33.BÖLÜM *ZAMANLA*

21K 1.2K 444
                                    

İyi okumalar.✨

Medyada Dolunay🌸

Batu'nun Ağzından

Emre'yi sinir ettikten sonra sırıtarak odama doğru ilerlemeye başladım. Odama girince yavaş adımlarla odadaki dolaba doğru ilerledim.

Kendime temiz bir tişört çıkarttım. Yatağıma doğru ilerledim. Bastonlarımı yatağımın kenarına bırakıp tişörtü de yatağımın üstüne bırakınca ütümdeki tişörtü çıkarttım.

Kapım çalışmadan bir anda açılınca bakışlarım oraya döndü.

Babamın karısının kızı gülümseyerek içeri girdi. Adını hatırlamıyorum çaktırmayın.

"Kapı çalmak gibi bir adetin yok sanırım?"dedim yatağımın üstündeki tişörtü elime alarak.

"Sanmıyorum."dedi.

Yanıma gelince bana bakmaya başladı. Daha doğrusu vücuduma.

"Bayağı iyi vücut yapmışsın."dedi.

"Seni ilgilendirir mi?"dedim tişörtü üzerime geçirerek.

"Sormaya gerek yok. İlgilendirmez."dedim konuşmasına fırsat vermeden.

"Batu neden bu kadar agresifsin?"dedi kaşlarını çatarak.

"Agresif değilim. Sadece sevmediğim insanlara onları sevmediğimi sonuna kadar hissettirmeye çalışıyorum."dedim yatağıma oturarak.

Bir şey demeden yatağımın yanındaki koltuğa oturdu.

"Neden geldin?"dedim.

"Seni ziyaret etmeye geldim."dedi dudak büzerek.

"Keşke bana sorsaydın da sana beni ziyaret etmeye gelmeni istemediğimi söyleseydim."dedim göz devirerek.

"Neden Emre'ye olan nefretini insanlara kusuyorsun?"dedi sırıtarak.

"Anlamdım?"dedim.

"Emre Ahenk'in yanında olduğu için bu kadar agresifsin Batu kandıramazsın beni. Seni tanıdığım kadarıyla konuşayım. Pek konuşkan biri değilsin bu kadar konuşman bana garip geldi."dedi.

"Demek ki yanlış tanımışsın. Konuşmayı da severim."dedim ben de sırıtarak.

"Böyle yaparsan biz diyalog kuramayız."dedi kaşlarını çatarak.

"İyi ya ben de onu istiyorum."dedim.

"Offf. Ben gidiyorum."diyerek ayağa kalktı.

"Güle güle."dedim.

"Sen...sen...sen hayatımda tanıdığım en gıcık insansın."diye bağırıp saçlarını savura savura odadan çıktı.

Ben mi gıcığım? Hiçte bile.

Gülerek kafamı iki yana salladım. Aklım hala Ahenk'te olduğu için ayağa kalkıp bastonlarımı aldım. Biraz hava alsam iyi olur. Yavaş adımlarla odadan çıkıp asansöre doğru ilerlemeye başladım. Asansöre binince zemin kata bastım.

Asansör durunca inip çıkışa doğru ilerledim.

Hastaneden çıkınca derin bir nefes aldım. Boş bulduğum bir banka doğru ilerleyip oturdum. Bastonlarımı da yanıma koyunca bankta biraz daha yayıldım.

Yanıma biri oturunca kafamı çevirip kim olduğuna baktım. Ahenk ile kaza yapmadan önce Ahenk ve Emre'nin sevgili olduğunu öğrenip dayak yemek için gittiğim kafes dövüşünde beni dönmesine izin verdiğim çocuktu.

KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin