"اردشير من ميترسم. ديگه طاقت ندارم. تو كلاس زبان خيلي سخته آهنگ تورو بذارن و بخونن و تو بايد جوري بخوني كه صدات لو نره يا لهجه تو عوض كني كه معلمه شك نكنه.ميفهمي؟ از اون ورم تو مدرسه وقتي بقيه دارن شعر ميخونن من نبايد بخونم كه لو نرم. همين جوريش يكي بهم شك كرده. از اون طرف هم هرجوري فكر ميكنم ميبينم نميتونم دور از مامانم باشم..." ركسانا موهاشو باز كرد! هردفعه كلافه ميشه همين كارو ميكنه.
"ببين ركسانا اصلا من درك نميكنم كه چرا تو كلاس زبان ميري و بهانه ي فراموش نكردن زبان اصلا قانع كننده نيست. ولي خيلي از ما سرنوشت مون با اون چيزي كه ميخوايم فرق داره. تو الكي كه اين همه طرفدار كه منتظرن ببيننت بدست نياوردي! اونا چي؟ اونا كشك ان؟ ميدوني چقدر معروف شدي كه امينم خواسته براي اولين بار تو كنسرت اون بري رو سن؟"
"اردشير ميدونم ولي..."
"هنوز دو روز گذشته از وقتي كه آهنگ the monster رو با امينم دادي بيرون و الان اين هم جزو پرفروش ترين هاست. با اومدن تو روي سن، دنيا ميتركه" اردشير با اون لحن اميدوار كنندش!
"باشه باشه قانع شدم! خيلي رو مخي ميدونستي؟ هميشه آدمو قانع ميكني!" "هه..."
داستان از نگاه ركسانا:
بعد از اينكه حرفم با اردشير تموم شد تلفن رو قطع كردم ولي همون موقع رومينا كه بهم شك كرده بود بيشعور و جزو بهترين دوستام بود زنگ زد...
"الو؟" "هِلوووووو! ركسانا يه دهن بخون!" "اوخ اوخ رومي من دست شويي دارم باي" و تلفن رو قطع كردم.
دلم براش ميسوخت! هردفعه همين طوري ميپيچونمش!
YOU ARE READING
People change(fanfic H.S)
Fanfictionاين داستان درمورد دختريه كه تو كشور خودش نميتونه تواناييش رو به نمايش بذاره پس استعدادش تو يه كشور ديگه شناخته ميشه و تو سن تقريبا كم وارد دنياي هاليوود ميشه... اون مثل يه نوجوون معمولي نبود... ميدونست زندگيش قراره عوض بشه... ميترسيد... ميترسيد دلش...
