KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

89.BÖLÜM *BEN SÖZÜMÜ TUTARIM*

İyi okumalar.✨

Medya🌸

Batu'nun Ağzından

Telefonum tekrar meşgul çalınca sıkıntılı bir nefes alıp telefonu masanın üstüne koydum dirseklerimi de masanın üstüne koyup kafamı ellerimin arasına aldım.

Dün akşamdan beri Asi'ye ulaşamıyordum ve kafayı yememe az kalmıştı. Ailesini bulup getirmemdeki sebep sadece onun mutlu olması değildi. Asi'nin de dediği gibi böyle yaparak sadece kendimi kandırdım.

İki aya yakın bir süredir ailesini arıyordum. Planım ailesini bulup sadece konuşmaktı ama hesapta olmayan birkaç şey Asi'yle de görüştürmeme sebep olmuştu.

Asi'nin annesi hastaymış hem de çok. Bir hafta önce onu bulduğumda bunu öğrenmiştim, tabi ilk başta inanmamıştım ama sonra ilaçlarını, reçetelerini ve yazılı belgeleri gösterince inanmıştım. Asi'yi bırakmak zorunda olduklarını söylemişlerdi bana çünkü Asi doğduğunda ona bakacak paraları yokmuş tek çözüm yolu da onu yetimhaneye bırakmakmış. Bunu duyunca çok sinirlenmiştim. Bir insan sırf bu nedenden ötürü çocuğunu yetimhaneye nasıl verirdi ki?

Ben duyunca bu kadar sinirlenmişken Asi duysa ne yapar? Hesapta olmayan şey annesinin hastalığıydı. Annesi çok kısa bir süre sonra ölecekmiş, vücuduna yayılan kanserin tedavisi yok çünkü teşhis erken konulmamış. Annesinin son isteği de kızını son kez görmekmiş.

Zaten biz konuşurken babası konuşmalara hiç katılmamıştı çünkü Asi'nin yetimhaneye bırakılmasını o istemiş ve kadını zorlamış.

Dün Asi yanımdan gittikten kısa bir süre sonra annesi ve babası gelmişti. Asi'nin onları görmek istemediğini değil de gelemediğini söyleyip yalan söylemiştim onlara. Bir şekilde Asi'ye ulaşıp ailesi hakkındaki gerçeği ona söylemeliydim.

Telefonumun çalmasıyla daldığım düşüncelerden uzaklaşıp telefonuma baktım. Asi'nin beni arıyor olma düşüncesiyle hızla telefonu elime alıp ekranda yazan isme baktım. Yüzüm asılınca telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Efendim Anıl?"

"Batu yardımına ihtiyacımız var."

Derin bir nefes alıp oturduğum koltuktan kalktım ve büyük, boydan camın önüne geçtim.

"Anıl inan ki kafam çok dolu, acil bir şey değilse ben kapatıyorum."

"Ahenk kaçırıldı?"deyince kaşlarım çatıldı.

Ahenk'i kim, neden kaçırsın ki? En önemli soru ben ne yapabilirim?

"Ben ne yapayım Anıl? Polise gidin."

"Polise gidemeyiz, bize sadece sen yardım edebilirsin."

"Ne yapayım Anıl?"

"Ahenk'i, Doğuş kaçırdı."deyince kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı.

"Doğuş burda mı?"

"Evet."

"Boşuna Ahenk için uğraşmayın Doğuş çoktan onu öldürmüştür."

"Ne güzel moral veriyorsun sen öyle."deyince güldüm.

"Doğuş sabırlı biri değildir ve çabuk sinirlenir, eh Ahenk'in de çenesini düşünürsek pek de moral veremem size."

"Batu gerçekten zor durumdayız ve Emre çok kötü."

"Tamam sadece şaka yapıyordum, Doğuş, Ahenk'i kolay kolay öldürmez korkmayın."dedim kendimden emin bir şekilde.