Neighbours With Him

Hoofdstuk 50

"Dus ik zie je vanavond wel," zegt Ben als hij zijn auto parkeert voor zijn huis en de auto uitstapt.

"Zeker," glimlach ik en doe de deur dicht.

Hij grijnst. "Tot vanavond dan."

Ik grijns terug en loop naar mijn huis, maar voordat ik het huis in ga bedenk ik me iets. Gelijk draai ik me om naar Ben. "Hé, buurmanske!" Gelukkig is hij net niet het huis in gegaan.

"Wat!" Roept hij met een grijns omdat ik hem buurmanske heb genoemd zoals hij mij buurvrouwske noemde, tot een paar dagen geleden dan.

"Mag een vriendin van me komen? Als ze kan tenminste."

"Tuurlijk! Is het die Anne waar Renske het ook soms over heeft?"

"Ja, precies."

Zijn mondhoek gaat omhoog. "App me maar als ze komt."

"Heb je opeens interesse?" Ik grijns zijn kant op. Iets in me wilt niet dat hij interesse in haar heeft. Maar dat is waarschijnlijk omdat ik haar en Rens met elkaar match.

"Ik niet, maar Renske wel."

Ik kijk hem vragend aan met opgestoken wenkbrauwen. "Ga je hem dan uitnodigen?"

"Als die vriendin van jou komt, waarom niet?" Hij haalt zijn schouders op en kijkt met een geamuseerde blik voordat hij mij een knipoog geeft.

"We hebben een deal." Ik schut lachent met mijn hoofd en draai me om naar mijn huis.

Ik zie de auto van Pa en Linda, natuurlijk, want ik had ze een paar uur geleden, voordat ik naar school ging, verwelkomt. Ze waren super moe en hadden honderd procent last van een jetlag. Als ik naar het huis van Thomas kijk zie ik zijn auto er nog steeds niet. Met een diepe zucht open ik de deur.

"Ze is er," roept Linda via de keuken naar de woonkamer waar mijn pa vanuit loopt naar mij toe met een vragende gezicht en gefronste wenkbrauwen.

"We hadden je al toch vertelt dat we vandaag bij de buren tegenover gaan barbecuen?"

"Nee, maar Ben had me het al verteld. Hij deed het tenminste een week van tevoren, zeg ik met een geïrriteerde toon. 

"Sorry schat. Ik dacht echt dat ik het al aan je had verteld. Maar je hebt dus kennis gemaakt met Ben? Dat is fijn."

"Ja. Ik ga naar boven. Er bestaat trouwens een kans dat Anne komt. De barbecue was rond 8 toch?"

"Als Anne komt dan moet je dat even tegen de buren zeggen hoor, ik weet niet of ze dat nou zo gaan waarderen."

"Ben vond het oké."

"Oh, heb je hem vandaag gezien." Hij lijkt een beetje verbaast te zijn dat ik met hem heb gepraat. Wat wilt dat nou weer zeggen?

"Hij breng me de laatste paar dagen thuis," zeg ik nonchalant terwijl ik langzaam naar de trap loop.

"En Rens dan?"

Ik haal mijn schouders op. "Weet ik niet."

"Hebben jullie ruzie?" vraagt hij met weer die gefronste wenkbrauwen.

"Nee. Ik ga nu echt naar boven. Ik moet Anne bellen en zij moet hier best wel snel zijn." Rennend ga ik de trap op.

Drie minuten later hoor ik Anne een discussie hebben met haar ouders over het feit dat ze hiernaartoe komt. Vijf minuten na hun discussie loopt ze naar haar station met nog steeds mijn aan de lijn en zegt dat de trein over een kwartiertje eraan komt, wat dus betekent dat ze er rond half acht zal zijn. Als ze de trein in is gestapt hangen we op.