The Princess's Stalker (completed)

TPS 27: patas

#Stillunwell

#unedited

goodnight!

TPS 27:

"Is it fa-fatal?" matapos ang mahabang pananahimik, iyon ang kinakabahang itininanong ni Yuan sa kanyang kaharap. Noong una, naiisip niya na biro lamang nang sinabi na ito na maysakit, pero sa kaseryosohan na pinapakita nito sa kanya, hindi maaring nagbibiro lang ito....

"I'm glad it's not, kaya lang-"

"Thank God." Nasapo ni Yuan ang kangyang puso na muntikan ng malaglag kanina, pero ano nga ba ang tungkol sa sakit nito? ito ang uang beses na narinig niya iyon.

"Anong narcolepsy?" umayos ng upo ang kanyang kaharap, itinaas nito ang mga tuhod at ipinatong ang baba dito.

"It is an illness that put me in sleep, pwedeng minute, pwedeng oras, depende.." mataman na nakikinig si Yuan sa bawat paliwanag ni Ran, mababakas ang lungkot sa boses nito habang ibinabahagi nito ang parte ng pagkatao nito.

Ngayon nauunawan na ni Yuan kung saan nangagaling ang pagiging aloof ni Ran sa mga tao mula noon, noong bata pa sila alam niyang may sakit ito sa puso, kay naman madalas nasa tabi lamang ito at hindi nakikisali sa mga physical activites, bawal itong mapagod. Noong bumalik ito galing America, akala niya finally makalaro nya na rin ito, pero hindi iyon nangyari.

May dahilan pala kung bakit natutulog ito sa klase noon at laging may bantay...hanggang sa isang araw, hindi na talaga ito pumasok sa school.

Ran studied Yuan expression. Mukhang malalim itong nag-iisip, sari sari na rin ang tumatakbo sa kanyang isip. Ganoon talaga, buti hindi pa siya lubos na nagtitiwala. She just wish for him to keep her secret.

"More than a decade ka ng may ganyan na sakit? Kaya hindi ka nag-aaral sa school gaya ng kapatid mo, kung bakit bantay sarado ka lagi, dahil nag-aalala sila..."Yuan said those more to himself, hanggang sa humarap ang mga mata nito sa kanya."Pero bakit ka nila ngayon pinayagan na mag-aral sa isang university na puno ng iba't ibang klase ng tao?" hindi mapigilan ni Yuan na mangamba sa kung anong posible na mangyari sakaling mapagsamantala ang tao na makatagpo dito.

"I secretly wanted this," pag -amin niya sa kaharap, pakiramdam niya sa piling nito, kayang kaya niyang magpakatotoo," gusto kong maranasan na maging normal, kahit hindi naman," gustong pawiin ni Yuan ang lungkot sa puso ng babaeng kaharap.

Ngayon mas naiintindihan niya na ito, nag-indian seat siya paharap dito, nakaangat na ang ulo nito kaya nmana hinawakan niya ang mga kamay nito na nasa tuhod nito.

"You knew about my secret, I will kill you if you expose it." Pero hindi siya natakot sa banta nito, na-cucute-tan pa nga siya kung tutuusin. Dinadaan nito sa tapang ang kahinaan niito. He wanted her to know that in front if him, she doesn't have to be someonelse. Hindi niya kailangang magpanggap at magtatapang tapangan dahil gagawin niya na panatag ang paligid kapag siya ang kasama.

"Don't worry I won't," ngiti niya dito, I wont reveal your secret, because I want you to depend on me. He didn't voiced it out but it was what his heart says. Ayaw niyang takutin ito, baka kasi iba ang maging dating nito sa kaharap, gusto niya lamang na mangako dito. Itinaas niya pa ang kanang kamay.

"From this day onwards, I will protect you how a king protect his queen, how Eugene protect his Jenny and how a princess protected by his stalker," nagtaas ang kilay nito sa kanyang huling sinabi. Gusto niya namang matawa sa reaksyon nito, wala naman na kasi sa kanya kung matawag na stalker nito. gusto niyang patunayan na hindi lahat ng stalker ay masama, hindi lahat ng stalker ay mananatiling nasa dilim lamang , o bilang isang anino.