ခင္ဗ်ားအတိတ္မွာ ကိုယ္မရွိေတာ့လည္း အဆင္ေျပ
ပါတယ္ ခင္ဗ်ားရဲ႕လက္ရွိမွာ ကိုယ္ရွိေနသ၍
အဆင္ေျပပါတယ္
° The years I have loved him °
အ့ဲဒီေန႔က Sehun သာ အစည္းအေဝးခန္းထဲ
ေရာက္မေနခ့ဲပဲ Luhan ့ေနာက္ကိုလိုက္သြားခ့ဲရင္…
ဆိုသည့္အေတြးမ်ိဳးက ဒီလပိုင္းေတြအတြင္းမွာ
သိပ္ေနရာယူခ့ဲသည္။
ေနာင္တဆိုတာမ်ိဳးမွာ သိပ္ခါးသီး၏။
အျမဲတေစ ေနာင္တမရေအာင္ ေနျဖစ္ခ့ဲတ့ဲSehun
က ဒီတခ်က္မွာ တဘဝလုံး အရႈိက္ထိသြားခ့ဲရသည္။
Luhan ကားတိုက္မႈျဖစ္လို႔ ဆိုသည့္သတင္းျဖင့္ ေဆးရုံမွ ဆက္သြယ္လာမႈသည္ Sehun၏ ပစၥဳပၸန္ကို
အစိတ္စိတ္အျမႊာျမႊာေၾကကြဲေစခ့ဲသည္။
မီးအစိမ္းေရာင္လင္းေနသည့္ခြဲခန္းေရွ႕မွာ ေစာင့္ေနခ့ဲ
ရသည္က နာရီေပါင္းမ်ားစြာ၊ တုန္ရီေနသည့္ လက္ေတြ
နဲ႕ ယိုင္နဲ႕ေနသည့္ေျခေထာက္ေတြ ။ ျပိဳလဲေနသည့္
စိတ္ေတြနဲ႕ေပမ့ဲ Sehun အသိစိတ္တို႔ျမဲေနေအာင္ထား
ခ့ဲေသးသည္။
ၾကားခ်င္သည္။
ခ်စ္ရသူ၏ မ်က္လုံးပြင့္လာျပီး သူ႔နာမည္ကို ေခၚလိုက္မည့္
အသံကိုပဲ Sehun ၾကားခ်င္မိသည္။
စိတ္ဆိုးလဲခံမည္။ ေသြးေအးရက္စက္သည့္စကားေတြ
ေျပာလဲနားေထာင္မည္။ Luhan သူ႔နာမည္ကိုေခၚေပး
ဖို႔ပဲလိုပါသည္။
အခ်ိန္အၾကာၾကီးေစာင့္ေနခ့ဲေပမ့ဲခြဲစိတ္မႈေအာင္ျမင္
ပါသည္ဆိုေပမ့ဲ Luhan ႏိုးမလာခ့ဲေသး။
ေန႔ေန႔ညည ကုတင္ေဘးမွာထိုင္ေစာင့္ေနရင္း Sehun
ဟာ အခ်ိန္ေတြကိုမုန္းတီးလာခ့ဲမိသည္။
္"ကို္ယ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတုန္းလား ခင္ဗ်ားရယ္"
ေျခာက္ကပ္ေနျပီးလႈပ္ရွားမႈမရွိသည့္လက္ေခ်ာင္းေတြ
ကို ေရပတ္ဝတ္ျဖင့္ သန္႔စင္ေပးရင္း Sehun စကားေတြ
ဆိုေနမိသည္။
ေဆးရုံသို႔သတင္းေမးလာသည့္ လူအမ်ားကိုလည္း
Sehun အာရုံမထားမိ ။ ေန႔ေန႔ညည Luhan့ကိုပဲ
ၾကည့္ေနခ့ဲျပီး စကားေတြဆိုေနခ့ဲသည္။
Luhan ျပန္သတိရလာခ့ဲပါသည္။ Sehun
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသည့္အတိုင္း Luhan ျပန္လည္သတိရ
လာခ့ဲပါ၏။
YOU ARE READING
The years I have loved him
Fanfictionကိုယ္ သူ႕ကိုခ်စ္ခ့ဲတ့ဲႏွစ္ေတြမနည္းလွဘူး။ ကိုယ် သူ့ကိုချစ်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေမနည်းလှဘူး။ Cover Artist - @Kao
