The Princess's Stalker (completed)

TPS 23: absence

#UNEDITED

......................

TPS 23:

 

Hindi na nagataka si Ran nang sumapit ang Lunes isinabay siya ng kanyang daddy pagpasok sa opisina nito.

"Are you sure your really want to continue?" tanong nito habang nasa biyahe.

"Why dad, Did you change your mind?" tumahimik ito sandali, nalaman din nito na inatake siya last week, yung doctor mismo ang nagrereport sa kanyang daddy. Di maikakaila na nagsisisi ito sa desisyon na mag-aral siya sa college. "I'm fine dad, don't worry about me," tumingin siya sa labas.

"Is it about that boy?" napalingon siya sa tanong nito. her dad isn't please. Hindi naman yun ang kanyang dahilan. She wanted a new environment. Pakiramdam niya kapag nanatili lang siya sa bahay magiging outcast sya buong buhay niya. Kahit hindi siya aktibo o mahusay sa pakikisalamuha sa ibang tao kuntento na siya sa pag-oobserba. Gusto niya muling maranasan ang buhay nya noon, bakit hindi nila iyon maramadaman kahit na hindi niya sabihin.  Hindi niya maiwasan na magdamdam.

Binawi rin sa huli ni Jett ang kaniyang sinabi, nangako nga pala siya sa asawa. He will trust his wife, pero sa oras na may gawin na hindi maganda sa anak niya ang batang yun, hindi siya magdadalawang isip o di kaya ipatapon ang bata na yun sa kabilang panig ng mundo.

"It's not about him dad, it's just about me wanting to explore the world around me," sabi ni Ran. Huminto na ang sasakyan at nasa university ground na sila. She kissed her dad goodbye. Pinagtitinginan siya pagkababa niya sa magarang kotse. She tried to ignore their stare.

It's Monday and she have to be positive.

"Hi Ran!"Napalingon siya sa kanyang kanan, si Dexter. Tinanguan niya lang ito, tumakbo ito sa kanyang gilid.

"Good morning how was your weekend?"  Nakangiting tanong nito. He also offered na dalhin ang kanyang bag pero tumaggi siya. She knows what he is doing.

"It was fine." Tipid niyang sagot dito. Tumitingin tingin siya sa paligid, busy ang lahat sa kanikanilang activity. May mga gumagawa ng homework, nagbababasa, meron nagpaparactice, meron naman na sadyang nagdadaldalan at nagyayabangan lamang.

Typhical student.

"Hatid na kita sa room mo," he suggested.

"No need." Tanggi niya, pero mapilit ito at sinamahan siya sa paglalakad kahit tanong ng tanong ng kung ano.

Nakarating na rin siya sa kanyang first subject, masaya itong nagpaalam at sinabi na sabay daw silang maglulunch kasama ni Ren, hindi pa siya pumapayag pero nag assume na ito na sasabay siya.

Naupo siyang muli sa kanyang upuan sa dulo sa tabi ng bintana, bakante ang kanyang nasa kanan, si Grace, nakaupo doon sa katabi ng bakante na upuan. Binati siya nito.

"Happy Monday,"  hindi siya sumagot, pabalik balik ang tingin niya sa bakanteng upuan at dito. Kailan lang gusto siyang katabi nito pero ngayon umiiwas na.

"Naku,  hindi sa ayaw kitang katabi, pero diba dyan kasi ang boyfriend mo? Paaalisin lang ako noon." Mabilis na paliwanag nito na parang nililitis.

"He is not my boyfriend." Si Yuan lamang ang tinutukoy nito, wala ng iba. Pinagtaasan niya ng kilay ang pagbabago sa mga mata nito. parang sumigla.

"Talaga? Sinong boyfriend mo, yung naghatid sa'yo? Si Dexter?" mas lalo namang tumaas ang kilay niya sa sinabi nito.

"Neither him." Napa-ah nalang ito sa kanyang sagot, tumingin siya sa kanyang relo, 5 minuto na lang at mag-uumpisa na ang klase pero hindi pa dumadating ang lalaking baliw. Walang nangungulit sa kanya di gaya noong unang linggo hanggang Sabado.