The Princess's Stalker (completed)

TPS 8: dance dance

#unedited

Sino ang paborito nyong anak nina Jett at Clem, isa lang dapat.

TPS 8:

Masigabong palakpakan ang sumalubong sa kanilang tatlo, pagkapasok nila sa function hall, lumapit ang head organizer para sabihan sila ng mga gagawin. Ran tried to smile kahit nalulula siya sa atensyon ng mga tao.

“Apo,” her lolo called her, nakaupo na ito sa wheel chair at may sariling nurse na nakabantay dito, Ran hugs him and said her thank you,”be nice to the guest kahit ngayon lang, try to smile at them okey,” bilin nito na napatawa, alam kasi nito ang kanyang kasungitan sa kanyang di kilala, mahigpit naman siyang niyakap ng matanda pabalik na wiling wili na sa kanya dati pa, kahit ano pa ang kanyang ugali.

  Lumapit na rin sa kanya si Ren, niyakap siya ng kakambal saka hinalikan sa pisngi.

“Ang ganda ganda ng kakambal ko, gustong gusto ko tuloy manusok ng maraming mga mata,” biro nito sa kanya na sinimangutan niya lang.”Bawal magsungit, dapat ngayong gabi na to, ngumiti ka kahit paano, time out muna sa pagiging simangot, sana kung nakakatulong yan para hindi ka magustuhan ng mga tao, eh hindi naman, hindi ko nga maintindihan kung bakit maraming may gusto sa masungit na katulad mo .”

“Do you wanna die?” bulong niya dito, naiinis kasi siya dahil kung ano ano ang sinasabi. Lumayo ito ng konti at tunawa,

“Wag muna, maiinlove muna sa akin yung taong gusto ko kaya wag muna,” nakangiti ito kahit may bakas ng lungkot sa mukha, napatingin ang mata nito sag awing kanan. Alam niya na kung bakit ito malungkot, kasama kasi ni Eunice ang kaibigan nito ni Doraemon, bilugan kasi ang mukha nito.

“She’s with Doraemon, bagay sila, “she commented kaya naman sinamaan siya ng tingin ni Ren. Hindi niya kasi talaga makita na bagay si Ren kay Eunice, unang una may history ang parents nila, secondly, ayaw niya talaga kay Eunice, malihim ito at di niya mapigilang mag-aalala sa kanyang pakiramdam. Pangatlo, nag-iiba ang ugali ng kapatid niya kapag kasama ito, hindi lumalabas kung sino talaga si Ren, parang laging reserved, lastly, he desevered someone else, yung kayang sakyan ang kanyang abnormalidad.

“Can’t you say something nice kahit ngayon lang na birthday natin? Can we atleast pretend na bagay kami?” pakiusap nito, Ran just shrugged.

“Why will I do that? I am not your puppet,” bago pa mauwi sa pagtatalo ang dalawa, sinabihan sila ng kanyang assistant na mag sspeach ang kanyang daddy. Tumayo ito sa harapan at di maipagkakaila ang kapangyarihan nito ng magsalita. Tahimik ang lahat habang nagkukwento ito, habang may mga pictures nilang dalawa na nagfaflash sa screen.

Parang kahapon lang na nangyari ang lahat,  yung sila lang tatlo na magkakasama sa isang maliit na bahay, hanggang sa isang araw na may mayaman na maraming kotse ang araw araw kumatok sa kanilang pinto, patungo sa kanilang puso.

“I still remember the first time may daughter call me daddy, napakasarap, I was so lost  for the longest time, but that moment, that moment seems so magical…finally my daughter accepted me and I promised from that day that wi will love and protect my daughter, give her all things because she deserved the world. Time flies so fast, she turned into a beautiful lady, just like my wife that I love so much…mahirap siyang pakawalan sa mundo, if only we can have her under our wings, but, we won’t be selfish anymore, “ napatawa na lang sila ng napasinghap ang kanilang daddy, marami pa itong sinabi about her, ng kay Ren naman nag speech ito, napuno naman ng tawanan ang buong hall.

“Para sa pinaka gwapo ko daw anak,” he started, she looked at Ren na ang lapad ng ngisi, napakagwapo nga nito, naririnig niya nga ang mga co models niya na may crush sa kanyang kapatid, nakikita kasi nila ito kapag minsan sinusundo siya nito sa Finest, titigil naman ang mga bulungan kapag tinignan niya ang mga ito. Para bang remote control ang kanyang mga mata na nagpapahinto kahit na hindi naman niya sila intension na tumigil. Gustong gusto niya nga na mabaling sa iba ang atensyon na kapatid niya, kung alam lang ng mga ito.