KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

82.BÖLÜM *ÖZLEDİM*

"Konuşmayacak mısın yani benimle? Beni beni Can'ını görmezden mi geleceksin?"dedi üzgünce.

"Evet."diyerek önüme döndüm ve kollarımı göğsümde birleştirdim.

"Kankaların en minnacık boylusu ben hiç seni üzer miyim? Sen bizimle konuşup olayı dinlemek yerine gidip Emreaşkım'la konuşursan daha iyi olur diye düşündük. Hem ben sana yine söylerdim ama sonra Emreaşkım'da kafamı arabasıyla ezerdi. Yani kafamı sevdiğim için söyleyemedim."

Bir şey demeyince konuşmaya devam etti.

"Hem sana lahmacun alırım."deyince hemen ona döndüm.

"Vallaha mı?"dedim sevinçle.

"Vallaha."dedi gülerek.

"Çok ısrar ettin madem affedeyim seni."dedim ben de gülerek.

"Şu affetme şeyinden biz de yararlanabiliyor muyuz?"

Ece'nin sesiyle ona döndüm. Umut dolu gözlerle bana baktığını görünce gülümsedim.

"Kıyar mıyım kız sana hiç?"

Hızla yerinden kalkıp sıraların etrafından dolaştı ve benim yanıma geldi. Kollarımdan tutarak beni ayağa kaldırıp bana sarılınca gülerek ben de sarılışına karşılık verdim.

Bir süre sonra geri çekilince yerime oturdum.

"Kıskandım, Kıvırcığım bana da sarıl."diyerek ayağa kalkan Can'a güldüm. Onlar birbirlerine sarılınca bakışlarım kapıda bize bakan Emre'ye kaydı.

"Hayat..."dedim kendi kendime mırıldanarak.

"...küsmek için çok kısa."

Ardından bakışlarımı ondan kaçırıp önüme döndüm.

Kısa bir süre sonra gelip yanıma oturunca ona bakmamak için verdiğim mücadeleyi kaybedip göz ucuyla ona baktım. Onun da bana baktığını görünce hızla kafamı önüme çevirdim. Susadığımdan dolayı para almak için çantamdan cüzdanımı çıkarttım. Zilin ne kadar kaldığına bakman için cebimden telefonumu çıkarttığım sırada Can'ın sesiyle ona baktım.

"Emreaşkım?"

"Ne var?"

"Yok bir şey."diyerek tekrar önüne dönünce güldüm. Ama Emre sıranın üstüne koyduğum cüzdanımı alıp Can'a fırlatınca Can'ın sırtına geldi.

"Hey o benim cüzdanımdı."dedim kaşlarımı çatarak. Bana dönüp sırıttı.

"Aksini söylemedim zaten."deyince gözlerimi devirip ayağa kalktım ve yere düşen cüzdanımı aldım. Can arkasına dönmeye bile tenezzül etmemişti, sonuçta Emre'nin ona bir şeyler atmasına alışmıştı.

Sınıftan çıktıktan sonra merdivenlere doğru ilerledim. Kantine inip kendime bir şişe su alıp tekrar yukarı çıktım. Sınıfa girip sırama geri oturdum. Suyumu sıranın üstüne koyup cüzdanımı çantama koydum. Kafamı kaldırıp sıranın üstüne baktığımda su şişesini göremedim. Kafamı kaldırıp etrafa baktığımda suyumu Emre'nin içtiğini gördüm.

"Niye suyumu izinsiz alıyorsun?"dedim homurdanarak. Suyu yarısına kadar içtikten sonra şişeyi dudaklarından uzaklaştırdı. Su yüzünden hafif rengi kırmızıya dönen dudaklarına bakmamaya çalıştım.

"Senin olduğunu bilmiyordum."deyince anlamayarak gözlerine baktım.

"Ha?"

"Şişenin senin olduğunu bilmiyordum."dedi gülerek.

"Sıranın üstünde bulduğun her su şişesini alıyor musun?"dedim alayla.

"Belki de kızların çoğu bilerek bırakıyordur diye alıyorumdur."deyince gözlerimi şaşkınlıkla kırpıştırdım.