"ငါအိမ္ေျပာင္းေတာ့မယ္"
"ဗ်ာ…………"
မနက္စာဆက္မစားႏိုင္ေတာ့ပဲ Sehun မွင္သက္သြား
သည္။ ေခတၱမွ် စကားဆက္မဆိုႏိုင္ျဖစ္သြားသည္ကို Luhanသည္ ေခါင္းျငိမ့္ျပလာကာ
"အခုအခန္းကက်ဥ္းတယ္ေလ မင္း တက္ၾကည့္
ၾကည့္ပါလား တအိမ္လုံး ပန္းခ်ီကားေတြၾကီးပဲ ငါေန
စရာမရွိေတာ့ဘူး…"
ခပ္ေႏြးေႏြးျဖစ္ေနျပီးျဖစ္သည့္ ေကာ္ဖီေၾကြခြက္ကုိ
ေကာက္ကိုင္လိုက္ျပီး တငုံေလာက္ေသာက္ျပီးကာမွ
Luhanဆိုသည္။ ထို႔ေနာက္ ျငိမ္ေနသည့္ Sehunကို
ျပန္ၾကည့္လာျပီး
"မင္းကိုအကူအညီေတာင္းဖို႔ေလ … လူသူတိတ္ဆိတ္
တ့ဲေနရာျဖစ္ရမယ္ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္းလည္းရွိရမယ္
အခန္းကေတာ့ သင့္သေလာက္ေပါ့ ငါ့နယ္ကအိမ္သိ
တယ္မလား နည္းနည္းေတာ့က်ဥ္းတယ္ ဒါမ့ဲ အိမ္
အတြင္းပိုင္းပုံစံကိုအ့ဲလိုေလးလိုခ်င္တာ……"
".………."
"ေစ်းကေတာ့ ျပႆနာမရွိဘူး ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္မွ်ခံရမွာ
ပဲဟာ"
"ဗ်ာ !"
တဗ်ာဗ်ာျဖင့္ စကားေရွ႕ဆက္မတက္ေတာ့သည့္ Sehun ကို Luhanက မေက်မခ်မ္းၾကည့္သည္။
တဝက္တိတိက်န္ေသးသည့္ ဆန္ျပဳတ္အား ခပ္ျမန္ျမန္
ပင္ ခပ္ေသာက္လိုက္ျပီး ေပါင္မုန္႔တခ်ပ္ကို ယိုမသုတ္
ေထာပတ္မသုတ္ပဲပါးစပ္ထဲဒီအတိုင္းပစ္ထည့္လို႔
ေကာ္ဖီျဖင့္ေမ်ာခ်ကာ Luhanထမင္းစားပြဲဝိုင္းမွထသည္။
"တဗ်ာဗ်ာ နဲ႕ ငါတို႕အတူေနမွာမဟုတ္ဘူးလား
အိမ္လိုက္ရွာထားလိုက္ေတာ့ ငါေနာက္က်ေတာ့မွာမို႔
သြားႏွင့္ျပီ"
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ျပီး မီးဖိုခန္းထဲမွ
ေျပးထြက္သြားသည့္ Luhanကို Sehun လိုက္ပင္
မၾကည့္ႏိုင္ခ့ဲ။ အသိရယ္လို႔ ျပန္ဝင္လာသည့္အခ်ိန္၌
မနက္ကိုးနာရီပင္ေက်ာ္လို႔ ရုံးအဝင္ေနာက္က်ေတာ့မည့္
အခ်ိန္ေရာက္ေနခ့ဲျပီ ။ မနက္စာအျဖစ္ ဆန္ျပဳတ္သည္
လည္း ေအးစက္ေနခ့ဲျပီျဖစ္ပါေသာ္လည္း Sehun
အေတာ မသတ္ျပံဳးရယ္မိျပန္ပါျပီး ထိုမနက္စာေအးစက္
စက္ ဆန္ျပဳတ္ကိုသာ ကုန္ေအာင္ေသာက္ေခ်ေတာ့
သည္။
YOU ARE READING
The years I have loved him
Fanfictionကိုယ္ သူ႕ကိုခ်စ္ခ့ဲတ့ဲႏွစ္ေတြမနည္းလွဘူး။ ကိုယ် သူ့ကိုချစ်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေမနည်းလှဘူး။ Cover Artist - @Kao
Act Forty-seven
Start from the beginning
