ទម្រាំតែជេយ៍មកដល់ថ្នាក់វិញក៏ដល់ពេលចូលរៀនបាត់ទៅហើយ ទើបគេសម្រេចចិត្តចាំបបួលមិត្តគេពេលចេញទៅផ្ទះតែម្តង ។
_____________
« ហ៊ើយ! បន្ទាប់ពីរៀនមួយអាទិត្យពេញថ្ងៃសម្រាកក៏បានមកដល់ » ជេកនិយាយបន្ទាប់ពីពួកគេបានដើរចេញពីថ្នាក់ ពេលនេះជាពេលចេញទៅផ្ទះហើយ
« ថ្ងៃនេះចម្លែកណាស់អ្នកដែលរអ៊ូមិនមែនជាជេយ៍»
ហុីស៊ឺង
« រឿងអាក្រក់ៗទោះយើងមិនធ្វើក៏ពួកឯងលើកឈ្មោះយើងមកដែរ » ជេយ៍តបទាំងសម្លក់ទៅមិត្ត
« ឯងបែបនឹងពិតមែន មិនអោយយើងនិយាយ?» ហុីស៊ឺង
« អឺៗៗ យើងខ្ជិលប្រកែកជាមួយឯងណាស់ តែថាស្អែកនេះទៅដើរលេងទេ? » ជេយ៍សួរទៅមិត្តគេទាំងបី តែភ្នែកគឺសម្លឹងទៅស៊ុងហុន សង្ឃឹមថាគេមិនបដិសេដ
« ថ្ងៃសម្រាកចឹងយើងក៏គ្មានស្អីត្រូវធ្វើ ទៅដើរលេងក៏ល្អដែរ » ហ៊ីស៊ឺង
« មែនហើយទៅលំហែរខួរខ្លះក៏ល្អ នេះរៀនទើបតែបានមួយអាទិត្យយើងស្រេសចង់បែកក្បាលទៅហើយ » ជេកក៏យល់ស្របម្នាក់ទៀត ពេលនេះនៅសល់តែស៊ុងហុនម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ
« យើងគិតថាយើងប្រហែលជាមិ— » ស៊ុងហុនមិនទាន់និយាយចប់ស្រួលបួលផងជេយ៍ក៏កាត់
« ឯងទៅៗណាស៊ុងហុន ពួកយើងខានដើរលេងជុំគ្នាយូរហើយ យើងចង់ដើរលេងជាមួយឯង បើគ្មានឯងប្រកដជាមិនសប្បាយទេ » (ចឹងទៀត😌)
« វាយ៉ាងមិចឯងហា៎ស រាល់ដងយើងមិនទៅមិនឃើញឯងនិយាយស្អីផង » ស៊ុងហុនតបទៅមិត្តទាំងឆ្ងល់ ឯមិត្តគេពីរនាក់ទៀតក៏ឈរចាំមើលពួកគេនិយាយគ្នា
« គឺ..លើកមុនវាផ្សេង តែលើកនេះយើងចង់អោយមានឯងទៅជាមួយពួកយើងដែរ »
« តែយើងខ្ជិលណាស់ សម្រាកតែមួយថ្ងៃយើងចង់នៅផ្ទះដេកវិញ ពួកឯងទៅៗ » ជេយ៍ពេលនេះមិនដឹងនឹករកវិធីអីដើម្បីអោយស៊ុងហុនព្រមទៅទេ បើស៊ុងហុនមិនទៅគេច្បាស់ជាមានរឿងជាមួយសូន៊ូជាមិនខាន គិតៗក៏នឹកឃើញវិធីមួយ
« បើឯងព្រមទៅជាមួយពួកយើង ស្បែកជើងម៉ាក់ថ្មីទើបតែចេញដែលឯងចង់បាននោះ យើងនឹងទិញអោយឯង យ៉ាងមិចដែរ » គ្រាន់តែជេយ៍និយាយចប់ភ្លាមមិត្តគេទាំងបីក៏ងាកមកសម្លឹងគេដោយក្រសែរភ្នែកពោរពេញទៅដោយចម្ងល់
YOU ARE READING
ចាញ់ស្នេហ៍សិស្សប្អូន🤍
Romanceផាក ស៊ុងហុន និស្សិតឆ្នាំទីបីនៅសកលវិទ្យាល័យសេអ៊ូល ជាសិស្សប្រុសមានមន្តស្នេហ៍ សង្ហា គ្រាន់តែនៅស្ងៀមៗ ក៏អាចឆក់យកបេះដូងពីសិស្សប្រុសស្រីបានដោយងាយ ក្នុងចំណោមនាក់ទាំងអស់នោះក៏មាន សិស្សប្រុសឆ្នាំទីមួយម្នាក់សម្បុរសស្បែកម៉ដ្ឋដូចកូនង៉ែត ជាមនុស្សរីករាយ រួសរាយរាក់...
