#ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ព្រឹកនេះជុងវ៉ុនក៏មកអាផាតមិនសូន៊ូដូចកាលពីទៅដើរលេងសប្តាហ៍មុនចឹង តែលើកនេះសូន៊ូគេមិនបានរៀបចំខ្លួនយូរដូចលើកមុនទេ ។
« អូហូយ តែងខ្លួនបែបនេះទៅឃ្យូតដល់ហើយមិត្តយើង » ជុងវ៉ុនសម្លឹងទៅមិត្តពីលើដល់ក្រោម គេមិនបានបញ្ជោរទេសូន៊ូតែងខ្លួនបែបនេះសមជាមួយរូបរាងគេពិតមែន ។
« យើងតែងបែបធម្មតាបំផុតហើយ តែថាឃ្យូតមែនក៏អី » សូន៊ូដល់បានមិត្តសរសើរចឹងទៅញញឹមខ្ជឹបតែម្តង ងាយឯណាបានមហាមិត្តសរសើរនោះ
« ឯងនេះសរសើរភ្លាមក៏សុីជោភ្លាមតែម្តង »
« ការពិតទៅទោះឯងមិននិយាយក៏យើងដឹងខ្លួនស្រាប់ហើយថាយើងឃ្យូត យើងស្អាតពីកំណើត »
« បានហើយឈប់ទៅយើងសុំ ឥឡូវល្មមទៅបានហើយនៅ ណាត់គ្នាម៉ោងប្រាំបី តែឥឡូវម៉ោងជិតប្រាំបីហើយមិនទាន់បានចេញទៅផង មិនដឹងនីគីគេទៅដល់ហើយឬនៅ ឯងមានលេខគេទេខលទៅសួរបន្តិចទៅ »
« អឺ! យើងភ្លេចអោយឈឹង ម្យិលមិញមិននឹកឃើញរឿងលេខទូរស័ព្ទនឹងសោះ ឯងក៏មិនជួយរំលឹកផង»
« ដល់ពេលចឹងតាំងលើកដាក់គ្នាហើយ ម្យិលមិញឯងជាអ្នកនិយាយជាមួយគេទាំងស្រុងតែម្តង ដល់ពេលនិយាយចប់ក៏អូសយើងទៅរ៉ុយ យើងគ្មានបាននិយាយជាមួយគេសូម្បីមួយម៉ាត់ ហើយឯងជាអ្នកនិយាយឯងមិននឹកឃើញសុំផងយើងមិចនឹងដឹង»
« ហើយឯងក៏រៀបរាប់ហូហែម្លេះ និយាយថាមិនដឹងតែមួយម៉ាត់នឹងក៏ចប់បាត់ទៅហើយ »
« បើឯងចង់ទម្លាក់កំហុសអោយយើង យើងត្រូវតែរៀបរាប់រកយុត្តិធម៌អោយខ្លួនឯងចឹងហើយ »
« អឺបានហើយយើងជាអ្នកខុស យើងភ្លេចខ្លួនឯង ពេញចិត្តទេ តែបើនៅប្រកែកគ្នាទៀតវាកាន់តែយូរលើសដើម ពេលនេះចេញទៅបានហើយតោះ Let's go » និយាយហើយពួកគេក៏នាំចេញពីអាផាតមិនទៅរកតាក់សុីជិះ រកបានហើយក៏នាំគ្នាជិះទៅផ្សារទំនើបតែម្តង ។ (របៀបថាកន្លែងលេងហ្គេមនឹងវានៅក្នុងផ្សារទំនើប)
_____________
ងាកមកមើលស៊ុងហុនឯណេះវិញពេលនេះក៏កំពុងរៀបចេញពីផ្ទះទៅហើយ ទូរស័ព្ទក៏រោទិ៍ឡើងបង្អាក់ដំណើរ គេទាញទូរស័ព្ទពីហោប៉ៅមកមើលក៏ឃើញថាជេយ៍ជាអ្នកខលមកទើបចុចទទួល
YOU ARE READING
ចាញ់ស្នេហ៍សិស្សប្អូន🤍
Romanceផាក ស៊ុងហុន និស្សិតឆ្នាំទីបីនៅសកលវិទ្យាល័យសេអ៊ូល ជាសិស្សប្រុសមានមន្តស្នេហ៍ សង្ហា គ្រាន់តែនៅស្ងៀមៗ ក៏អាចឆក់យកបេះដូងពីសិស្សប្រុសស្រីបានដោយងាយ ក្នុងចំណោមនាក់ទាំងអស់នោះក៏មាន សិស្សប្រុសឆ្នាំទីមួយម្នាក់សម្បុរសស្បែកម៉ដ្ឋដូចកូនង៉ែត ជាមនុស្សរីករាយ រួសរាយរាក់...
