The Cold Mask And The Four Elements (Book 1)

31: BUTTERFLY

Weekend

Ang mga kapwa ko estudyante kung hindi gumagala sa Village, baka nagmo-movie marathon, o kaya gumagawa ng assignments, o kaya bumibisita sa labas ng Wiinter Town at umuuwi sa kanilang tahanan, at kung ano-ano pa. Samantalang ako? Nanditong muli sa gubat at naglalakad kasama si Master Hagiza. "Saan po tayo pupunta?"

Muli kaming lumabas ng Winter Town sa pamamagitan ng sekretong pintuan. Paglabas sa ibang daan kami nagtungo. Saan na naman kaya kami pupunta?

Ilang oras ang lumipas at lalong nagiging masukal ang kagubatan at tila wala nang magnanais na magtungo rito. "Master..." tawag ko sa kanya pero pinigilan niya akong magsalita.

Mahina lamang ang boses niya sapat upang marinig ko. "Manatili ka lamang tahimik hanggang sa makarating tayo sa ating pupuntahan."

Sumang-ayon na lamang ako sa kanya kahit na hindi ko maunawaan kung bakit.

Lumipas ang ilang minutong katahimikan nang may naramdaman akong paggalaw sa aking paligid. Tiningnan ko ang mga halaman at puno kaya nakumpirma kong may mga nagtatago sa mga iyon. "Ma---"

Hindi ko naituloy ang aking sasabihin dahil muli na naman niya akong pinahinto.

Kinagat ko na lamang ang pang-ibabang lalabi ko upang pigilan ang aking sarili.

Ilang minuto pa ang lumipas--- Ang mga nilalang na nagtatago sa halaman at puno ay unti - unti nang nagsisilabasan at sumusunod sa amin.

Mga hayop sila subalit hindi ko alam ang kanilang mga uri, ngayon lamang ako nakakita ng katulad nila. Para silang walang pagkakakilanlan.

Kung kanina ay nakakaramdam ako ng takot ngayon ay pagkamangha na... Parang gusto ko silang hawakan kaya naman lumapit ako sa isa at nang hahawakan ko na ay may bigla na lang humatak ng aking kamay. Si Master Hagiza.

Umiling ito, tanda na hindi ko pwedeng gawin ang nais ko. Muli kong sinulyapan ang mga hayop bago nagpatuloy sa aking paglalakad hanggang sa ilang dipa na ang layo namin. "Sila ang mga hayop na hindi pa nadidiskubri ng mga tao."

"Ano po?" takang tanong ko sa kanya.

"May isang nagsabi sa akin na ang tulad nila ang nagbabantay ng mga liblib at berhen na kagubatan. Nakikidaan lamang tayo sa teritoryo nila kaya mas mainam nang hindi natin sila magambala."

Nakarating kami sa tapat ng kweba? "A-anong gagawin natin dito?" takang tanong ko kay Master Hagiza.

"Mainam ito para sa pagme-meditate."

"Me-di-ta-tion?" paputol putol ko pang pagtatanong.

"May isang binibini noon. Pumasok siya sa kwebang iyan at pakiramdam niya nasa kabilang mundo siya."

Lalong nangunot ang aking noo dahil wala talaga akong naiintihan sa sinasabi ni Master Hagiza.

"Hala, pumasok ka na sa loob ng mag-isa kung ayaw mong sipain pa kita."

Ano raw? Pa-pasok talaga ako sa kwebang ito ng mag-isa? Dahan dahan akong lumingon sa kanya. "Na-nagbibiro ka lang po 'di ba?"

Tinitigan niya ako ng masama kaya wala akong nagawa kun'di ang sundin na lamang ang matanda. Hindi ko alam pero parang hindi ko gusto ang ideya na pumasok sa isang kweba.

"Ano na bata? Huwag mong sabihing naduwag ka na naman? Ang layo na ng narating natin at malapit na ang kalbaryo mo."

"Ito na nga po eh... Papasok na."

"Nga pala bata..." Napalingon akong muli sa kanya. Inihagis nito ang isang bote ng tubig at isang malaking tinapay. "Boong maghapon kang magkukulong sa kweba at siguraduhin mong papasok ka sa pinakalooban kung saan wala kang maaninag na liwanag." Nanlaki ang aking mata dahil sa sinabi niya. Gusto ko ng magreklamo dahil sa dami ng gusto niyang ipagawa sa akin. "Ano pang tinatayo mo diyan. Gusto mo talagang masipa ano?!"