"Lee ShiYeon နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္က ရည္းစားေတြျဖစ္ခ့ဲ
ေသးတယ္ေပါ့ အ့ံၾသစရာပဲ"
"အင္း…"
"ဆိုးလိုက္တာ "
"ဘယ္သူကလဲ "
"ဘယ္သူရွိရမွာလဲ ကြ်န္ေတာ္ေပါ့"
စားလက္စ ဆန္ျပဳတ္ဇြန္းကို Luhan ပစ္ခ်လိုက္ျပီး
ျငီးျငီးျငဴျငဴေျပာသည့္ေနာက္မွာ Sehunက ထုံးစံအတိုင္း
ျပံဳးလို႔သာၾကည့္ေနခ့ဲျပန္သည္။
ဘယ္သူက မခ်စ္ႏိုင္ပဲ မခ်စ္ရဲပဲ ေနႏိုင္မည္နည္း ?
ဘယ္သူ႔အေၾကာင္းမွမဟုတ္ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို နား
ေထာင္ျပီး ဆိုးလိုက္တာလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ေနခဲ႕သည့္
အဆိုးဆာေလးကိုေလ။
Sehunက ဘယ္လိုပဲေလွ်ာ့ေပါ့ ေျပာဆိုေနခ့ဲပါေစ။
ဆယ့္ခုႏွစ္သားေလးLuhanကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ရုပ္ရွင္ေတြထဲက မင္းသားကိုႏွိပ္စက္တ့ဲဗီလိန္ရယ္လို႔
ထင္ေနမိျပီ။
ယခုလည္း Sehunခ်က္ေကြ်းသည့္ႏို႔ဆန္ျပဳတ္ကို တဇြန္းခပ္ေသာက္လိုက္ျပီးမွ Luhanမွာ မေက်မခ်မ္းထေျပာ
ျပန္သည္။
"ေစာေစာစီးစီးတည္းက ရည္းစားဆိုတာမေျပာပဲ
သူငယ္ခ်င္းလို႕ဘာလို႔ေျပာထားတာလဲ ?"
"ဒါေတာ့ ကိုယ္လဲမသိပါဘူး ကိုယ္ကပဲ သူငယ္ခ်င္း
လို႕စြတ္ယုံခ်င္မိလို႔မေမးမိတာထင္တယ္"
"မရိုးသားလိုက္တာ"
မ်က္လုံးေထာင့္ကပ္လို႔ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ျပီး Luhanကေရရြတ္
သည္။ ၾကည့္မိသည့္ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္ေကာင္အေၾကာင္း
ေျပာေနသည့္ႏွယ္ သူ႔အေၾကာင္းမဟုတ္သည့္ႏွယ္
Luhanက အလြန္အမင္းမေက်မခ်မ္းကိုျဖစ္ေနေလသည္။
Sehunက ျပံဳးလ်က္ Luhan့ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာေပေန
သည့္ ဆန္ျပဳတ္ကို တစ္သ်ွဴးျဖင့္ ဖြဖြဖယ္သုတ္ေပးျပီး
ႏို႔ေရာသည့္ေကာ္ဖီေၾကြခြက္ကို Luhan့ေရွ႕တိုးေပးသည္။
ခပ္ေႏြးေႏြးေၾကြခြက္ ကို လက္အျပည့္အုပ္ကိုင္ျပီး
Sehunကို ၾကာၾကာစိုက္ၾကည့္သည္။
အတူေနလာတာ ၾကာလာသည့္ေနာက္မွာ Luhanက
Sehunအေပၚ သိသိသာသာေလး ရင္းႏွီးမႈပိုလာခ့ဲသည္။
Sehunအားရင္အားသလို ျပန္ေျပာင္းေျပာျပသည့္
အတိတ္အေၾကာင္းကိုလည္း ျငိမ္ျငိမ္ေလးထိုင္နားေထာင္
တတ္သည္။ ျပီးသည္ႏွင့္ Sehunကိုအၾကာၾကီး ေငးေမာ
ၾကည့္ေနေလ့ရွိသည္။
YOU ARE READING
The years I have loved him
Fanfictionကိုယ္ သူ႕ကိုခ်စ္ခ့ဲတ့ဲႏွစ္ေတြမနည္းလွဘူး။ ကိုယ် သူ့ကိုချစ်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေမနည်းလှဘူး။ Cover Artist - @Kao
