Neighbours With Him

Hoofdstuk 5

"Dat meen je niet?" roep ik ongeloofwaardig.

"Jawel."

"Wouw. Dus je hebt je eigen vrienden naakt alleen tot hun lot overgelaten in de zee en bent daarna gewoon pizza gaan eten?"

"Zo erg was het ook weer niet."

"Je kwam niet terug of wel soms!"

Hij neemt een slok van zijn bier om mij vervolgens aan te kijken met die blik die al genoeg zegt.
"Dacht het al."

"Ik gaf ze wel hun kleding terug hoor, zo erg ben ik ook weer niet."

"Ja! De volgende dag zeker?"

"Klopt." Daar heb je weer die lach, waarbij hij zijn tanden ontbloot. We zitten al voor een uur te praten en het is echt gezellig met hem. Ik heb het besluit genomen dat zijn lach, precies die lach waarbij hij zijn tanden ontbloot het leukste is wat ik aan hem vind, als persoon zijnde bedoel ik. Zoals ik al zei, die lach wordt mijn dood.
Thomas neemt weer een slok van zijn bier.

"Ik vind het echt gezellig met je." Dat kwam er gewoon uit. Alweer iets dat ik niet hoorde te zeggen.
Hij stopt bij het drinken en kijkt mij aan met een glimlach. Geen grijns, een glimlach. Een oprechte glimlach.

"Ik ook Emma. Moeten we vaker doen." Hij neemt weer ene slok van zijn bier.

"Misschien."

"Ik krijg me zin toch wel."

"Zelfverzekerd much huh?"

"Jep,"  hij neemt zijn bierflesje in de hand en draait ermee, "zullen we maar gaan?"

Ik knik en pak mijn telefoon die ik in mijn tas had gestopt. Het is al acht uur. Ondertussen heb ik drie gemiste oproepen van mijn pa en een paar berichten van hem en Finn. Wat wilt hij nou weer.

Terwijl Thomas naar de ober seint kijk ik naar wat Finn heeft gestuurd.

18:45 Hey

18:46 Hoe gaat het?

Tot zo ver geen contact meer met mijn ex. Hij heeft mij nu pas geappt na zoveel dagen spoorloos verdwenen te zijn. Hoe moet ik überhaupt hiermee omgaan?

20:03 Jah, gaat goed
20:03 Met jou?

Een paar minuten gaan voorbij en ik kijk nog steeds naar mijn scherm, wachtend op een antwoord.

20:06 Ook goed

"Is alles oké?" vraagt Thomas opeens. Dan pas realiseer ik me dat ik nog steeds bij het restaurant ben.

"Ja, hoor," zeg ik en wil mijn telefoon in mijn tas stoppen als ik opsta, maar ik hoor gelijk een bericht binnenkomen. Finn heeft me nog een keer geappt.

20:07 Ik mis je

Met grote ogen kijk ik naar mijn beeldscherm. Blijkbaar is het zo opgevallen dat Thomas mij erop aanspreekt, maar ik wijf het weg en doe mijn telefoon in mijn tas, zonder Finn een antwoord te geven.

"Met wie was je aan het appen?" vraagt Thomas als we eindelijk in de auto zitten.

"Een vriend." zeg ik monotoon.

"Een vriend?" Hij start de auto.

"Ja."

"Volgens mij is hij meer dan een vriend." Hij kijkt mij via zijn ooghoeken aan.

"Klopt, hij is mijn ex." zeg ik nog steeds monotoon, kijkend naar buiten.

"Hoe lang is het al uit?"

"Paar weken."

"Heeft hij het uitgemaakt?"

Ik lach spottend. "Nee." Nog steeds kijk ik hem niet aan.

"Valt hij je lastig? Want als dat het probleem is kan ik..."

Ik onderbreek hem gelijk. "Thomas, kunnen we dit alsjeblieft laten?" Ik geef hem een smekende blik wat hem de rest van de rit totaal stil heeft gemaakt.

"Dus." zeg ik als we thuis aankomen.

"Ja."

"Het was echt heel erg leuk. Alhoewel ik nog steeds niks heb gezien van de plekken hier in Breda."

"Komt wel goed."

"Ooit, ja." Lach ik.

"Krijg ik nu die privé show van je?"

Ik lach alweer. "Heb je me daarom uit eten gebracht. Om mij zo om te kopen?"

"Ja. Wat anders."

Ik kijk hem nep beledigd aan. "Je moet wel meer doen als je een privé show wilt Thomas. Maar je krijgt hem sowieso nooit."

"Ja ja, blijf dat maar vooral zeggen."

"Blijf vooral zo zelfverzekerd erover."

"Altijd."

"Fijne avond, Thomas." Ik doe de deur open.

"Tot morgen Emma."

"Morgen?" Ik stop halverwege de deur en draai me naar hem om.

"Voor de privé show," zegt hij met een grijns.

Ik rol mijn ogen naar hem. "Waarom geef jij niet eerst mij een privé show?"

"Is goed," zegt hij tè zelfverzekerd.

"Het was een grapje."

"Weet ik." Hij brengt een wenkbrauw omhoog terwijl hij naar me grijnst.

"Oké." En ik zorg ervoor dat ik zo snel mogelijk wegga van hem of ik kan me niet meer tegenhouden om uiteindelijk zijn zin te geven. Daar moet ik iets aan doen. Ik bedoel ja, hij is heel erg aantrekkelijk. En ja, hij is heel erg intimiderend. Maar. Nee. Ik ga hem zijn zin niet geven. Hij moet er maar voor werken. En dan nog gaat hij nooit die privé show krijgen.

Maar hem een beetje ermee plagen kan niet kwaad.