57.BÖLÜM *YEMEK*

14K 894 871
                                    

İyi okumalar.✨

Medyada Kızçelerim🌸

Ahenk'in Ağzından

"Anneanne gideyim ya, ne olur."dedim anneannemin arkasından mutfağa girerek. Bana dönüp kaşlarını çattı.

"Hayır dedim. Gidemezsin."diyerek tekrar önüne döndü.

"Ya anneanne herkes gidecek oraya. Ben neden gidemiyorum."dedim üzgünce. Beni umursamadı. Kendisine bir bardak su doldurduktan sonra mutfak kapısına doğru ilerledi. Ben de peşine takıldım.

"İzin vermiyor işte. Rahat bırak kadını."
O izin verilecek o kadar.

Anneannem koltuğa oturunca hemen yanına oturdum.

"Kız git başımdan. İzin vermiyorum."dedi kaşlarını çatarak.

"İzin verene kadar gitmeyeceğim. Valla bak konuşur başının etini yerim."dedim sırıtarak.

"Bastonu kafana geçiririm."dedi o da sırıtarak. Ağzımı açmış bir şey diyecekken annem salona girdi. Beni görünce şaşırdı.

"Kızım sen daha gitmedin mi?"

"Senin bu anan izin vermiyor."dedim.

Annem gülerek mutfağa doğru gitti. Ne? Anne arkamda dur ya.

"En büyük başkan Zeynep Başkan."
Kes sesini Şükufe.

Tekrar anneanneme döndüm.

"Anneanne ya, bırak işte gideyim."dedim umutsuzca. Anneannem bana dönüp derin bir nefes aldı.

"Tamam git, ama saat onda evde oluyorsun."dedi. Sevinçle ayağa kalktım. Tam üç saattir yalvarıyorum lan ben.

"Sen varya, dünyanın en ponçik kalpli anneannesisin."dedim yanağını öperek. Koşarak odama gittim. Telefonumu alıp Emre'yi aradım. Çok geçmeden telefon açıldı ve onun o çok sevdiğim sesi kulaklarıma doldu.

"Edebiyat yapma slk şey."
Kes be.

"Efendim?"

"Emre anneannem izin verdi."dedim sevinçle.

"Tamam ben on dakikaya oradayım."dedi.

"Tamam."diyerek telefonu kapattı.

"Çok salaksın biliyor musun?"
Neden?

"Emre, Batu'yu sevmiyor ve sen de bunu bile bile oraya gitmek için çocuğu zorluyorsun."

Biraz düşününce gerçekten de aptallık ettiğimi fark ettim. Onu, buna zorlayamam ki. Sevmediği bir insanla, sırf ben istiyorum diye aynı masaya oturtamam. Emre gelince gitmekten vazgeçtiğimi söylerim.

Biraz bekledikten sonra telefonuma mesaj geldi.

Egolu Sevgilim: Aşağıdayım.

Telefonumu cebime sokup odadan çıktım.

"Anne, anneanne ben çıktım."

"Hani baban?"
Evde değil.

"Olsa izin verir miydi?"
Anneannem izin verdi babam bir şey demezdi.

"Dikkat et."diye bağırdı annem.

Ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Asansör binip zemin kata bastım.

"Eve geri dönmeyecek misin?"
Hayır.

"Neden?"
Ne kadar çok konuştun be. Oraya gitmesek de Emre ile birlikte bir şeyler yaparız.

KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin