KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

89.BÖLÜM *BEN SÖZÜMÜ TUTARIM*

"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?"deyince sırıttım.

"Arkadaşımı iyi tanıyorum diyelim."dedim.

"Doğru, senin arkadaşın."diye homurdanan sesini duydum.

"Anıl ben şimdi telefonu kapatıp Doğuş'u arayayım, sen benden haber bekle."diyerek telefonu kapatıp rehberden Doğuş'un numarasını buldum. En son sekiz ay önce aradığım numaranın üstüne basıp beklemeye başladım.

"Oo Batu, kardeşim sen beni arar mıydın?"diye telefonu açınca güldüm.

"Naber Doğuş? Duyduğuma göre buradaymışsın."

"Bir haftadır burdayım, bir işim var. Onu halledip yanına gelmeyi düşünüyordum."

Bir işim var dediğine göre Ahenk hâlâ yaşıyordu, dediğim gibi.

"Benim aslında biraz canım sıkkın sen neredeysen bana konum at, yanına geleyim."

"Sorun ne kardeşim?"

"Gelince anlatsam olur mu? Hem üç yıl önce gördüğüm kardeşimi görmüş olurum."dedim.

"Tamam Batu, ben sana konum atarım."deyince tamam deyip telefonu kapattım. Kısa bir süre sonra telefonuma gelen bildirim sesiyle mesajı açtım. Hızlıca Anıl'ı arayıp kapıya doğru ilerledim. Ben odadan çıkarken Anıl telefonunu açmıştı. Konuşmasına fırsat vermeden konuya girdim.

"Anıl ben Doğuş'la konuştum bana bir adres verdi. Şansınız varsa verdiği adresteki evde Ahenk'te vardır. Gidip hiçbir sorun çıkmadan Ahenk'i alıp size getireceğim."

"Batu eğer dediğin gibi Ahenk o evdeyse adresi bize de gönder."

Asansöre doğru ilerlemeye başladım.

"Tamam göndereceğim ama şartlarım var. Öncelikle sana verdiğim adresi Emre'ye vermiyorsun çünkü Emre'yi azıcık tanıyorsam oraya gelir. Ama eğer ben oraya gittikten yaklaşık üç saat sonra benden haber almazsanız oraya gelin ve şunu da unutmayın ki Doğuş'a zarar vermeyeceksiniz."dedim.

Asansöre binip zemin kata bastım.

"Batu her şeyi kabul ediyorum ama Doğuş'a zarar verilmeyeceği konusunda sana söz veremem."

"Anıl keyfiniz bilir, ben oraya da gitmem, adresi de size vermem. Doğuş'un zarar görmeyeceğine dair bana söz ver."dedim duran asansörden inip şirketin çıkışına doğru ilerleyerek.

"Batu bak sabah elimize bir fotoğraf geçti ve bu fotoğrafta Ahenk bacağından vurulmuştu. Ben Emre'yi dizginleyemem ve beni bir daha tehdit etme Batu."

Şirketten çoktan çıkmıştım, derin bir nefes alıp arabana doğru ilerledim.

"Kapatıyorum Anıl."deyip telefonu kapattım ve arabama binip adresi Anıl'a da attıktan sonra yola koyuldum. Yarım saatlik bir yolum vardı.

Doğuş benim küçüklükten beri tanıdığım biriydi, aynı acıları çekmiştik onunla bir nevi. O da annesiz büyümüştü ben de.

Emre'yi sevmediği için benimle çok yakındı, çünkü ben de Emre'yi sevmiyordum ama ben sadece sevmiyordum oysaki o nefret ediyordu. Doğuş katildi hem de babasının katili bunu sadece ben, Asi, Emre'nin ailesi ve Doğuş'un dedesi olacak o şerefsiz biliyordu.

Şerefsiz diyorum çünkü Doğuş'un bu halde olmasının en büyük suçlusu oydu. Annesinin ölüm nedenini sürekli Emre ve ailesine bağlayıp Doğuş'a intikam hırsını aşılamıştı. Doğuş'a yardım etmeyi çok kez denemiştim ama annesini çok sevdiği için hep dedesinin aşıladığı intikam hırsı galip gelmişti.