20.BÖLÜM •BİR SENEDİR Mİ?•

27.5K 1.5K 362
                                    

İyi okumalar.

Medyada Can🌸

Ahenk YILMAZ

"Kızım, hadi uyan okula geç kalacaksın."

Annemin sesini duyunca, "Tamam anne." diye mırıldanıp uyumaya devam etti.

"Cesaretlisin yiğidim."
Ayıpsın, tabii ki de.

"Kalk kız, bak vallahi terlik geliyor."

Terliği duyunca cesaretlik falan kalmıyor. Oflayarak üstümdeki örtüyü ayaklarımla ittim. Dikkatli bir şekilde ayağa kalkıp odanın içinde dolanmaya başladım.

"Kızım neden gözlerini açmıyorsun?"

Annemin sesinin, arkamda bir yerlerden geldiğini duyunca yerimde durup o tarafa döndüm.

"Banyoya gidene kadar biraz daha uymayı düşünüyorum anne." dedikten sonra önüme döndüm ve kapıyı aramaya başladım.

"Yok kızım sen düşünemiyorsun."

"Zeynep YILMAZ acımıyordu."

"Genlerim sağlamsa demek ki." dedim sırıtarak.

"Getirme beni oraya!" dedi annem sesini yükselterek.

Anneme cevap vermeden elimle etrafı yokladım.

"Bak düşeceksin!" dedi annem tekrar bağırarak.

Yerimde durup sesin geldiği tarafa döndüm.

"Anne, uyan dedin uyandım daha ne istiyorsun ya?"

Tekrar önüme döndüm ve aynı anda koca duvara çarpıp yere düştüm.

"Ne yapıyorsunuz duvar bey ya?" diye homurdanıp gözlerimi açtım.

"Kızım saçma sapan hareketler yaptığına mı şaşırmayım yoksa duvarla konuştuğuna mı? Bilemedim." diye söylenen anneme aldırış etmeden ayağa kalktım ve odadan çıkıp banyoya gittim.

Hızlıca işlerimi halledip odama geri gittiğimde annemin odada olmadığını gördüm.

Kız, Şükufe nerelerdesin?

"Seni tanımıyorum."
Anlamadım!

"Nasıl bu kadar slk olabiliyorsun? Çok merak ediyorum."
Sensin be slk, terbiyesize bak!

Dolabıma doğru ilerleyip içinden kot pantolon ve ince bir kazak çıkarttım. Onları üstüme geçirdikten sonra saçlarımı tarayıp çantamı da hazırladım son olarak yatağımı da topladıktan sonra odadan çıkıp mutfağa gittim.

Herkesin kahvaltı ettiğini görünce, "Günaydın canım ailem." diyerek yerime oturdum.

"Günaydın kızım." dedi annem ve babam aynı anda.

Bakışlarımı Buray'a çevirdiğimde dalgın dalgın önündeki kahvaltı tabağıyla ilgilendiğini gördüm.

"Günaydın dedik!" dediğimde kafasını kaldırıp bana baktı.

"Ha?" diye saçma bir tepki verince kaşlarım çatıldı.

"Neyin var Buray? "diye sorduğumda elindeki çatalı masanın üstüne bıraktı ve bakışlarını hepimizde tek tek gezdirdi.

"Aslında size bir şey söylemek istiyordum." dedi mırıldanarak.

"Seni dinliyoruz Buray." dedim sabırsızca.

"Ben, bugün evime gidecektim de onu söylemek istedim sadece."

"Ne demek evime gideceğim? Daha yeni gelmedin mi sen?" dedim kaşlarımı çatarak.

KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin