drove faster. One of our head quarters were under attack. Naiinis ako sa aking sarili dahil sa kapabayaan ko. Dapat ay lagi akong nandoon para magbantay hanggang sa makauwi ang kapatid ko, but I went downtown to buy some liquors out of boredom. At heto ngayon, kaunting lingat lang at ito na agad ang nangyari.

Most of our men were dead and they need a back up right away. Nasa liblib na kagubatan ang head quarters at ang mga pinagkakatiwalaan lang na mga tauhan namin ang nakakaalam. Unless one of those trusted  person can't be trusted anymore.

Ikinasa ko ang aking baril nang malapit na ako. Wala pa ang back up na tinawagan ko but they will be here in no time since they will use helicopters. I told them to travel by air so that they can check the perimeter of our property because I don't have time to do that.

I went outside the car and I was greeted with dead bodies from our men and some unknown guys. I checked their bodies to see if I will find any clues about the intruders.

Nang matapos ako sa pagtingin sa mga bangkay ay tumingin ako sa cabin na tadtad ng bala ng baril. Kung tutuusin, para na itong ghost house sa kalumaan kaya walang nagkakainteres dito kahit na ang mga taong napapadpad dito para mangahoy.

Hindi man ito ang pinaka main na lair namin pero masasabi kong ito ang isa sa pinaka safe and secluded naming head quarters. Maliban sa aming tatlo ni Dad at Kuya, alam din ito ng ilan naming mafia elites na humahawak sa aming mga units sa iba't-ibang parte ng mundo so posibleng meron talagang traydor.

I stepped inside the house and looked for the red button hidden inside the hard rock soil. The ground opened up and the lights on the stairs going to the underground lits up. Nagkalat ang mga bangkay at dugo sa hagdanan. I should be afraid but I'm already used to these kind of scene.

I heightened my senses and gripped my gun tighter. Puro bangkay ang nakikita ko at wala man lang ni isang putok ng baril ang maririnig. Isa lang ang ibig sabihin nito, patay na ang lahat ng mga kalaban o natalo na lahat ang mga tauhan namin.

No. Hindi pwede. Malalagot ako sa aking ama lalong lalo na ang aking kapatid kung ang pinakaimportanteng bagay sa aming angkan ay makuha ng iba. It will not only be our downfall but my body will drop dead as well. Baka mamatay ako ng wala sa oras.

Ako ngayon ang nandito kasi inaayos ng kapatid ko ang isang transaction sa Spain na nasabotahe. Okay lang sana kung million ang nawala but it worth billions of dollar transactions of illegal guns! Alangan namang tawagan ko pa siya at pauwiin dito kung kaya ko naman itong ayusin mag-isa?

Mukhang maliit na grupo lang ang umatake pero malalakas. Bagsak lahat ang mga magagaling naming tauhan. But at least they did their job. Wala man lang ni isang kalaban ang umatake sa akin.

Malapit na ako sa nag iisang pintuan dito na kung saan nandun ang bagay na hinahangad lahat ng mga kaaway namin sa mafia world.

The laser beams and traps were destroyed. Nakarinig ako ng nabasag na salamin sa loob. Madali kong binuksan ang pintuan and there, my green eyes met a pair of demonic eyes inside a rectangular bullet proof glass.

Halos araw-araw ko itong nakikita kay Dad pero iba talaga ang dating kapag walang gumagamit. Napalunok ako. Kahit na hindi ito nakakabit sa mukha ng tao, parang tinititigan ako nito. Parang may sariling buhay. Tagos sa mata hanggang kaluluwa.

Kumurap ako bago ibaling ang paningin sa taong may hawak nito. From the body built, I know she's a she even though she's wearing a ninja attire from head to toe. The only thing that I can see was her eyes. I pointed my gun at her. She turned around upon hearing the click of my gun, ready to fire.

"Drop that fucking eyes." I commanded and she does. But upon dropping it, she immediately attacked me and kicked my gun.

Shit! I didn't see that coming. She moves like a lightning! She begun attacking, giving me hard punches and deadly kicks. She's strong.

