23.BÖLÜM *GÜN*

23.1K 1.4K 635
                                    

İyi okumalar.✨

Medyada Ahenk🌸

Ahenk'in Ağzından

"Kızım uyansana öğlen oldu."annemin bana seslenmesine aldırış etmeden uyumaya devam ettim.

"Kime diyorum ben acaba."annemin sesi daha yakından gelince yine aldırış etmedim.

Odanın kapısının açılma sesi gelince hafif tırstım ama uyumaya devam ettim.

"Çünkü sen salaksın."
Sus be.

"Kız valla bak terlik geliyor. Uyansana. Günüm var benim. Yardım edeceksin."dedi annem bağırarak.

"Anne biraz daha uyuyayım."diye homurdandım.

"Allah'ım sen bana sabır ver. Kızım günüm var diyorum. Bir kaç saate gelecekler ve ben daha hiç bir şey yapmadım."dedi annem.

Bir şey demeden uyumaya devam ettim.

"Bu ne cesaret yiğidim?"
Ben de bilsem Şükufe. Annem terliği bir taraflarıma monte edecek ben hala uyuyorum.

"Sen istedin."deyip üzerimdeki örtüyü çekti annem.

"Yaa anne."dedim gözlerimi açarak.

"Kız valla bak terlik geliyor."dedi annem.

"Tamam ya uyandım."dedim yatağımdan doğrularak.

Annem örtüyü yatağımın üstüne bırakarak odadan çıktı.

Yatağımdan çıkıp dolabıma ilerledim. Bugün annemin günü var. Bunun için dolaptan rahat kıyafetler çıkartıp üstüme geçirdim. Ne? Gün mü var? Bu da demek oluyor ki bir sürü lahmacun.

"Lahmacun mu?"
Evet.

"Günlerde lahmacun mu yeniyor?"
Bizim yaptığımızda yeniyor.

Yatağıma doğru ilerleyip hızlıca yatağımı topladım.

Odamdan çıkıp banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkayıp kuruttum. Banyodan çıkıp mutfağa girdim.

Annem dolaptan malzeme çıkartıyordu.

"Gel kızım gel. Şu dolaptan bez ve cam sil al evin tozunu al."dedi.

"Tamam."dedim. Dolaba ilerleyip bir tane bez ve ve cam sil alıp dolabı kapattım.

Annemin telefonu çalınca eline alıp açtı.

"Alo...Ne?...Ay tamam tamam kapat."diyerek telefonu kapattı.

"Anne ne oldu?"dedim merakla.

"Ay kızım bizimkiler erken gelecekmiş. Bir buçuk saatimiz var. Ay ben nasıl yetiştireceğim o kadar şeyi?""dedi annem telaşlı bir şekilde.

"Yetiştiremez miyiz?"diye sordum.

"İki kişiyle zor."dedi.

"Kişi eksiğimiz mi var?"dedim gülümseyerek.

"Evet de sen neden bu kadar sevindin?"dedi annem tek kaşını kaldırarak.

"Anne senin bu mütüşmel kızın sana eleman bulacak."diyerek hızla mutfaktan çıktım. Annemin arkamdan sorduğu sorulara aldırış etmeden odama girip masanın üstünden telefonumu aldım.

Rehberden kankam yazısını bulup aradım.

Çalıyor.

Çalıyor.

Çalıyor.

"Aradığınız Can'a şu anda ulaşı-"

"Can bırak şimdi onu. Acil grubu topla bize gel."

KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)Where stories live. Discover now