KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

101.BÖLÜM *PROBLEMLİ ESKİ SEVGİLİ*

"Ece'ye bunu söylemişsindir umarım."dediğimde gözlerini kaçırdı.

"Neden söylemedin Asi?"

"Söylersem çevremdeki insanlara zarar verir."dedi hızla bana bakarak.

"Asi, Savaş'tan neden bu kadar korkuyorsun?"

"Ondan değil yapacaklarından korkuyorum."

"Yarın gidip Ece'ye her şeyi anlatıyorsun."dememle kaşları çatıldı.

"Anlamıyorsun Batu, bak psikopatın teki o, beni sevmiyor, takıntılı biri. Psikopat olan birinin duyguları olmaz, ne birisini sevebilir, ne birine acıyabilir, ne de birine merhamet edebilir. Çevremdeki herkesi öldürse bile vicdani sızlamaz."

"Birini öldürdükten sonra vicdanı sızlamayacak birisini daha tanıyorum ben."dedim sıratarak.

Asi ilk yüzüme anlamayarak baktıktan sonra kimden bahsettiğimi anlamış olacak ki kaşları çatıldı.

"Hayır Batu, bunu yapmayacaksın."dedi işaret parmağını havaya kaldırıp bana doğru sallayarak.

"Bırak ona da ben karar vermeyim."

"Batu..."

"Hadi sen şimdi gidip uyu."diyerek sözünü kestim.

"Kimsenin zarar görmesini istemiyorum Batu."dediğinde gülümsedim. Ona doğru bir adım atıp omuzlarına ellerimi koydum.

"Kimse zarar görmeyecek, söz veriyorum."dedim sakin bir ses tonuyla. Birkaç saniye yüzüme baktıktan sonra ikna olmuş olacak ki kafasını olumlu anlamda salladı. Benden uzaklaşıp üst kata çıkmak için merdivenlere doğru ilerlemeye başlayınca ben de cebimden telefonumu çıkarttım. Aklıma öğrenmem gereken son bir şey gelince Asi'ye baktım.

"Asi, Savaş'ın soyismi ne?"diye sorduğumda yerinde durdu.

"ARSLAN."dedi arkasına bakmadan. Bir şey demeden telefonumdan Cansu'nun numarasını bulup onu aradım. İkinci çalışta açıldı ve Cansu'nun sesini duydum.

"Efendim?"

"Cansu senden bir şey isteyeceğim."

"Batu Bey? Şey ben şaşırdım bu saatte aramıza, yani evet sizi dinliyorum."

"Savaş ARSLAN hakkında bir araştırma yapmanı istiyorum ve yarın öğlene kadar bulduğun bütün her şeyi masamda görmek istiyorum."

"Yarın öğlene kadar mı? Bu kısa bir süre değil mi?"deyince derin bir nefes aldım.

"Rica etmiyorum Cansu, istiyorum ve beni anladığını umuyorum."dedikten sonra telefonu kapattım. Hiç vakit kaybetmeden rehberden Doğuş'un numarasını bulup onu aradım çünkü bize yardım edecek kişilerden birisi de Doğuş'tu.

Telefon birkaç kez daha çaldıktan sonra kimse açmayınca kapandı. Tekrar arayıp telefonu kulağıma götürdüm. Dört kez çaldıktan sonra kapanacağını düşündüğüm sırada telefonun diğer ucundan Doğuş'un uykulu sesini duydum.

"Ne var?"

"Doğuş yardımına ihtiyacım var."diyerek direkt konuya girdim.

Karşı taraftan birkaç hışırtı duydum. Sanırım yatağından doğruluyordu.

"Lan manyak mısın? Bu saatte aranır mı?"diye sinirli sesini duyunca duvarda asılı duran saate baktım. Saat 01.25'ti ama Doğuş İtalya'daydı ve İtalya saati Türkiye saatinden bir saat geride olduğu için orada saat 00.25'ti ki bence bu saatte uyunmazdı.

"Doğuş şu an önemli olan benim hangi saatte aradığım değil, yardımına ihtiyacım var."

"Sabahı bekleyemez misin kardeşim?"