I smirked.

I started to counter her attacks. I equalled her strength and give more. She kicked my stomach, but that didn't even enough to budge me. With those hard training I get from my Dad and my brother, this weakling is nothing compared to me.

Binilisan at binigatan ko ang mga galaw hanggang sa hindi na niya kayang salagin ang aking mga atake. I gave her a round house kick and she dropped hard on the floor. She groaned. I pinned her and threw punches into her goddamn mask face.

I'm about to unmasked her when I heard a choppers engine. At sa kaunting pagkalingat ko na iyon, sa mabilis na galaw ay may kinuha ito sa bulsa ng kanyang body suit. Sinalag ko ang kamay niya nang akmang may itatarak siya sa akin pero huli na ang lahat. Naramdaman ko ang pagdaloy ng likido sa aking mga ugat. Bigla akong nahilo.

Hinablot niya ang kwelyo ng aking damit at binalibag ako sa sahig. Now, we've switch places. I tried to stand up but my body won't move. Fvck! That was dirty!

Even wearing mask, I can feel that she's smirking, her eyes says so. Wala akong nagawa nang pinulot niya ang rectangular glass na binitawan niya kanina saka tumingin sa akin.

"Nice meeting you Sabrina Cromello." She stomped my stomach several times before walking away. "Now we're even."

"N-no.." I muttered. My eyes were blurry as I watched her leaving with our mafia's pride in her hands.

My eyelids were getting heavier and the last thing I saw were the eyes staring at me before darkness enveloped me.

NAGISING ako sa pagkakatulog dahil sa matinding pagkaka-uhaw. Mabuti na lang at merong pitsel ng tubig sa tabi ko. Nandito ako ngayon sa aking kwarto. Habang umiinom, inaalala ko ang lahat ng nangyari bago ako nawalan ng malay. Kailangan kong mag-isip ng magandang palusot  habang hindi pa nakakauwi ang kapatid ko.

Nasa pagmumuni-muni ako nang biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko at iniluwa nun ang kapatid ko. Nasamid ako, ang iba ay natapon pa sa damit ko. He's already here!? Bakit ang bilis ata?

"K-Kuya!" Kinakabahan ko siyang tiningnan habang umuubo. Nanginginig ang kamay ko nang ilapag ko ang baso sa lamesa. Lagi siyang seryoso pero ibang level ang kaseryosohan niya ngayon. Madilim ang mukha niya at nakakatakot ang awra. He stood in front of me.

"I can't believe you were that easy to defeat." His voice was cold.

"Kuya... I'll e-explain. k-kasi.. " kanda utal ako.

"Is going out to buy an alcohol justify you?! " singhal niya. Napaigtad ako sa kanyang biglaang pagsigaw.

"Goddamn it! You are fucking careless! I hope alam mo kung ano ang kinuha nila! Kung gaano iyon kahalaga!" dagdag pa niya.

Tss. Oo nga pala, may mga nakaligtas sa aming tauhan na nagbabantay sa HQ kaya kahit na magsinungaling ako o gumawa ng mga kwento-kwento kung ang mga tauhan namin ang naglaglag sa akin, ano pang magagawa ko? Yes, they respect and follow my orders just like Dad and Kuya but when it's them over me, my authority means nothing.

Nainis na rin ako. "I know! Okay? I know! And I'm so sorry. Hindi ko naman ginustong mangyari--"

"Cut the crap! Hindi ginustong mangyari? Kung hindi mo ginusto eh di hindi ka sana naging pabaya!" His eyes were blood shot. "Pasalamat ka at hindi pa nagigising si Dad. Alam mo na siguro ang mangyayari sa'yo kapag nalaman niya ito," banta pa niya.

Yeah. Alam na alam ko. I clenched my fist.

"Pack your things," he said and walked towards the door.

"W-Wait!" Habol ko. "Don't tell me your throwing me out?!"

Tumigil siya at humarap muli. "I'll send you to a mission . You need to get back our pride before Dad wakes up. I can cover you up for a while but make sure to make it fast or else you'll lose head," he said and stormed out of my room.