The Cold Mask And The Four Elements (Book 1)

59: MATCH (The Scythe and Green Fireflies 2)

"Anong mangyayari kapag nasa illusion na ang biktima?"

"Hindi niya mamamalayan na umaatake na pala ang kalaban. Ilang minuto lang ang tinatagal ng illusion kaya bago pa malaman ito ng kalaban dapat nakagawa na siya ng atake." Muling paliwanag ni Dick.

"Kung ganoon bakit kay Akihiro lang umiipekto ang illusion? May paraan ba para hindi tumingin sa blade?"

"Dahil si Akihiro lang ang focus ng weapon ni Nathaniel. Ang liwanag nito ay katulad ng buwan. Kaakit-akit sa mata ng sino mang target nito kaya hindi mo basta-basta maiiwasang hindi tumingin doon."

Napatango na lang ako sa sinabi nito at muling tumingin sa dalawang nasa sentro. "Kung ang lahat ay may kakaibang kakayahan, ano naman kaya ay ang kay Akihiro?"

Tumingin ako kay Carlisle na chilax lang ang panonood sa dalawa. Hindi ko siya makitaan ng pag-aalala sa kaibigan. Dahan-dahang tumayo si Akihiro at sakto naman ang paggamit ni Nathaniel sa kanyang karit. Muli nitong tiningnan ang blade pero sa pagkakataong iyon ay hinanda niya ang kanyang dalawang espada na parang inaasahan na niya ang susunod na atake ng kalaban.

Matapos ang ilang minuto ay sumugod si Nathaniel pero hindi kumikilos si Akihiro.

Muli siyang nagulat ng sumugod sa harapan nito pero nasalo ng kanyang sandata ang blade ni Nathaniel subalit napaatras siya dahil sa puwersang binigay ng kalaban.

Sunod-sunod ang atake ni Nathaniel pero todo ang effort ni Akihiro na salagin ang mga iyon.

Nagkamali ng tansya si Akihiro at tinamaan ang braso niya kaya muli na naman itong nagkaroon ng sugat. Hindi pa man siya gaanong nakaka-react, binaliktad ni Nathaniel ang kanyang karit at tinusok ang sikmura ni Akihiro. "Arggg." Tumalsik ang laway nito, tanda na matindi ang atakeng iyon sa kanya. Nabitawan din niya ang dalawa niyang sandata at napaluhod siya sa sahig habang sapo ang kanyang tiyan na tinamaan ng atake.

"Pasensya ka na pero dahil mayaman ka rin kaya damay ka sa galit ko."

Habol na nito ang kanyang hininga ngunit nagawa pa rin niyang tingnan si Nathaniel.

"Ha!" Muli itong sumugod kahit na hindi pa nakakabuwelo si Akihiro. Nang tuluyan itong nakalapit sa kanya ay bigla itong gumulong at kinuha ang kanyang sandata na nasa sahig hindi kalayuan sa kanya. Iwinasiwas nito iyon dahilan ng pag-iba ng direksyon ng karit ni Nathaniel. Dahil open na ang katawan nito kaya binigyan niya ito ng matinding sipa. "Arg." Napaluhod din ang kalaban niya sa sahig.

"Hindi lahat ng mayayaman ay dapat mong kamuhian. Hindi kami pare-pareho ng kinalakihan, nang kultura at nang paniniwala." Sabi ni Akihiro habang pinupulot pa niya ang isa pa niyang sandata.

Mabilis lang nakabawi si Nathaniel kaya binigyan niya ito ng nakakalokong ngisi. "Tsk." Muli silang naghanda sa pakikipaglaban.

"Wala akong pakialam kung magkakaiba kayo. Hanggat maalwa ang buhay ninyo iisa lang ang tingin ko sa inyo." Muling ginamit ni Nathaniel ang kanyang teknik. "Habang nakakakain kayo ng masarap sa lamesa, nakakapagsuot ng mamahaling damit, nakakapag-aral sa magagandang eskuwelahan, hanggat hindi ninyo nararanasan ang kumalam ang inyong sikmura wala kayong pinagka-iba sa hambog na iyon!"

"Ganoon na ba talaga kalala ang pagkamuhi niya sa atin?" Tanong ni Dick sa akin.

"What a pathetic loser." Komento ni Nicole.

"Ha-ha-ha. Gusto ko siya. Sana makalaban ko siya next time." Sinamaan ko nang tingin si Troy. "Opsss!" Tinakpan niya ang bibig niya pero halata pa rin sa mukha niya na naaaliw siya.

"Naiintindihan ko siya." Wala sa hulo kong pagsasalita.

"Mauunawaan mo ang tao kung nasa kalagayan ka nito o naranasan mo ang naranasan nito." Makahulugan ang tingin ni Dick sa akin pero iniwas ko na lang ang tingin sa kanya.