KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

56.BÖLÜM *BİZİM*

İyi okumalar.✨

Medyada Ece ve Can🌸

Ece'nin Ağzından

Kulağıma dolan telefon melodisiyle gözlerimi açıp yattığım yerden doğruldum. Komodinin üstünde duran telefonumu alıp kim olduğuna baktım. Can'ın aradığını görünce gülümseyerek telefonu açtım.

"Efendim?"

"Günaydın Kıvırcığım."

"Günaydın sevgilim."dedim esneyerek.

"Daha yeni mi uyanıyorsun Kıvırcığım?"

"Evet."dedim gülerek.

"Ben birazdan geliyorum. Birlikte okula gideriz, hazırlan."dedi.

"Tamam sevgilim. Görüşürüz."

"Görüşürüz."diyerek telefonu kapattı. Gülerek yatağımdan çıkıp kapıya doğru ilerledim. Odadan çıkıp banyoya gittim. İşlerimi halledip tekrar odama gittim ve dolabın karşısına geçtim. Havalar ısınmaya başlamıştı. Kendime bir tişört ve bir tane de pantolon çıkartıp onları üstüme geçirdim. Aynanın karşısına geçip saçlarıma baktım. Göz devirip tarağı elime aldım ve saçlarımı taramaya başladım.

İşimi zar zor bitirip odadan çıktım. Kapının çalmasıyla gülümseyip hızlı adımlarla kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açınca yüzümdeki gülümseme silindi.

"Yiğit?"dedim şaşkınlıkla.

"Ece günaydın. Biraz konuşabilir miyiz?"dedi ensesini kaşıyıp bana üzgünce bakarak.

"Bence gerek yok."dedim kaşlarımı çatarak.

"Ece lütfen, sadece beş dakika."dedi. Biraz düşündükten sonra içeriye girmesi için kenara çekildim. Gülümseyerek içeriye girdi. Kapıyı kapatıp arkasından gittim. Yiğit salona girip koltuğa oturunca ben de karşısındaki koltuğa oturdum. Can gelmeden gitse bari.

"Ece ben nereden başlayacağımı bilmiyorum ama özür dilerim. Sana öyle demek istemezdim ama öfkeme yenik düştüm ve o an söylemek istemediğim şeyler çıktı ağzımdan. Tekrardan özür dilerim."dedi.

"Bitti mi?"dedim kaşlarımı çatarak. Kafasını salladı.

"Gidebilirsin o zaman."

"Beni affettiğini söylemeden hiç bir yere gitmiyorum."dedi o da kaşlarını çatarak.

"Yiğit git buradan, lütfen."dedim.

"Ece neden böyle yapıyorsun? Bana bir şans daha versen ne olur? Sana hiçbir zaman zarar vermedim ve vermem de."dedi ayağa kalkıp yanıma gelerek. Önümde diz çöküp oturdu. Hiçbir şey yapmadım sadece ne yapmaya çalıştığını izledim.

"Ece bize bir şans daha ver. Bu sefer her şey çok güzel olacak."dedi elimi tutarak. Sinirle elimi çekip ayağa kalktım.

"Yiğit öyle bir şey hiçbir zaman olmayacak. Ben Can'ı seviyorum ve sen de bunu kabul et. Seni üzmek istemezdim. Şimdi gider misin burdan?"dedim kaşlarımı çatarak.

Ayağa kalkıp karşımda durdu.

"Peki Ece istediğin gibi olsun."dedi kapıya doğru giderek. Derin bir nefes alıp ben de arkasından gittim. Yiğit kapının önünde durmuş biriyle konuşuyordu.

Can?

Hızlı adımlarla onlara doğru gittim. Can kaşlarını çatmış Yiğit'e öfkeli gözlerle bakıyordu. Yiğit beni görünce sırıttı.

"Güzel bir geceydi Ece."dedi ve evden çıkıp yürümeye başladı. Şaşkınlıkla arkasından baktım. Can kaşlarını çatıp söyledikleri anlamaya çalıştı. Hızla Yiğit'in arkasından gidip omzundan tuttu. Onu kendisine çevirip yüzüne yumruk attı. Çığlık atıp onlara doğru gittim. Dışarda kimse yoktu. Can, Yiğit'in yüzüne bir tane daha yumruk atıp yere düşmesini sağladı. Can'ın kolundan tutup Yiğit'e vurmasını engelledim. Öfkeli bakışlarını benim yüzüme çevirince yutkundum. Bakışlarını tekrar Yiğit'e çevirdi.