KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

🌸100.BÖLÜM🌸

"E kanka sen ölmüşsün."dedim gülerek.

"Ruhum ölmüş benim kanka, bir iki çizik ne yapar ki bana?"deyince gözlerimi devirdim.

"Can valla işim olmasaydı inan ki seni dinlerdim, şimdi Emre'nin nerde olduğunu söyle de her iki taraf da mutlu bir şekilde telefonu kapatsın."

"Hainsin kanka, ben kalkayım sabahın yedisinde, sekizinde bilemedin onunda, senin kocanı oyalayayım sen de kalk bana böyle de, tamam kanka öyle olsun, kocan da ilerideki bankta oturmuş benim mükemmelliğimi izliyor."

"Can yapma ama böyle, ben sana elimden geldiğince yardım etmeye çalıştım, kendin için iyi olan şeyi en iyi sen bilirsin."deyip bahçeye girdiğimde bahçede gördüğüm arabayla yerimde durdum.

"Sen az önce Emre'nin bankın üstünde oturduğunu mu söyledin?"dedim karşımda duran arabaya bakarak.

"Evet, hatta dur el sallayayım ona."dedikten sonra kısa bir sessizlik oldu, daha sonra Can tekrar konuştu.

"Aha kanka valla kocanı kaçırmışlar, kesin o spor yapan sarışın kadınlar götürdü kocanı, üçüne yetmezdi ki Emreaşkım, hem evli barklı adamı neden kaçırdılar ki?"

"Ne diyorsun Can? Ne kadını? Ne sarışını?"

"Spor yapan sarışın kadınlar, ne kadını olacak başka?"

"Kapat telefonu Can, Emre evde, görüşeceğiz seninle de yarın."dedim sinirle.

"Kanka ben tünele girdim, son söylediğini de anlamadım."dedikten sonra telefonu yüzüme kapattı.

Ben de sinirli adımlarla eve doğru ilerledim. Sarışınmış, spor yapıyorlarmış. Terbiyesizler, bankta oturmuş evli barklı adama bakmaya utanmıyorlar mı? Hata bende aklı bir karış havada olan insana, insan mı emanet edilir?

(Şükufe olaydı güzel cevap verirdi buralarda, özlediniz değil mi onu?😂)

Kapıyı açıp içeri girdim, önce mutfağa gidip elimdeki poşetleri tezgahın üstüne koydum, daha sonra mutfaktan çıkıp salona baktım. Emre'nin orada olmadığını görünce üst kata çıktım, yatak odasına doğru ilerleyeceğim sırada siyah kapılı odanın kapısı açılınca yerimde durdum. Emre odadan çıkıp kapıyı kapattı ve kafasını kaldırıp beni görünce şaşırdı.

"Sen gelmeden evden çıkarım diye düşünmüştüm ama odadaki şeylere dalmışım."dedi gülümseyerek.

Benim kaşlarım çatık bir şekilde ona baktığımı görünce tekrar konuştu.

"Evde olduğum için mi sinirlisin?"

"Hayır, sarışın kadınların sana baktığı için sinirliyim."dediğimde kaşları çatıldı ve yüzüme anlamayarak bakmaya başladı.

"Hangi sarışın kadınlar?"

"Can'la birlikte gittiğiniz yerdeki spor yapan sarışın kadınlar."dediğimde çatık olan kaşları eski halimi aldı ve o her zamanki sırıtması yüzünde yerini aldı.

"Ha o sarışın kadınlar mı?"diyerek bana doğru geldi. Ne yani sarışın kadınları görmüş mü? Yani onlara bakmış.

Emre tam karşımda durunca kafamı kaldırıp ona baktım.

"O kadınlara baktın mı?"dedim şaşkınlıkla.

"Sarışın olduklarını görmek için bakmam gerektiğine göre evet baktım."

"Dalga mı geçiyorsun benimle?"dedim sinirle.

"Nasıl anladın?"dedi gülerek.

"Git şurdan Emre."dedim koluna vurarak.