ညတုန္းကေစာင္ေအာက္ကေနထြက္မလာရဲေတာ့ပဲ
အိပ္ေပ်ာ္သြားခ့ဲသည့္ Luhanသည္ ေနာက္တေန႔မနက္ ေရာက္လာသည့္အခါမွာေတာ့ ခါတိုင္းထက္ပိုေႏြးေထြး
ေနသည့္မနက္ခင္းတစ္ခုကိုၾကံဳလိုက္ရသည္။
သူ႕ေက်ာျပင္ကို လက္ေႏြးေႏြးကသိုင္းဖက္ထားျပီး
တကိုယ္လုံးက ရင္ခြင္တခုဆီေရာက္ေနေလသည္။
ေဆာင္းရာသီမနက္ခင္းမွာ Sehunရင္ဘတ္နဲ႕အပ္ေန
သည့္ သူ႔မ်က္ႏွာကခပ္ေႏြးေႏြးျဖစ္လို႔ေနသည္။
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုခပ္ဖြဖြဖိကိုက္မိျပီး Luhanျငိမ္ေန
လိုက္မိသည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာႏိုင္သည့္အခ်ိန္ေရာက္
သည့္အခါမွာေတာ့ Luhan့ေက်ာျပင္ကလက္သည္လႈပ္
ရွားလာေလသည္။ Luhanေခါင္းပိုငုံ႕သြားမိျပီး မ်က္လုံး
တို႔ခပ္တင္းတင္းမွိတ္ထားမိသည္။
အခ်ိန္စကၠန္႔ေလးအတြင္းမွာပင္ နဖူးေပၚဝဲက်ေန
ဟန္ရွိေသာ ဆံႏြယ္ေလးေတြ သပ္တင္ခံလိုက္ရသည္။
အနမ္းမ်ားခံရဦးမွာလားေတြးမိကာ Luhan့လက္သီးဆုပ္
ေလးေတြပိုမိုတင္းက်ပ္သြားခ့ဲေပမ့ဲလဲ Luhan့တကိုယ္လုံး
ကို ခပ္တင္းတင္းတခ်က္ မခ်င့္မရဲဟန္ျဖင့္ေပြ႔ဖက္တာ
ခံလိုက္ရရင္း Luhan့နားက ကိုယ္ေငြ႔ေႏြးေႏြးမွာ
ေပ်ာက္သြားေလသည္။
Sehunေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေလျပီး ျပန္ထြက္လာကာ
ေအာက္ဆင္းသြားသည္ထိ Luhanအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ေနရသည္ကေတာ့ သိပ္မလြယ္ကူခ့ဲ။
တံခါးပိတ္သြားေလမွ Luhan လွဲေနရာမွ ထထိုင္မိျပီး
ရင္ခုန္သံျမန္ေနသည့္ရင္ဘတ္ကိုအသာဖိသည္။
ထို႔ေနာက္ ပူေနသည့္ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္ျပီး
ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာေရခ်ိဳးခန္းဆီဦးတည္သြားလိုက္
သည္။
ေဆာင္းမနက္ခင္းမွာ မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ခ်င္ပါဘူးဆို
ကာ ဂ်စ္တိုက္တတ္သည့္Luhan့အတြက္ Sehunက
ေရေႏြးအသင့္စပ္ေပးျပီးသြားျပီျဖစ္သည္။
မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့လဲ ေရေႏြးေႏြးေလး၊ သြားတိုက္ျပန္
ေတာ့လည္း ေရေႏြးေႏြးျဖင့္ Luhanက ဇိမ္က်ေနသည္။
ဘယ္ေလာက္ပဲေရကေႏြးပါေစ Luhanေရေတာ့လုံးဝ
မခ်ိဳးေပ။
မ်က္ႏွာသစ္လို႔ကိုယ္လက္သန္႔စင္ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲက
ထြက္ကာ Sehunအသင့္ျပင္ေပးထားျပီးသည့္ ဆြယ္တာ
အျဖဴပြပြႏွင့္ ေဘာင္းဘီရွည္ကိုေကာက္စြပ္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
The years I have loved him
Fanfictionကိုယ္ သူ႕ကိုခ်စ္ခ့ဲတ့ဲႏွစ္ေတြမနည္းလွဘူး။ ကိုယ် သူ့ကိုချစ်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေမနည်းလှဘူး။ Cover Artist - @Kao
