KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

13.BÖLÜM •DEĞİŞEN RİTİMLER•

İyi okumalar.✨

Medyada Can🌸

Batu UYGAR

Ahenk son kez bana baktıktan sonra yanımdan uzaklaşınca arkasından üzgünce baktım.

Çok büyü bir hata yapmıştım, hem de çok büyük.

Elimi burnuma götürdüğümde elime değen sıvıyı hissedince burnumun da kanadığını anladım.

Yüzümü temizlemen gerektiği için ellerimden destek alarak ayağa kalkmaya çalıştığımda birinin kolumdan tutmasıyla kaşlarım çatıldı. Kafamı kaldırıp kolumu tutan elin sahibine baktığımda bu kişinin kızıl saçlı bir kız olduğunu gördüm.

"Yardım edeyim." deyince kolumu kendime çekip, "Gerek yok." diye mırıldandım.

Zorlukla yerimden kalkıp üstümdeki tozu silkeledikten sonra kafamı kaldırıp etrafıma bakındım. Benim okulumdan birkaç öğrencinin bana doğru geldiğini görünce elimi kaldırıp gelmelerine engel oldum.

Arkamı dönüp yavaş adımlarla çadırıma doğru ilerlemeye başladım. Etraftaki insanların bana acıyarak baktıklarını görünce yerimde durup onlara baktım.

"Hayırdır?" diye bağırdığımda önlerine döndüler.

Ben de önüme dönüp yürümeye devam ettim. İnsanların bana acıyarak bakmaları artık canımı yakmıyordu çünkü bir süre sonra insanların bakışlarına da söyledilerine de alışıyorsun ve umursamıyorsun.

Ben de artık umursamıyordum çünkü uzun zaman sonra buna alışmıștım, canımı yakmıyordu ama sinirlendiriyordu.

Çadıra girdikten sonra uyku tulumumun üstündeki çantamı elime aldım ve içinde, işime yarar bir şeyler aramaya başladım.

Yüzümün kan içinde kaldığından emindim, her şeye ve herkese karşı kendimi savunabilirdim çünkü boks yapıyordum ve bu işte de gayet başarılıyım.

Ama kendimi savunmadım çünkü bunu hak etmiştim. Ahenk'e o iğrenç ithamlarda bulunmam yanlıştı, bunu inkâr edemezdim ama dün gece çadıra gelmemesi ve yanıma da Can'ı göndermesi sinirlerime dokunmuştu. Ben de Emre'yle aralarında bir şeyler olduğunu ima etmiştim ama tamamen sinirimden dolayı, onları bilerek ya da isteyerek söylememiştim.

Çantanın içinde bir şeyler bulamayınca da çantayı sinirle tulumun üstüne fırlattım.

Gözüme Ahenk'in çantası çarpınca onu elime aldım ve içine baktım. İçinde bulduğum ıslak mendili elime alıp yüzümdeki kan lekelerini silmeye başladım.

Yüzümdeki yaraların sızlamasıyla dişlerimi sıktım. Ben yüzümü silerken içeriye Ahenk'in girmesiyle şaşkınlıkla ona baktım.

"Ahenk?"

Bana doğru gelip, "Yardım etmeye geldim ama gördüğüm kadarıyla sen kendi başının çaresine bakabiliyorsun." dedi.

Elimdeki çantanın kendi çantası olduğunu anlayınca kaşlarını çatıp, "Çantamın sende ne işi var?" deyince çantayı geri yerine bırakıp tekrar ona baktım.

"Yüzümü temizleyecek bir şeyler arıyordum ve buldum da." diyerek diğer elimdeki ıslak mendili onun göz hizasına kaldırdığımda gülerek elimdeki ıslak mendili aldı ve diğer elindeki kutuyu göz hizama kaldırıp, "Belki bunlar işine yarar." dedi.

Elindeki kutuyu alıp, "Neden bana yardım ediyorsun?" diye sordum.

"Çünkü bana, yardıma ihtiyacı olanlara yardım etmem gerektiği öğretildi."