KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

103.BÖLÜM *İLK HAMLE*

İyi okumalar.✨

Medyada Ece🌸

Emre'nin Ağzından

Karşımdaki kapı açılınca ayağa kalkıp koşar adım doktorun yanına gittim.

"Doğuş nasıl?"dedim endişeyle.

"Merak etmeyin Doğuş Bey iyi, bıçak sağ bacağında fazla derine inmemiş, iki dikiş atıldı, haftada iki kez pansuman yapmak için hastaneye gelirse iyi olur, tekrardan geçmiş olsun."deyip yanımızdan uzaklaşınca derin bir nefes alıp bizimkilere döndüm. Batu ve Asi hiç kimseyi beklemeden içeriye girince onların arkasından da bizimkiler girdi.

Hastanenin koridorunda sadece ben ve Ahenk kalmıştık. Yavaş adımlarla yanıma gelip karşımda durdu.

"Doğuş'a değer veriyorsun."diye mırıldanınca gülümsedim.

"Verdiğimi ben de bilmiyordum."dedim.

"Bir şeylerin değerini kaybettiğimizde ya da kaybetme korkusunu yaşadığımızda anlarız Emre."dedikten sonra yanımdan geçip Doğuş'un bulunduğu odanın kapısını açtı ve kafasıyla içeriyi işaret etti. Gülümseyip içeriye girdim, o da arkamdan içeriye girip kapıyı kapatınca Doğuş'a baktım. Benim burada olmamı beklemiyor olacak ki şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım.

"Ölmediğine sevindim."

Benim bu söylediğime güldüler, buna Anıl'da dahildi.

"Nasıl oldu bu Doğuş?"dedi Batu, Doğuş'a bakarak.

Bu sorunun cevabını ben de merak ettiğim için Doğuş'un ayak ucuna geçip kollarımı göğsümde birleştirdim ve Doğuş'u dinlemeye başladım.

"Savaş'ı alıp bir depoya götürdüm, Savaş'a sormam için bana söylediğiniz soruları soracaktım ona, daha sonra zaten polise teslim edecektim. Soruları sordum daha sonra onu depodan çıkartıp arabaya doğru ilerlettim. Birkaç adım atmıştık ki birden beni itip neresinden çıkarttığını bilmediğim bıçağı bana doğru salladı. Ben de bir şey olmaz diyerek üstüne doğru gittim. Son anda hamle yapmasaydım bıçağı karnıma saplayacaktı. Ben bacağımdaki bıçağı çıkartmaya çalışırken o çoktan arabama binip yanımdan uzaklaşmıştı, şerefsiz bir de arabamı aldı."dedikten sonra gözlerini hepimizde gezdirdi.

"Peki elindeki fotoğrafın onda ne işi olduğunu da sordun mu?"dedi Ahenk.

"Evet sordum, basit düşünmediğiniz için cevabını bulamamışsınız."dedi Doğuş, Ahenk'e bakarak.

"Konu Savaş olduğu için pek basit düşünme taraftarı değildim."dedi Ahenk.

"Fotoğraf gerçek değilmiş, Ece evde değilken evine girip telefonuyla fotoğrafı çekmiş daha sonra da başarılı birinden resme bir çocuk eklenmesini istemiş, bu kadar basit."dedi Doğuş omuz silkerek.

"O hâlâ dışarıda, hâlâ tehlikeli ve hâlâ bize öfkeli hem de eskisinden de fazla."diyen Ece'ye baktık hepimiz.

"Kıvırcığım içimize ne güzel su serpttin öyle."dedi Can gülerek. Ece kafasını yanında duran Can'a çevirdi.

"Keşke daha önceden seni dinleyip ona inanmasaydım Can, belki de Doğuş şu an burada olmayacaktı, belki de Savaş kara listesine hepimizi eklemeyecekti."deyince Can'ın kaşları çatıldı.

"Ece hiçbir şey için kendini suçlama, Savaş denen şerefsiz hepimizin zayıf noktasını biliyor, senin bir ailen olmasını ne kadar çok istediğini biliyordu ve bunu da sana karşı kullandı."deyince Ece kafasını iki yana salladı.